Inhoud

• Wie waren de buffelsoldaten?
• Het 9e cavalerieregiment
• Het 10e cavalerieregiment
• Indiase oorlogen
• Buffelsoldaten beschermen nationale parken
• Buffelsoldaten in andere conflicten
• Mark Matthews
• bronnen

Buffelsoldaten waren Afro-Amerikaanse soldaten die vooral aan de westelijke grens dienden na de Amerikaanse burgeroorlog. In 1866 werden zes volledig zwarte cavalerie- en infanterieregimenten gecreëerd nadat het Congres de Army Organisation Act had aangenomen. Hun belangrijkste taken waren het helpen beheersen van de indianen van de vlakten, het vangen van vee-rustlers en dieven en het beschermen van kolonisten, postkoetsen, wagentreinen en spoorwegpersoneel langs het westfront.

Wie waren de buffelsoldaten?

Niemand weet zeker waarom, maar de soldaten van de geheel zwarte 9e en 10e cavalerieregimenten werden door de indianen die ze tegenkwamen "buffelsoldaten" genoemd.

Een theorie beweert dat de bijnaam is ontstaan ​​omdat het donkere, krullende haar van de soldaten leek op de vacht van een buffel. Een andere veronderstelling is dat de soldaten zo dapper en fel vochten dat de Indiërs hen vereerden net zoals zij de machtige buffels deden.

Wat de reden ook was, de naam bleef hangen en de Afro-Amerikaanse regimenten vormden zich in 1866, inclusief de 24e en 25e Infanterie (die werden geconsolideerd uit vier regimenten) werden bekend als buffelsoldaten.

Het 9e cavalerieregiment

Het verzamelen van de 9e Cavalerie vond plaats in New Orleans, Louisiana, in augustus en september 1866. De soldaten brachten de winter door met het organiseren en trainen totdat ze in april 1867 in San Antonio, Texas werden bevolen. hun officieren en hun commandant, kolonel Edward Hatch.

Het trainen van de onervaren en meestal ongeschoolde soldaten van de 9e Golgotha ​​was een uitdagende taak. Maar het regiment was bereid, in staat en meestal klaar om alles onder ogen te zien toen ze werden bevolen naar het onrustige landschap van West Texas.

De belangrijkste missie van de soldaten was om de weg van San Antonio naar El Paso veilig te stellen en de orde te herstellen in gebieden die verstoord zijn door indianen, van wie velen gefrustreerd waren over het leven op Indiase reservaten en gebroken beloften door de federale overheid.

Het 10e cavalerieregiment

De 10e cavalerie was gevestigd in Fort Leavenworth, Kansas, en stond onder bevel van kolonel Benjamin Grierson. Het verzamelen ging langzaam, deels omdat de kolonel meer opgeleide mannen in het regiment wilde en deels vanwege een uitbraak van cholera in de zomer van 1867.

In augustus 1867 werd het regiment bevolen naar Fort Riley, Kansas, met de taak de Pacific Railroad te beschermen, die op dat moment in aanbouw was.

Voordat ze Fort Leavenworth verlieten, vochten sommige troepen honderden Cheyenne in twee afzonderlijke veldslagen nabij de Saline River. Met de steun van het 38th Infantry Regiment, dat later werd geconsolideerd in het 24th Infantry Regiment, duwde de 10th Cavalerie de vijandige Indianen terug.

De cavalerie verloor slechts één man en meerdere paarden ondanks het feit dat ze inferieur waren en sterk in de minderheid waren. Het was slechts een van de vele gevechten die nog zouden komen.

Indiase oorlogen

Zowel het 9e als het 10e Cavalerieregiment namen deel aan tientallen tientallen schermutselingen en grotere veldslagen van de Indiase oorlogen.

De 9e Cavalerie was bijvoorbeeld cruciaal voor het succes van een drie maanden durende, niet aflatende campagne die bekend staat als de Rode Rivieroorlog tegen de Kiowa's, de Comanches, de Cheyenne en de Arapahoe. Het was na deze strijd dat de 10e Cavalerie werd gestuurd om zich bij hen in Texas te voegen.

Troepen H en I van de 10e Cavalerie maakten deel uit van een team dat gewonde luitenant-kolonel George Alexander Forsyth en wat er overbleef van zijn groep verkenners gevangen op een zandbank en omringd door indianen in de Arikaree-rivier redde. Een paar weken later namen dezelfde troepen honderden Indianen in dienst in Beaver Creek en vochten ze zo galant dat ze in een veldorde werden bedankt door generaal Philip Sheridan.

Tegen 1880 hadden de 9e en 10e cavalerieregimenten het Indiase verzet in Texas geminimaliseerd en de 9e cavalerie werd bevolen naar Indian Territory in het moderne Oklahoma, ironisch genoeg om te voorkomen dat blanke kolonisten zich illegaal op het Indiase land vestigen. De 10e cavalerie bleef de Apache onder controle houden tot begin 1890 toen ze naar Montana verhuisden om de Cree af te ronden.

Ongeveer 20 procent van de Amerikaanse cavalerietroepen die deelnamen aan de Indiase oorlogen waren buffelsoldaten, die deelnamen aan ten minste 177 conflicten.

Buffelsoldaten beschermen nationale parken

Buffelsoldaten vochten niet alleen tegen onvriendelijke Indiërs. Ze vochten ook bosbranden en stropers in Yosemite en Sequoia National Parks en ondersteunden de infrastructuur van het park.

Volgens de National Park Service knuppelden buffelsoldaten in de winter bij de Presidio-legerpost in San Francisco en dienden in de zomer als parkwachters in de Sierra Nevada.

Buffelsoldaten in andere conflicten

In de late jaren 1890, met het 'Indiase probleem' meestal opgelost, vertrokken de 9e en 10e Golgotha ​​en de 24e en 25e infanterie naar Florida aan het begin van de Spaans-Amerikaanse oorlog.

Zelfs geconfronteerd met flagrant racisme en langdurige wrede weersomstandigheden, verdienden buffelsoldaten de reputatie dat ze moedig dienden. Ze vochten heldhaftig in de Slag bij San Juan Hill, de Slag bij El Caney en de Slag bij Las Guasimas.

Het 9e en 10e cavalerieregiment dienden begin 1900 in de Filippijnen. Ondanks het steeds opnieuw bewijzen van hun militaire waarde, bleven ze rassendiscriminatie ervaren. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ze meestal verbannen naar het verdedigen van de Mexicaanse grens.

Beide regimenten werden in 1940 geïntegreerd in de 2e Cavaleriedivisie. Ze trainden voor overzeese inzet en gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het 9e en 10e Cavalerieregiment werden in mei 1944 gedeactiveerd.

Mark Matthews

In 1948 gaf president Harry Truman een uitvoerend bevel uit dat rassenscheiding in de Amerikaanse strijdkrachten elimineerde. De laatste volledig zwarte eenheden werden in de jaren vijftig ontbonden.

Mark Matthews, de oudste levende buffelsoldaat van het land, stierf in 2019 op 111-jarige leeftijd in Washington, D.C.

Buffelsoldaten hadden de laagste militaire desertie en krijgsraden van hun tijd. Velen wonnen de Congressional Medal of Honor, een prijs die werd uitgereikt ter erkenning van de strijdkracht die verder gaat dan de plicht.

bronnen

9e cavalerieregiment. 1e cavaleriedivisie vereniging.
Wie zijn de buffelsoldaten? Buffalo Soldier Museum.
9e cavalerieregiment (1866-1944). Blackpast.org.
10e cavalerieregiment (1866-1944). Blackpast.org.
Buffelsoldaten. National Park Service.
Buffelsoldaten en de Spaans-Amerikaanse oorlog. National Park Service.
Verkenning van het leven en de geschiedenis van de "Buffalo Soldiers." Nationale archieven.
Negende cavalerie in de Verenigde Staten. Texas State Historical Association.
Het negende regiment van cavalerie. Amerikaanse legercentrum van militaire geschiedenis.
Het tiende regiment van cavalerie. Amerikaanse legercentrum van militaire geschiedenis.
Wereldoorlog I en de Buffelsoldaten. National Park Service.