Op deze dag in 1916 wordt Harry Butters, een Amerikaanse soldaat die in het Britse leger diende tijdens de Eerste Wereldoorlog, gedood door een Duitse granaat tijdens de Slag om de Somme, terwijl hij vocht om de stad Guillemont, Frankrijk, te beveiligen.

De zoon van een prominente industrieel uit San Francisco, Butters, werd gedeeltelijk in Engeland grootgebracht en volgde daar een opleiding aan het Beaumont College, een jezuïetenacademie in Old Windsor. Hij ging later naar de Phillips Exeter Academy in Exeter, New Hampshire, voordat hij het fortuin van zijn vader erfde na de dood van deze laatste in 1906 en verhuisde terug naar Californië, waar hij kort werkte voor Standard Oil en zijn eigen boerderij kocht. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak in de zomer van 1914, verzamelde Butters de geallieerde zaak en besloot hij zich bij het Britse leger te voegen. Via zijn old school connecties in Engeland ontving hij een commissie in de Royal Artillery, 24th Division, 107th Brigade in april 1915. In september reisde Butters met zijn kameraden naar Frankrijk, waar hij deelnam aan de slecht uitgevoerde Britse aanval tijdens de Battle of Loos later die maand.

"Ik vind mezelf een soldaat onder miljoenen anderen in de grote geallieerde legers die vechten voor alles wat ik goed en beschaafd en humaan vind tegen een macht die slecht is en het bestaan ​​bedreigt van alle rechten die we opeisen en de vrijheid die we genieten," schreef Butters: thuis op 5 oktober 1915, met een beschrijving van zijn ervaringen op het slagveld bij Loos.“Het lijkt je misschien dat dit allemaal helemaal niet is gevraagd, dat het alleen maar het opofferende offer voor niets kan betekenen, of op zijn best enkele van de beste jaren van mijn leven verspild; maar ik zeg je dat ik niet alleen bereid ben mijn leven aan deze onderneming te geven (want dat is relatief eenvoudig behalve als ik aan je denk), maar dat ik er vast van overtuigd ben 'als ik het doorleef om een ​​nuttig leven met je door te brengen' dat ik nooit de kans krijg om zoveel eervolle vooruitgang voor mijn eigen ziel te krijgen, of zoveel te doen voor de oorzaak van de vooruitgang van de wereld, omdat ik hier dagelijks ben ... Ik denk minder aan mezelf dan ik, minder aan de hoogten van persoonlijk succes wilde ik beklimmen, en meer van de service die ieder van ons moet leveren als betaling voor het recht om te leven en op grond waarvan alleen wij vooruitgang kunnen boeken. "

Butters zat in de frontlinie nabij het Belgische dorp Ploegsteert in april 1916 toen hij Winston Churchill ontmoette; Churchill diende als bataljonscommandant aan het Westfront na het verlaten van de Britse Admiraliteit in de nasleep van de rampzalige geallieerde operaties op het schiereiland Gallipoli het jaar daarvoor. Onder de indruk van het jonge Amerikaanse vrijwilligerswerk in dienst van Engeland '' Ik heb gewoon tegen ze gelogen en gezegd dat ik in Groot-Brittannië geboren ben ', vertelde Butters aan Churchill en legde zijn commissie in de Royal Artillery uit. Churchill nodigde Butters uit om met hem te dineren in zijn bunker, waar de twee mannen aten en dronken champagne op de avond van 11 april. Na een shell shock te hebben gehad, werd het nieuw gediagnosticeerde psychologische trauma van battle'Butters in juni met verlof gestuurd. Hoewel Churchill, toen terug in Londen, Butters aanspoorde zijn tijd te nemen voordat hij weer in dienst trad, ging hij op 2 juli terug naar het Westfront, een dag nadat de geallieerden de epische Slag om de Somme lanceerden.

Op 31 augustus 1916 waren Butters en zijn eenheid op de Somme, vuren op Trones Woods, buiten Guillemont, toen zijn pistool een directe Duitse slag kreeg tijdens een massale spervuur; hij en alle leden van zijn batterij werden gedood. "Ik overdrijf niet als ik zeg dat bijna 100.000 granaten die dag op een oppervlakte van ongeveer 800 vierkante meter zijn gevallen", schreef dominee A. Caseby in zijn dagboeknotitie over de dood van Butters. Butters werd begraven op de begraafplaats van de Commonwealth Graves Commission in Meulte, een klein dorpje ten zuiden van Albert, Frankrijk. In overeenstemming met een verzoek dat hij eind augustus aan een Britse aalmoezenier deed, luidt zijn grafsteen eenvoudigweg 'An American Citizen'.

Churchill zelf schreef een gedenkteken voor Butters in de Londen waarnemer: "Hij had veel dienst aan de frontlinie gezien, inclusief de strijd om Loos, en kwam ongeschonden door totdat in juni vorig jaar een boeket schelpen zijn observatiepost verwoestte en hem verblufte. Hij kon ertoe worden aangespoord slechts een week rust te nemen voordat hij was terug aan de voorkant, minachtend als altijd van de voortdurende doodsbedreigingen. En dus ontmoette hij eenvoudig zijn lot. Hij was een van de slimste, vrolijkste jongens die ik ooit heb gekend, en altijd het leven en de ziel van de rotzooi .We realiseren ons zijn adel in het helpen van een ander land geheel uit eigen vrije wil, en begrijpen wat een groot hart hij had. '