Drie maanden nadat een nieuwe Franse grondwet is goedgekeurd, wordt Charles de Gaulle door een overweldigende meerderheid van Franse kiezers verkozen tot eerste president van de Vijfde Republiek. In juni vorig jaar werd de Franse held uit de Tweede Wereldoorlog uit zijn pensioen geroepen om het land te leiden toen een militaire en burgeropstand in Algerije de stabiliteit van Frankrijk bedreigde.

Als veteraan uit de Eerste Wereldoorlog heeft De Gaulle tevergeefs een verzoekschrift ingediend bij zijn land om zijn strijdkrachten te moderniseren in de jaren vóór het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Nadat de Franse premier Henri Pétain in juni 1940 een wapenstilstand met nazi-Duitsland had ondertekend, vluchtte de Gaulle naar Londen, waar hij de vrije Franse troepen organiseerde en Franse koloniën verzamelde voor de geallieerde zaak. Zijn strijdkrachten vochten met succes in Noord-Afrika en in juni 1944 werd hij benoemd tot hoofd van de Franse regering in ballingschap.

Op 26 augustus, na de geallieerde invasie van Frankrijk, ging de Gaulle triomf Parijs binnen. In november werd hij unaniem gekozen tot voorlopig president van Frankrijk. Twee jaar later nam hij ontslag en beweerde dat hij onvoldoende regeringsmacht had. In 1947 vormde hij een nieuwe politieke partij die slechts matig verkiezingsucces had, en in 1953 verliet hij de politiek.

In 1958 leidde een opstand van Franse kolonisten in Algerije echter tot een ernstige politieke crisis in Frankrijk, en de Gaulle stemde ermee in een nieuwe noodregering te leiden. Beschouwd als de enige leider van voldoende kracht en status om met de gevaarlijke situatie om te gaan, werd hij de virtuele dictator van Frankrijk, met de macht om zes maanden per decreet te regeren. Een nieuwe samenstelling van zijn ontwerp werd goedgekeurd in een nationaal referendum in september, en op 21 december werd hij verkozen tot president van de Vijfde Republiek.

In het volgende decennium verleende president De Gaulle onafhankelijkheid aan Algerije en probeerde hij Frankrijk te herstellen naar zijn vroegere internationale status door zich terug te trekken uit de door de VS gedomineerde NAVO-alliantie en de ontwikkeling van Franse atoomwapens te bevorderen. Studentendemonstraties en arbeidersstakingen in 1968 hebben zijn steun van het volk uitgehold en in 1969 werden zijn voorstellen voor constitutionele hervormingen in een nationale stemming verslagen. Op 28 april 1969 ging Charles de Gaulle, 79 jaar oud, definitief met pensioen. Hij stierf het volgende jaar.