Bernard Josephs keert terug naar zijn huis in Bromley, Engeland, en vindt zijn vrouw Claire onder het bed liggen, haar keel doorgesneden en doorgesneden tot op de rug. Defensieve wonden aan haar handen leken te worden veroorzaakt door een gekarteld mes. Er werd geen wapen gevonden in het huis van de Jozef en de politie had geen andere aanwijzingen. De moord was echter opgelost en de moordenaar werd binnen vier maanden veroordeeld via grondig forensisch onderzoek.
Autoriteiten hebben eerst de tijd en omstandigheden van het misdrijf vastgelegd. Ingrediënten van een maaltijd die Claire had voorbereid, lagen nog in een kom in de keuken. Er was geen teken van gedwongen binnenkomst in het huis en een halfleeg kopje koffie stond op tafel. Onderzoekers waren er vrij zeker van dat een vriend of kennis langskwam terwijl Claire aan het eten was en dus begonnen ze zich te concentreren op familie en vrienden.
Een van de mensen die de politie ondervroeg, was Roger Payne, een recente kennis van Bernard en Claire, die eerder veroordelingen hadden voor aanvallen op vrouwen. De politie ontdekte verschillende krassen op zijn handen, die Payne toeschreef aan een gevecht met zijn vrouw, maar zijn alibi voor 7 februari was verre van luchtdicht.
Forensisch bewijs richtte zich op de kleding van Payne. Claire Josephs droeg een wollen jurk van cerise ten tijde van haar moord. Hoewel de kleding van Payne was gewassen, bevatten de naden en zomen nog steeds meer dan 60 cerise wolvezels die bij de jurk van Joseph passen. Onderzoekers onderzochten vervolgens de auto van Payne en vonden bloedsporen die overeenkomen met het bloedtype van Joseph, evenals extra kledingvezels.
Payne werd veroordeeld en veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf in mei 1968. Hoewel DNA-bewijs de verbeelding van het publiek de afgelopen jaren heeft veroverd en een krachtig middel is om misdaden op te lossen, blijven basisvezels en bloedtesten de ruggengraat van forensisch onderzoek. Ze zijn betrouwbaar, relatief goedkoop en gemakkelijk te begrijpen voor leken.
