Op deze dag in 1777 vallen Britse troepen onder bevel van generaal William Tryon de stad Danbury, Connecticut aan, en beginnen alles wat in zicht is te vernietigen. Onder ogen ziend weinig of geen oppositie van Patriot-troepen, gingen de Britten in een razernij en staken huizen, boerderijen, pakhuizen en meer dan 1500 tenten in brand.
De Britse vernietiging duurde bijna een week voordat het bericht ervan de leiders van het Continentale Leger bereikte, waaronder generaal Benedict Arnold, die gestationeerd was in het nabijgelegen New Haven. Samen met generaal David Wooster en generaal Gold Silliman leidde Arnold een contingent van meer dan 500 Amerikaanse troepen in een verrassende aanval op de Britse troepen toen zij zich terugtrokken uit Danbury.
Hoewel ze de volledige vernietiging van Danbury verhinderden, waren de in aantal overtroffen Amerikaanse troepen niet in staat om de Britse terugtocht te stoppen. De Britten bleven marcheren door Ridgefield en Compo Hill, Connecticut, op weg naar hun schepen verankerd in Long Island Sound.
Generaal Wooster werd tijdens de actie geraakt door een musketbal; hij stierf aan zijn verwondingen op 2 mei. Generaal Arnold overleefde en werd berucht een verrader van zijn natie, samenzwerend om West Point en daarmee de Hudson River over te dragen aan de Britten in 1780. Generaal Gold Silliman overleefde ook, maar twee jaar later werd hij ontvoerd vanuit zijn huis en opgesloten door een bende lokale Loyalists.
De vrouw van Silliman, Mary Silliman, hield een gedetailleerd dagboek bij van haar ervaringen tijdens de Amerikaanse revolutie. Verslagen van haar leven in The Way of Duty door Richard en Joy Day Buel en de daaropvolgende documentaire, Mary Silliman's oorlog, onthullen de interne aard van de revolutie in de eigen loyalistische buren van Connecticut, General Gold Silliman, geen Britse Redcoats of buitenlandse huurlingen, hebben hem gekidnapt. Het dagboek van Mary Silliman laat ook zien hoe de oorlog alle kolonisten trof, inclusief niet-strijders, zwangere moeders en boerenvrouwen zoals Mary. Mary Silliman slaagde er in haar eentje in om haar familieboerderij te runnen, de aanval van het Britse leger te ontvluchten en te onderhandelen over de vrijlating van haar man van zijn Loyalistische ontvoerders. Ze verzorgde ook haar eigen verloskundige en buurvrouw, nadat de vrouw door Redcoats was verkracht omdat ze weigerde haar huis aan hun controle over te geven.
