Inhoud

• UNESCO werelderfgoed
• Het Alhambra-complex
• Wie heeft het Alhambra gebouwd?
• Vroege Alhambra-ontwikkeling
• Einde van islamitische regel
• Alhambra vandaag
• bronnen

Het Alhambra is een oud paleis, fort en citadel in Granada, Spanje. De achtste-eeuwse site werd genoemd naar de roodachtige muren en torens die de citadel omringden: al-qal’a al-hamra in het Arabisch betekent rood fort of kasteel. Het is de enige overgebleven palatijnse stad (een koninklijk territoriaal centrum) van de islamitische gouden eeuw en een overblijfsel van de Nasrid-dynastie, het laatste islamitische koninkrijk in West-Europa.

UNESCO werelderfgoed

In 1984 werd het Alhambra uitgeroepen tot UNESCO-werelderfgoed samen met twee andere gerelateerde sites: de Albaicín (of Albayzín) en de Generalife-tuin.

Het Alhambra ligt ten westen van de stad Granada op het strategische uitkijkpunt van de Sabika-heuvel met uitzicht op de hele stad Granada en de vlakte (vega) van Granada.

Het complex is onregelmatig van vorm en omgeven door verdedigingsmuren. In totaal beslaat het Alhambra bijna 26 hectare, met meer dan een mijl van muren, 30 torens en talloze kleinere bouwwerken.

De Sabika-heuvel en de Palatijnse stad worden verder omringd door bergen, en Arabische schrijvers vergeleken ooit Granada en Alhambra met respectievelijk een kroon en een diadeem.

Aan de voet van het plateau ligt de rivier de Darro, die door een diep ravijn naar het noorden loopt. De rivier scheidt Sabika van het Albaicín, een Moorse woonwijk die samen met het Alhambra het middeleeuwse deel van Granada vormt.

De tuin van Generalife ligt aan de andere kant op de hellingen van de heuvel van de zon. De Generalife bevatte woongebouwen en land dat werd gebruikt voor begrazing en teelt, en het was ontworpen als een rustplaats voor de moslim royalty die in het Alhambra wonen.

Het Alhambra-complex

Tijdens zijn bloei had het Alhambra drie hoofdsecties: de Alcazaba, een militaire basis die bewakers en hun families huisvestte; de paleisachtige zone, die verschillende paleizen voor de sultan en zijn verwanten bevatte; en de Medina, een wijk waar gerechtsfunctionarissen woonden en werkten.

De Nasrid-paleizen waren verdeeld in drie onafhankelijke gebieden. Deze gebieden omvatten de Mexuar, een semi-openbaar deel van het paleis (voor justitie en staatszaken); het Comares-paleis, de officiële residentie van de sultan, dat bestond uit verschillende kamers die het Hof van de mirte omringden (een buitenruimte met een grote centrale vijver vol met mirte-struiken); en het paleis van de leeuwen, een privégedeelte van het paleis voor de koning en zijn familie en minnaressen.

Het Alhambra-complex bevatte tal van andere structuren, misschien wel de meest beroemde daarvan was de Patio of the Lions (of de Courtyard of the Lions). Deze binnenplaats was zo genoemd naar de centrale fontein, die wordt omringd door twaalf leeuwen die waterstralen uitspuwen.

Andere beroemde bouwwerken zijn de Hal van de Abencerrajes, die een druipsteenplafond heeft en een legendarische plek is waar een adellijke familie zou zijn vermoord, en de Hal van de Ambassadeurs, een kamer waar islamitische emirs (commandanten) zouden onderhandelen met Christian afgezanten.

Wie heeft het Alhambra gebouwd?

Het oudste deel van het Alhambra is het Alcazaba, een fort met meerdere torens. Hoewel de Nasrid-dynastie het Alcazaba versterkte en het gebruikte als militaire basis voor de koninklijke wacht van de sultan, geloven experts dat de structuur was gebouwd voordat moslims naar Granada kwamen.

De eerste historische archieven van het Alcazaba (en het grotere Alhambra) dateren uit de 9e eeuw. Ze verwijzen naar een man genaamd Sawwar ben Hamdun die zijn toevlucht had gezocht in het fort van Alcazaba vanwege burgerlijke gevechten tussen moslims en muladies (mensen van gemengde Arabische en Europese afkomst).

Arabieren suggereren dat Sawwar ben Hamdun en andere moslims vervolgens nieuwe constructies in het fort hebben geïnitieerd.

Het Alhambra werd echter grotendeels genegeerd tot ten minste de 11e eeuw, toen de Zirid-dynastie zich vestigde in het Alcazaba Cadima (oude fort) in Albaicín. Om een ​​belangrijke joodse nederzetting in het gebied te behouden, heeft Vizier Samuel ibn Nahgralla de ruïnes op Sabika gerenoveerd en herbouwd en daar een paleis gebouwd voor emir Badis ben Habus.

In 1238 vestigde Mohammed ben Al-Hamar (Mohammed I), de stichter van de Nasrid-dynastie, zich in het Alcazaba van Albaicín, maar werd aangetrokken door de ruïnes op de Sabika-heuvel. Hij vestigde vervolgens een nieuwe koninklijke residentie van Alhambra en begon met het creëren van de palatijnse stad die tegenwoordig bekend staat.

Vroege Alhambra-ontwikkeling

Het Alhambra was niet het bouwproject van een enkele heerser, maar eerder het werk van opeenvolgende heersers van de Nasrid-dynastie.

Mohammed I legde de basis voor Alhambra door de koninklijke site te versterken. Hij versterkte de Sabika Alcazaba door drie nieuwe torens te bouwen: The Broken Tower, the Keep en de Watch Tower.

Hij kanaliseerde ook water uit de Darro-rivier, waardoor hij een koninklijk verblijf kon vestigen in het Alcazaba. Mohammed I bouwde pakhuizen of zalen voor soldaten en jongere bewakers en begon met de bouw van de Alhambra-paleizen en wallen.

De zoon en kleinzoon van Al-Hamar, Mohammed II en Mohammed III, zetten het werk van hun voorganger voort met betrekking tot het paleis en de wallen. De laatste heerser bouwde ook de Grote Moskee van het Alhambra en openbare baden.

De meeste bekende structuren van het Alhambra-complex die vandaag bekend zijn, werden gebouwd door Yusuf I en Mohammed V.

Deze omvatten de Patio of the Lions, de Justice Gate, de Baths, de Comares Room en de Hall of the Boat.

Einde van islamitische regel

In 1492 veroverden koning Ferdinand van Aragon en koningin Isabella van Castilië Granada, verenigde Spanje onder een katholieke monarchie en eindigde eeuwen van islamitische heerschappij (ze verbannen de laatste Nasrid-heerser, Mohammed XII, bekend als Boabdil naar Spaanse historici).

Het Alhambra onderging al snel veel veranderingen.

Karel V, die Spanje regeerde als Karel I, beval de vernietiging van een deel van het complex om voor zichzelf een paleis in renaissancestijl te bouwen, het paleis van Karel V genaamd. Hij bouwde ook andere structuren, waaronder de keizerlijke kamers, de kleedkamer van de koningin en een kerk ter vervanging van de moskee van Alhambra.

Het Alhambra werd verlaten vanaf de 18e eeuw.

In 1812 werden enkele torens van het complex tijdens de Peninsulaire Oorlog door de Fransen opgeblazen.

Het Alhambra onderging een reeks herstel- en restauratie-inspanningen in de 19e eeuw, beginnend in 1828 door architect José Contreras (onder een schenking van de toenmalige koning van Spanje Ferdinand VII) en voortgezet door zijn zoon en kleinzoon.

Alhambra vandaag

In 1829 nam de Amerikaanse auteur Washington Irving zijn intrek in het Alhambra. Hij schreef en publiceerde Verhalen van het Alhambra, een verzameling essays en verhalen over de paleisachtige stad.

In 2019, op de 150e verjaardag van de dood van Irving, richtten managers van het Alhambra een standbeeld van de schrijver op in een park buiten het paleis om zijn rol te herdenken bij de introductie van het westerse publiek op de historische site en de islamitische geschiedenis van Spanje.

Het Alhambra blijft een van de mooiste historische bezienswaardigheden in Spanje en wordt elk jaar bezocht door duizenden toeristen uit de hele wereld.

bronnen

Alhambra Historische inleiding; AlhambraDeGranada.org.
Het Alcazaba; AlhambraDeGranada.org.
Generalife; AlhambraDeGranada.org.
Alhambra Korte geschiedenis; Bestuur van het Alhambra en Generalife.
Het Alhambra; Khan Academie.
Alhambra, Generalife en Albayzín, Granada; UNESCO.
Verhalen van het Alhambra; De Atlantische Oceaan.
De kunst van de Nasrid-periode (1232'1492); MET Museum.
Alhambra instelling; Bestuur van het Alhambra en Generalife.