Hannah Van Buren (1783-1819) was de echtgenote van Martin Van Buren, de achtste president van de Verenigde Staten. Hannah Van Buren stierf 18 jaar voordat haar man Martin tot president werd gekozen en nooit als presidentsvrouw diende. In plaats daarvan werd die sociale rol gespeeld door de schoondochter Van Buren, Angelica Singleton, die door voormalig First Lady Dolley Madison was voorgesteld aan Hannah's zoon Abraham.
Een van de vier kinderen van Maria Quakenbush en Johannes Dircksen Hoes, Hannah Hoes groeide op op een boerderij in Kinderhook, New York. De inwoners van Kinderhook stammen af van eerdere generaties immigranten uit Nederland; Hannah leerde niet alleen Nederlands als haar eerste taal, ze verloor nooit het duidelijke accent terwijl ze Engels sprak. Ze groeide op in de hechte gemeenschap naast Martin Van Buren, een neef verwant via beide kanten van de familie. Hannah was ook verwant aan toekomstige first lady Elizabeth Monroe en de Roosevelts door de afkomst van haar moeder.
Hannah en Van Buren begonnen naar verluidt hun romantiek als tieners, de toekomstige president geslagen door het verlegen meisje dat hij 'Jannetje' noemde. Hij wilde echter niet trouwen totdat hij de juiste middelen had om een gezin te onderhouden. Zijn formele opleiding voltooid tegen de leeftijd van 14, Van Buren werd een griffier en werd toegelaten tot de bar in 1803 na een stage bij een kantoor in New York City. Nadat hij had vastgesteld dat de Kinderhook-praktijk die hij met zijn halfbroer had gesticht, stevig in de grond lag, trouwde Van Buren op 21 februari 1807 met Hannah in het huis van haar zus in Catskill, New York.
Hannah beviel van zes kinderen, met vier overlevende jeugd, toen haar man zijn lange klim op de politieke ladder begon. Ze verhuisden in 1808 naar de nabijgelegen stad Hudson, waar Van Buren surrogaat werd van Columbia County, en vervolgens naar de hoofdstad Albany toen hij in 1812 tot senator werd benoemd. Gerapporteerd als een sociale vrouw, was Hannah een gewillige gastvrouw voor de frequente gasten van haar man. Met de Nederlandse hervormingskerk nog niet voltooid in Albany, trad ze toe tot de lokale Presbyteriaanse kerk en raakte betrokken bij haar liefdadigheidswerk.
Hannah liep tuberculose op terwijl ze in Albany was, waardoor de familie de hulp van haar nicht Christina Cantine inriep om het huishouden te beheren. Ze werd zwanger tijdens haar ziekte, en hoewel ze begin 1817 een gezonde babyjongen afleverde, verminderde het proces haar kracht verder. Hannah stierf op 5 februari 1819 en werd in Albany begraven voordat ze in 1855 opnieuw werd begraven op de Kinderhook-begraafplaats. Had ze het overleefd haar echtgenoot naar het Witte Huis te vergezellen, dan zou ze de eerste presidentsvrouw zijn die als Amerikaans staatsburger werd geboren.
Net als Andrew Jackson vóór hem hertrouwde Van Buren nooit en diende hij zijn enige termijn met een familielid dat als first lady fungeerde. Hij schreef zijn memoires in de jaren 1850, en in de bijna 800 pagina's tellende autobiografie werd geen melding gemaakt van zijn vrouw. Bovendien heeft Van Buren blijkbaar nooit over haar tegen hun kinderen gesproken; toen zijn tweede zoon een dochter naar Hannah wilde noemen, zou hij zijn vader hebben gevraagd haar naam te verifiëren. Met hedendaagse verhalen die bevestigen dat ze een sterke, liefdevolle relatie hadden, wordt aangenomen dat het naar voren brengen van herinneringen aan zijn overleden vrouw gewoon te pijnlijk was voor de oude staatsman.
Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.
