Net voor het ontbijt op de ochtend van 11 maart meldt privé-Albert Gitchell van het Amerikaanse leger zich aan het ziekenhuis in Fort Riley, Kansas, waarin hij klaagt over de koude symptomen van keelpijn, koorts en hoofdpijn. Tegen de middag hadden meer dan 100 van zijn medesoldaten soortgelijke symptomen gemeld, wat aangeeft wat de eerste gevallen zijn in de historische griepepidemie van 1918. De griep zou uiteindelijk 675.000 Amerikanen en meer dan 20 miljoen mensen doden (sommigen geloven dat het totaal dichter bij 40 miljoen) over de hele wereld, wat een veel dodelijkere kracht blijkt te zijn dan zelfs de Eerste Wereldoorlog.
De eerste uitbraak van de ziekte, gemeld in Fort Riley in maart, werd gevolgd door soortgelijke uitbraken in legerkampen en gevangenissen in verschillende regio's van het land. De ziekte reisde snel naar Europa met de Amerikaanse soldaten op weg om de geallieerden op de slagvelden van Frankrijk te helpen. (Alleen al in maart 1918 trokken 84.000 Amerikaanse soldaten de Atlantische Oceaan over; nog eens 118.000 volgden hen de volgende maand.) Eenmaal aangekomen op een tweede continent vertoonde de griep geen tekenen van vermindering: 31.000 gevallen werden gemeld in juni in Groot-Brittannië. De ziekte werd al snel de Spaanse griep genoemd vanwege het schokkend hoge aantal doden in Spanje (ongeveer 8 miljoen, zo werd gemeld) na de eerste uitbraak daar in mei 1918.
De griep toonde geen genade voor strijders aan weerszijden van de loopgraven. In de zomer trof de eerste golf van de epidemie Duitse troepen aan het Westfront, waar ze een definitief, onbeperkte offensief voerden dat de uitkomst van de oorlog zou bepalen. Het had een aanzienlijk effect op het reeds verzwakkende moreel van de Duitse legercommandant Kroonprins Rupprecht schreef op 3 augustus: slechte voorzieningen, zware verliezen en de toenemende griep hebben de geesten van mannen in de III Infantry Division diep onderdrukt. Ondertussen verspreidde de griep zich snel over de grenzen van West-Europa, vanwege de uitzonderlijk hoge mate van virulentie en het massale transport van mannen over land en aan boord van het schip vanwege de oorlogsinspanning. Tegen het einde van de zomer waren er talloze gevallen gemeld in Rusland, Noord-Afrika en India; China, Japan, de Filippijnen en zelfs Nieuw-Zeeland zouden uiteindelijk ook het slachtoffer worden.
De Grote Oorlog eindigde op 11 november, maar griep bleef internationale ravage aanrichten, opnieuw oplaaiend in de VS in een nog wredere golf met de terugkeer van soldaten uit de oorlog en uiteindelijk een geschatte 28 procent van de bevolking van het land infecteren voordat het uiteindelijk peter werd uit. In haar uitgave van 28 december 1918 erkende de American Medical Association het einde van een gedenkwaardig conflict en drong aan op de acceptatie van een nieuwe uitdaging, waarin werd verklaard dat de medische wetenschap zich vier en een half jaar lang had ingezet om mannen op de vuurlinie te zetten en ze daar houden. Nu moet het zich met alle macht inzetten om de grootste vijand van alle infectieuze ziekten te bestrijden.
