Inhoud

• Griekse Mythologie: bronnen
• Griekse Mythologie: The Olympians
• Griekse Mythologie: Heroes and Monsters
• Griekse Mythologie: verleden en heden

"Mythe heeft twee hoofdfuncties", schreef de dichter en wetenschapper Robert Graves in 1955. "De eerste is het beantwoorden van het soort lastige vragen die kinderen stellen, zoals" Wie heeft de wereld gemaakt? " Hoe zal het eindigen? Wie was de eerste man? Waar gaan zielen naartoe na de dood? '... De tweede functie van mythe is om een ​​bestaand sociaal systeem te rechtvaardigen en traditionele riten en gebruiken te verklaren.' In het oude Griekenland waren verhalen over goden en godinnen en helden en monsters een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven. . Ze legden alles uit, van religieuze rituelen tot het weer, en ze gaven betekenis aan de wereld die mensen om hen heen zagen.

Griekse Mythologie: bronnen

In de Griekse mythologie is er geen enkel origineel zoals de christelijke bijbel of de hindoe-veda's dat alle personages en verhalen van de mythen introduceert. In plaats daarvan maakten de vroegste Griekse mythen deel uit van een orale traditie die begon in de bronstijd, en hun plots en thema's ontvouwden zich geleidelijk in de schriftelijke literatuur van de archaïsche en klassieke periodes. De verhalen uit de 8e eeuw voor Christus van de dichter Homerus, de Ilias en de Odyssee, vertellen bijvoorbeeld het verhaal van de (mythische) Trojaanse oorlog als een goddelijk en menselijk conflict. Ze nemen echter niet de moeite om de goden en godinnen te introduceren die hun hoofdpersonages zijn, omdat lezers en luisteraars er al bekend mee waren.

Wist je dat? Veel consumentenproducten ontlenen hun naam aan de Griekse mythologie. Nike-sneakers zijn bijvoorbeeld de naamgenoot van de godin van de overwinning en de website Amazon.com is vernoemd naar het ras van mythische vrouwelijke krijgers. Veel middelbare school-, universiteits- en professionele sportteams (bijvoorbeeld Titanen, Spartanen en Trojaanse paarden) krijgen hun naam ook uit mythologische bronnen.

Rond 700 voor Christus bood de dichter Hesiod's Theogony de eerste geschreven kosmogonie, of oorsprongsverhaal, van de Griekse mythologie. The Theogony vertelt het verhaal van de reis van het universum van het niets (Chaos, een oerholte) naar het zijn, en beschrijft een uitgebreide stamboom van elementen, goden en godinnen die evolueerden uit Chaos en afstamden van Gaia (Aarde), Ouranos (Hemel), Pontos (Zee) en Tartaros (de Onderwereld).

Latere Griekse schrijvers en kunstenaars gebruikten deze bronnen in hun eigen werk. Bijvoorbeeld, mythologische figuren en gebeurtenissen verschijnen in de 5e-eeuwse toneelstukken van Aeschylus, Sophocles en Euripides en de lyrische gedichten van Pindar. Schrijvers zoals de Griekse mythograaf van de 2e eeuw voor Christus Apollodorus van Athene en de Romeinse historicus Gaius Julius Hyginus uit de 1e eeuw voor Christus stelden de oude mythen en legendes samen voor het hedendaagse publiek.

Griekse Mythologie: The Olympians

In het centrum van de Griekse mythologie staat het pantheon van goden die naar verluidt op de berg Olympus, de hoogste berg in Griekenland, zouden wonen. Vanuit hun baars regeerden ze elk aspect van het menselijk leven. Olympische goden en godinnen zagen eruit als mannen en vrouwen (hoewel ze zichzelf konden veranderen in dieren en andere dingen) en waren, zoals vele mythen werden verteld, kwetsbaar voor menselijke zwakheden en passies.

De twaalf belangrijkste Olympiërs zijn:

Andere goden en godinnen die soms in de selectie van Olympiërs zijn opgenomen:

Griekse Mythologie: Heroes and Monsters

De Griekse mythologie vertelt echter niet alleen de verhalen van goden en godinnen. Menselijke helden zoals Heracles, de avonturier die 12 onmogelijke werken verrichtte voor koning Eurystheus (en vervolgens werd aanbeden als een god voor zijn prestatie); Pandora, de eerste vrouw, wiens nieuwsgierigheid de mensheid kwaad heeft gebracht; Pygmalion, de koning die verliefd werd op een ivoren beeld; Arachne, de wever die in een spin werd veranderd voor haar arrogantie; knappe Trojaanse prins Ganymedes die de schenker van de goden werd; Midas, de koning met de gouden toets; en Narcissus, de jonge man die verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld, is net zo belangrijk. Monsters en 'hybriden' (vormen van mens en dier) komen ook prominent in de verhalen voor: het gevleugelde paard Pegasus, de paard-man Centaur, de leeuw-vrouw Sfinx en de vogel-vrouw Harpies, de eenogige gigantische cycloop, automaten ( metalen wezens leven gegeven door Hephaistos), manticores en eenhoorns, Gorgons, pygmeeën, minotaurs, satyrs en allerlei draken. Veel van deze wezens zijn bijna net zo bekend geworden als de goden, godinnen en helden die hun verhalen delen.

Griekse Mythologie: verleden en heden

De personages, verhalen, thema's en lessen uit de Griekse mythologie hebben duizenden jaren kunst en literatuur gevormd. Ze verschijnen in Renaissance-schilderijen zoals Botticelli's Birth of Venus en Raphael's Triumph of Galatea en geschriften zoals Dante's Inferno; Romantische poëzie en libretti; en scores van meer recente romans, toneelstukken en films.