President William Henry Harrison sterft na slechts 32 dagen in functie te zijn op deze dag in 1841. Harrison heeft het ongelukkige presidentiële record van kortste ambtstermijn.
Ironisch genoeg leverde de man met de kortste ambtstermijn van het Witte Huis de langste inaugurele rede in de geschiedenis, wat zijn ongedaan maken mogelijk is geweest. Deze eerste presidentiële toespraak, gehouden op een bitter koude ochtend in maart, klokte binnen op een uur en 45 minuten. Harrison ging naar bed aan het einde van de inhuldigingsdag met een zware verkoudheid die zich al snel ontwikkelde tot een fataal geval van longontsteking. Sommige historici hebben beweerd dat een geval van hepatitis ook kan hebben bijgedragen aan zijn ondergang.
Harrison was de laatste president geboren als een Engels onderwerp voor de Amerikaanse revolutie. Een inwoner van Virginia, ging naar de universiteit met de bedoeling medicijnen te studeren, maar koos ervoor om in het leger te gaan voordat hij zijn diploma afrondde. President John Adams nam nota van Harrisons voorbeeldige dienst in de Indian Wars of the Northwest Territories en benoemde hem in 1801 tot gouverneur van de Northwest Territories (nu Indiana en Illinois). Harrison vocht later in de Slag om de Theems tijdens de oorlog van 1812. Hij werd vervolgens congreslid en ambassadeur in Colombia voordat hij met John Tyler op het Whig Party-ticket liep in de presidentsverkiezingen van 1840.
Tot grote schrik van het politieke establishment voerden Harrison en Tyler campagne in een krachtige stijl die in hun tijd als onbetamelijk werd beschouwd. Ze gebruikten de bijnaam van Harrison, Tippecanoe, die hij had verdiend tijdens een brute Indian War-campagne in Tippecanoe Creek, en verzonnen ook de campagneslogan Tippecanoe en Tyler. Harrison en Tyler hielden luidruchtige bijeenkomsten waarin ze gratis flessen harde cider uitdeelden in kleine blokhutvormige flessen. Hun tactiek, hoe controversieel ook, was succesvol en op 4 maart 1841 werd Harrison beëdigd als de negende Amerikaanse president.
Bij zijn dood liet Harrison een weduwe, Anna en drie overlevende kinderen achter. Zijn kleinzoon Benjamin werd de 18e president van de Verenigde Staten in 1889. Anders dan zijn grootvader diende Benjamin Harrison een volledige termijn, maar verloor hij zijn herverkiezingsbod aan Grover Cleveland in 1892.
