Inhoud

• De duivel in de Bijbel
• Duivel namen
• De duivel in andere religies
• De duivel en de hel
• De duivel en de heksen
• De duivel in de moderne tijd
• bronnen

De duivel, ook wel Satan genoemd, is het best bekend als de nemesis van goede mensen overal. Zijn imago en verhaal zijn in de loop van de jaren geëvolueerd, maar dit kwaadaardige wezen en zijn legioen demonen blijven angst aanjagen bij mensen uit alle geledingen van de samenleving als de antithese van alle goede dingen.

De duivel in de Bijbel

Hoewel de Duivel in veel religies in een bepaalde vorm aanwezig is en met sommige mythologische goden kan worden vergeleken, is hij misschien wel het best bekend om zijn rol in het christendom. In moderne bijbelse vertalingen is de duivel de tegenstander van God en Gods volk.

Er wordt vaak gedacht dat de duivel voor het eerst in de Bijbel in het boek Genesis verscheen als de slang die Eva overtuigde die vervolgens Adam overtuigde verboden fruit te eten van de "boom der kennis" in de Hof van Eden. Zoals het verhaal gaat, nadat Eva viel voor de verbindende wegen van de Duivel, werden zij en Adam verbannen uit de Hof van Eden en gedoemd tot sterfelijkheid.

Veel christenen geloven dat de duivel ooit een mooie engel was, Lucifer genaamd, die God tartte en uit de gratie viel. Deze veronderstelling is vaak gebaseerd op het boek Jesaja in de Bijbel, dat zegt: "Hoe bent u uit de hemel gevallen, o Lucifer, zoon van de ochtend! Hoe zijt gij ter aarde gevallen, die de natiën heeft verzwakt? '

Duivel namen

Sommige bijbelgeleerden beweren echter dat Lucifer geen echte naam is, maar een beschrijvende zin die 'ochtendster' betekent. Toch blijft de naam hangen en wordt de duivel vaak Lucifer genoemd.

Namen voor de duivel zijn talrijk: naast Lucifer kan hij worden aangeduid als de Prins van de Duisternis, Beëlzebub, Mephistopheles, Lord of the Flies, de Antichrist, Vader van Lies, Moloch of eenvoudig Satan.

Het boek Ezechiël bevat een andere bijbelse passage die christenen het bewijs van het bestaan ​​van de duivel noemen. Het vermaant de hebzuchtige koning van Tyrus maar verwijst ook naar de koning als een cherub die ooit in de hof van Eden was. Als gevolg hiervan geloven sommige bijbelvertalers dat de koning van Tyrus een personificatie van de duivel was.

De duivel verschijnt meer in de Bijbel, vooral in het Nieuwe Testament. Jezus en veel van zijn apostelen waarschuwden mensen om alert te blijven voor de sluwe verleidingen van de Duivel die hen zouden vernietigen. En het was de duivel die Jezus in de wildernis verleidde om 'neer te vallen en hem te aanbidden' in ruil voor rijkdom en glorie.

De duivel in andere religies

De meeste andere religies en culturen leren over een kwaadaardig wezen dat over de aarde zwerft en verwoesting aanricht en vecht tegen de krachten van het goede. In de islam staat de duivel bekend als Shaytan en, net als de duivel in het christendom, wordt ook gedacht dat hij in opstand is gekomen tegen God. In het jodendom is Satan een werkwoord en verwijst het in het algemeen naar een moeilijkheid of verleiding om te overwinnen in plaats van een letterlijk wezen.

In het boeddhisme is Maara de demon die Boeddha verleidde van zijn pad van verlichting. Net als Jezus van het christendom, verzette Boeddha zich ook tegen verleiding en versloeg Maara.

Bij mensen van bijna elke religie of zelfs bij mensen die geen religie volgen, is de Duivel bijna altijd synoniem met angst, straf, negativiteit en immoraliteit.

De duivel en de hel

Misschien worden de meest duurzame beelden van de duivel geassocieerd met de hel, waarnaar de Bijbel verwijst als een plaats van eeuwig vuur, voorbereid op de duivel en zijn engelen. Toch zegt de Bijbel niet dat de Duivel over de hel zal regeren, alleen dat hij daar uiteindelijk zal worden verbannen.

Het idee dat de duivel de hel regeert is mogelijk afkomstig uit het gedicht van Dante Alighieri, The Divine Comedy, gepubliceerd in de vroege veertiende eeuw. Daarin schiep God de hel toen hij de duivel en zijn demonen met zoveel kracht uit de hemel gooide dat ze een enorm gat in het centrum van de aarde creëerden.

In zijn gedicht beeldde Dante de duivel af als een grotesk, gevleugeld wezen met drie gezichten, elk kauwend op een sluwe zondaar wiens vleugels ijskoude wind door het hele domein van de hel blies.

De Bijbel beschrijft de Duivel niet in detail. Vroege artistieke interpretaties van The Divine Comedy met schokkende beelden van de duivel en zijn demonen die bijna onvoorstelbaar menselijk lijden toebrengen, stimuleerden alleen de gedachten van mensen over de hel en de duivel.

En tegen het einde van de middeleeuwen had de duivel het uiterlijk van de gehoornde, drietand zwaaiende figuur met een staart die tot de moderne tijd heeft doorstaan.

De duivel en de heksen

Fear of the Devil is op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk voor de hekserijhysterie van Europa en New England in de zestiende en zeventiende eeuw. Protestanten en katholieken beschuldigden veel mensen van het beoefenen van hekserij en het sluiten van deals met de duivel.

De puriteinen die in de vroege koloniën van New England woonden, waren versteend van de duivel. Ze geloofden dat hij heksen gaf aan hen die hem trouw waren. Deze angst leidde tot de beruchte Salem Witch Trials in Salem, Massachusetts.

De strikte levensstijl van de Puritein, hun angst voor buitenstaanders en hun angst voor zogenaamde 'Duivelsmagie' leidde ertoe dat ze tussen 1692 en 1693 ten minste 200 mensen van hekserij beschuldigden. Twintig van de beschuldigden werden geëxecuteerd.

De duivel in de moderne tijd

Religieuze vertalingen zijn vaak controversieel. Er is meestal een zekere mate van meningsverschil over hoe vroege s te interpreteren, en s over de Duivel zijn geen uitzondering.

Toch is de reputatie van de duivel als een kwaaddoener door de geschiedenis heen niet veel veranderd.De meeste christenen geloven nog steeds dat hij de wereld letterlijk heeft getransformeerd en verantwoordelijk is voor veel van de corruptie en chaos van de wereld.

Maar niet alle religies schuwen de duivel. Mensen van de Kerk van Satan, bekend als Satanisten, aanbidden de Duivel niet, maar omhelzen hem onder andere als een symbool van atheïsme, trots en vrijheid. Een ander type satanisten, theïstische satanisten, aanbidden de duivel als een godheid. Ze kunnen Satanische rituelen beoefenen of zelfs Satanische overeenkomsten sluiten.

Er is geen tekort aan Hollywood-films met de duivel. Hij is gespeeld door enkele elite van Hollywood, zoals Jack Nicholson, Vincent Price en Al Pacino. En nadat het personage van Mia Farrow het leven schonk aan de nakomelingen van Satan in de horror-film Rosemary's Baby, aanstaande moeders die de film zagen wensten dat ze dat niet hadden gedaan.

Gezien de aantrekkingskracht van de strijd tussen goed en kwaad, is het waarschijnlijk dat de invloed van de duivel hier blijft en hij zal de religie en popcultuur blijven beïnvloeden.

bronnen

Een korte geschiedenis van de Salem Witch Trials. Smithsonian.com.
Devil Worship in de middeleeuwen. Loyola University New Orleans.
Joodse concepten: demonen en demonologie. Joodse virtuele bibliotheek.
Puriteinen geloven in satan en hekserij. Gettysburg College.
De ontmoeting van de Boeddha met Mara de verleider: hun representatie in literatuur en kunst. Toegang tot inzicht.
Is 'Lucifer' de duivel in Jesaja 14:12? ’Het KJV-argument tegen moderne vertalingen. Bible.org.
Een satanist over waarom alles wat je denkt te weten over zijn religie verkeerd is. De onafhankelijke.
Theïstisch satanisme: de nieuwe satanismen uit het tijdperk van internet. TheisticSatanism.com.