Op deze dag in 1977 ondertekent president Jimmy Carter een verdrag dat Panama vanaf begin 2019 controle over het Panamakanaal zal geven. Het verdrag beëindigde een in 1904 ondertekende overeenkomst tussen de toenmalige president Theodore Roosevelt en Panama, die de VS het recht gaf om het kanaal te bouwen en een hernieuwbare lease om vijf mijlen land aan weerszijden ervan te controleren.

Het verlangen naar een kortere route tussen de Atlantische en de Stille Oceaan had een lange geschiedenis, beginnend met de Spaanse ontdekkingsreizigers van de 16e eeuw. Voordat het kanaal werd gebouwd, moesten schepen rond de verraderlijke Kaap Hoorn van Zuid-Amerika reizen, een reis die vaak resulteerde in een groot verlies aan leven en lading. Van 1869 tot 1877 gaf de Amerikaanse president Ulysses S. Grant toestemming voor niet minder dan zeven haalbaarheidsstudies van een kanaal door de dunne Panamese landengte. In 1881 nam een ​​Frans consortium van investeerders Suez Canal-ontwerper Ferdinand deLesseps in dienst om een ​​kanaal door Panama te bouwen. Het Franse project werd echter afgeblazen in 1888, nadat werknemers door duizenden stierven aan ziekte- en bouwongevallen.

In 1904 werd het bouwen van een kanaal door Panama een huisdierenproject van president Theodore Roosevelt; de inspanning werd geleid door de Amerikaanse ingenieur John Stevens. Hoewel de dood door jungleziekten afnam met de implementatie van een verbeterd sanitair systeem, ontworpen door Dr. William Gorgas, duurde het project zo lang voort dat Stevens stopte in wanhoop. In november 1906, in een poging om het moreel te vergroten en de congresondersteuning voor het project te verminderen, bezocht Roosevelt foto's voor de site, zittend aan de besturing van een enorme grondverzettrekker.

In 1914, na 10 jaar, wierp Roosevelts doorzettingsvermogen zijn vruchten af; het 51-mijl lange kanaal opende op 15 augustus.De ingenieur die het voor Stevens overnam, grapte bij de opening van het kanaal dat “de echte bouwer van het Panamakanaal Theodore Roosevelt was.” Het kanaal vergemakkelijkte het toegenomen passagiersverkeer en vrachtzendingen tussen landen over de hele wereld en de Amerikaanse controle over het kanaal hielp garanderen De status van Amerika als internationale macht.

De eigendomsoverdracht van het Panamakanaal verliep vreedzaam zoals gepland op 31 december 1999.