Een enorme explosie vernietigt de Los Angeles Times bouwen in het centrum van de stad, 21 doden en nog veel meer verwonden. Sinds Los Angeles Times uitgever Harrison Otis, een virulente tegenstander van vakbonden, geloofde dat de bom op hem was gericht, hij huurde de belangrijkste privédetective van het land, William J. Burns, in om de zaak te kraken. Otis was niet alleen tal van redactionele artikelen tegen vakbonden, maar ook de leider van de Merchants and Manufacturing Association, een krachtige groep ondernemers met uitgebreide politieke banden.
Het onderzoek van Burns leidde hem naar de Bridge and Structural Iron Workers Union en hun penningmeester, John J. McNamara. In april 1911, nadat Burns een bekentenis had gekregen van Ortie McManigal, die naar verluidt de bemiddelaar was geweest tussen McNamara en twee bomexperts, arresteerde hij John McNamara en zijn broer persoonlijk in Indiana. Zonder enige wettelijke autoriteit slaagde Burns er ook in om de broers naar Californië te brengen, waar ze zouden worden vervolgd.
Vakbondsleden en linkse aanhangers verzamelden zich rond de gebroeders McNamara. Nadat een groot defensiefonds was opgehaald, smeekten vakbondsvertegenwoordigers Clarence Darrow om de zaak aan te nemen. Darrow, die de beste advocaat was die Amerika te bieden had, had Haywood, de vakbondsleider van de Industrial Workers of the World, een paar jaar eerder al in 'Big Bill' gekregen. Aangeboden $ 50.000, nam hij met tegenzin de zaak.
Hoewel de publieke opinie de McNamaras steunde, leverde Darrow's eigen onderzoek bewijs op om te bewijzen dat de broers feitelijk schuldig waren. Erger nog, leden van het verdedigingsteam probeerden de jury om te kopen om de eigen omkopingstactieken van de vervolging bij te houden. Darrow sloot een deal met Otis en de officieren van justitie dat de broeders schuldig zouden pleiten om aan de doodstraf te ontsnappen, wat zij deden.
Desondanks was deze resolutie voor beide partijen niet bevredigend en kwam Darrow er middenin terecht. Otis regelde de vervolging van Darrow op basis van omkoping en de vakbond verliet de grote advocaat. Niet alleen weigerden ze zijn vergoeding te betalen voor de McNamara-zaak, ze weigerden ook te helpen bij zijn verdediging. Earl Rogers, een beruchte dronken, maar ook een brutale, formidabele en effectieve advocaat in Los Angeles, nam de zaak van Darrow aan.
Na een lang proces bereikte Rogers een mistrial voor Darrow, die later werd vrijgesproken na een tweede proces. Darrow ging verder met het proberen van nog meer voorname zaken, waaronder het Leopold en Loeb moordproces en het Scopes evolutieproces.
