Op deze dag in 1865 wordt Henry Wirz, een Zwitserse immigrant en de commandant van de gevangenis van Andersonville in Georgië, opgehangen voor de moord op soldaten die daar tijdens de burgeroorlog zijn opgesloten.
Wirz werd geboren in 1823 in Zwitserland en verhuisde naar de Verenigde Staten in 1849. Hij woonde in het zuiden, voornamelijk in Louisiana, en werd arts. Toen de burgeroorlog uitbrak, trad hij toe tot het Vierde Louisiana Bataljon. Na de eerste Battle of Bull Run, Virginia, in juli 1861, bewaakte Wirz gevangenen in Richmond, Virginia, en werd opgemerkt door inspecteur-generaal John Winder. Winder had Wirz overgebracht naar zijn afdeling en Wirz bracht de rest van het conflict door met oorlogsgevangenen. Hij beval een gevangenis in Tuscaloosa, Alabama; begeleidde gevangenen rond de Confederatie; afgehandelde uitwisselingen met de Unie; en raakte gewond bij een postkoetsongeluk. Nadat hij weer in dienst was, reisde hij naar Europa en leverde hij waarschijnlijk s aan verbonden gezanten. Toen Wirz begin 1864 terugkwam in de Confederatie, kreeg hij de verantwoordelijkheid voor de Andersonville-gevangenis, officieel bekend als Camp Sumter.
Terwijl beide partijen gevangenen onder vreselijke omstandigheden hebben opgesloten, verdient Andersonville speciale vermelding voor de onmenselijke omstandigheden waaronder haar gevangenen werden vastgehouden. Een kist hield duizenden mannen op de bodem, vervuild stuk grond. Barakken waren gepland maar nooit gebouwd; de mannen sliepen in geïmproviseerde huizen, 'shebangs' genaamd, gemaakt van sloophout en dekens die weinig bescherming boden tegen de elementen. Een kleine stroom stroomde door de compound en zorgde voor water voor de soldaten van de Unie, maar dit werd een beerput van ziekte en menselijk afval. Erosie veroorzaakt door de gevangenen veranderde de stroom in een enorm moeras. De gevangenis was ontworpen om 10.000 mannen te huisvesten, maar de Zuidelijken hadden hem tegen augustus 1864 met meer dan 31.000 gevangenen ingepakt.
Wirz hield toezicht op een operatie waarbij duizenden gevangenen stierven. Gedeeltelijk slachtoffer van de omstandigheid, kreeg hij weinig middelen om mee te werken en de Unie stopte de uitwisseling van gevangenen in 1864. Toen de Confederatie begon op te lossen, waren voedsel en medicijnen voor gevangenen moeilijk te verkrijgen. Toen berichten over Andersonville uitkwamen, waren Northerners geschokt. Dichter Walt Whitman zag enkele overlevenden van het kamp en schreef: "Er zijn daden, misdaden die misschien worden vergeven, maar dit hoort er niet bij."
Wirz werd beschuldigd van samenzwering om de gezondheid en het leven van Union-soldaten en moord te verwonden. Zijn proces begon in augustus 1865 en duurde twee maanden. Tijdens het proces werden ongeveer 160 getuigen opgeroepen om te getuigen. Hoewel Wirz onverschilligheid toonde tegen de gevangenen van Andersonville, was hij gedeeltelijk een zondebok en werd enig bewijsmateriaal tegen hem volledig verzonnen. Hij werd schuldig bevonden en veroordeeld om te sterven op 10 november in Washington D.C. Op het schavot zei Wirz naar verluidt tegen de verantwoordelijke officier: 'Ik weet wat bevelen zijn, majoor. Ik word opgehangen omdat ik ze gehoorzaamde. 'De 41-jarige Wirz was een van de weinige mensen die zijn veroordeeld en geëxecuteerd voor misdaden die tijdens de burgeroorlog zijn gepleegd.
