Inhoud

• De Koude Oorlog en Project MK-Ultra
• LSD en Sidney Gottlieb
• Operatie Midnight Climax
• De dood van Frank Olson
• Ken Kesey en andere MK-Ultra-deelnemers
• Kerkelijke commissie

MK-Ultra was een topgeheim CIA-project waarbij het bureau honderden clandestiene experimenten heeft uitgevoerd om onbewuste Amerikaanse burgers te beoordelen op het potentiële gebruik van LSD en andere medicijnen voor mind control, informatievergaring en psychologische marteling. Hoewel Project MK-Ultra duurde van 1953 tot ongeveer 1973, werden details van het illegale programma pas in 1975 openbaar gemaakt tijdens een congresonderzoek naar wijdverbreide illegale CIA-activiteiten in de Verenigde Staten en over de hele wereld.

De Koude Oorlog en Project MK-Ultra

In de jaren 1950 en 1960, op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, vreesde de Amerikaanse regering dat Sovjet-, Chinese en Noord-Koreaanse agenten mind control gebruikten om Amerikaanse krijgsgevangenen in Korea te hersenspoelen.

In reactie hierop keurde Allan Dulles, directeur van het Central Intelligence Agency (CIA), Project MK-Ultra in 1953 goed. De geheime operatie was gericht op het ontwikkelen van technieken die kunnen worden gebruikt tegen Sovjetblokvijanden om menselijk gedrag te beheersen met drugs en andere psychologische manipulatoren.

Het programma omvatte meer dan 150 menselijke experimenten met psychedelische drugs, verlamming en elektroshocktherapie. Soms wisten de proefpersonen dat ze aan een studie deelnamen, maar op andere momenten hadden ze geen idee, zelfs toen de hallucinogenen van kracht werden.

Veel van de tests werden uitgevoerd aan universiteiten, ziekenhuizen of gevangenissen in de Verenigde Staten en Canada. De meeste hiervan vonden plaats tussen 1953 en 1964, maar het is niet duidelijk hoeveel mensen bij de tests betrokken waren, het bureau heeft notoir slechte records bijgehouden en de meeste MK-Ultra-documenten vernietigd toen het programma officieel werd stopgezet in 1973.

LSD en Sidney Gottlieb

De CIA begon te experimenteren met LSD (lysergic acid diethylamide) onder leiding van scheikundige chemicus en gifdeskundige Sidney Gottlieb. Hij geloofde dat het bureau de geestverruimende eigenschappen van het medicijn voor hersenspoeling of psychologische marteling kon benutten.

Onder auspiciën van Project MK-Ultra begon de CIA studies te financieren aan de Columbia University, Stanford University en andere hogescholen over de effecten van het medicijn. Na een reeks tests werd het medicijn als te onvoorspelbaar beschouwd voor gebruik in contraspionage.

MK-Ultra omvatte ook experimenten met MDMA (ecstasy), mescaline, heroïne, barbituraten, methamfetamine en psilocybine ('paddo's').

Operatie Midnight Climax

Operatie Midnight Climax was een MK-Ultra-project waarbij prostituees die door de overheid in dienst waren nietsvermoedende mannen naar CIA 'veilige huizen' lokten waar drugsexperimenten plaatsvonden.

De CIA voorzag de mannen van LSD en dronk soms cocktails achter een spiegel in twee richtingen die de effecten van het medicijn op het gedrag van de mannen weergaven. Opnameapparaten werden geïnstalleerd in de kamers van de prostituees, vermomd als stopcontacten.

De meeste Operatie Midnight Climax-experimenten vonden plaats in San Francisco en Marin County, Californië, en in New York City. Het programma had weinig toezicht en de betrokken CIA-agenten gaven toe dat een vrijende, feestachtige sfeer heerste.

Een agent met de naam George White schreef in 1971 aan Gottlieb: 'Natuurlijk was ik een heel kleine zendeling, eigenlijk een ketter, maar ik zwoegde van harte in de wijngaarden omdat het leuk, leuk, leuk was. Waar anders zou een roodbloedige Amerikaanse jongen kunnen liegen, doden en bedriegen, stelen, bedriegen, verkrachten en plunderen met de sanctie en zegen van de Allerhoogste? '

De dood van Frank Olson

Frank Olson was een wetenschapper die voor de CIA werkte. Tijdens een CIA-retraite in 1953 dronk Olson een cocktail die stiekem was verrijkt met LSD.

Een paar dagen later, op 28 november 1953, viel Olson door het raam van een hotelkamer in New York City dood neer in een vermeende zelfmoord.

De familie van Frank Olson besloot in 1994 een tweede autopsie te laten uitvoeren. Een forensisch team vond verwondingen aan het lichaam die waarschijnlijk vóór de val hadden plaatsgevonden. De bevindingen leidden tot complottheorieën dat Olson misschien door de CIA is vermoord.

Na langdurige gerechtelijke procedures kreeg de familie van Olson een schikking van $ 750.000 en ontving een persoonlijke verontschuldiging van president Gerald Ford en vervolgens CIA-directeur William Colby.

Ken Kesey en andere MK-Ultra-deelnemers

Ken Kesey, auteur van de roman van 1962 Eén vloog over het koekoeksnest, meldde zich aan als vrijwilliger voor MK-Ultra-experimenten met LSD toen hij student was aan de Stanford University.

Kesey ging later verder met het promoten van het medicijn en organiseerde LSD-gevoede partijen die hij 'Acid Tests' noemde.

Zuurtests combineerden drugsgebruik met muzikale uitvoeringen van bands, waaronder de Grateful Dead en psychedelische effecten zoals fluorescerende verf en zwarte lichten. Deze partijen hadden invloed op de vroege ontwikkeling van de hippiecultuur en startten de psychedelische drugsscene uit de jaren zestig.

Andere opmerkelijke mensen die zich naar verluidt hebben aangemeld voor door de CIA gesteunde experimenten met LSD zijn Robert Hunter, de tekstschrijver van Grateful Dead; Ted Kaczynski, beter bekend als de "Unabomber"; en James Joseph "Whitey" Bulger, de beruchte gangster van Boston.

Kerkelijke commissie

In 1974 publiceerde de New York Times-journalist Seymour Hersh een verhaal over hoe de CIA niet-consensuele drugsexperimenten en illegale spionageoperaties aan Amerikaanse burgers had uitgevoerd. Zijn rapport startte het langdurige proces om lang onderdrukte details over MK-Ultra aan het licht te brengen.

Het volgende jaar heeft president Ford in de nasleep van het Watergate-schandaal en te midden van een groeiend wantrouwen jegens de Amerikaanse regering de Commissie van de Amerikaanse president voor CIA-activiteiten in de Verenigde Staten opgezet om illegale CIA-activiteiten te onderzoeken, waaronder Project MK-Ultra en andere experimenten op nietsvermoedende burgers.

De Commissie werd geleid door vice-president Nelson Rockefeller en wordt gewoonlijk de Rockefeller-commissie genoemd.

Het kerkcomité, geholpen door Idaho Democratische senator Frank Church, was een groter onderzoek naar het misbruik van de CIA, FBI en andere Amerikaanse inlichtingendiensten tijdens en na het aftreden van president Richard M. Nixon.

Het kerkcomité heeft zich verdiept in complotten om buitenlandse leiders te vermoorden, waaronder de Cubaanse dictator Fidel Castro en de Congolese onafhankelijkheidsleider Patrice Lumumba. Het heeft ook duizenden documenten met betrekking tot MK-Ultra blootgelegd.

Deze onthullingen resulteerden in de Executive Order on Intelligence-activiteiten van Ford uit 1976 die verboden "experimenten met drugs op menselijke proefpersonen, behalve met de geïnformeerde toestemming, schriftelijk en getuige door een belangeloze partij, van elk van dergelijke menselijke onderwerp."