De voorpagina kop van de Liverpool Avond Express lees op 6 juli 1957 "MERSEYSIDE SIZZLES", met verwijzing naar de hittegolf die vervolgens niet alleen Noord-Engeland aangrijpt, maar heel Europa. Dezelfde kop had goed kunnen worden gebruikt voor een verhaal dat die dag helemaal geen aandacht kreeg: het verhaal van de eerste ontmoeting tussen twee Liverpool-tieners genaamd John Lennon en Paul McCartney. Net als de persoonlijke en professionele relatie waartoe het zou leiden, was hun historische eerste ontmoeting een zeer geladen combinatie van opwinding, rivaliteit en wederzijds respect.
Het is gemakkelijk om aan te nemen dat John en Paul elkaar ooit op een andere dag zouden hebben ontmoet als een wederzijdse vriend die warme en vochtige zaterdag niet had gekozen om de introductie te maken. Maar zoveel als ze gemeen hadden, de twee jongens woonden in verschillende buurten, gingen naar verschillende scholen en waren bijna twee jaar uit elkaar in leeftijd.
Alleen John zou op 6 juli 1957 in het openbaar optreden. De gelegenheid was de jaarlijkse Woolton Parish Church Garden Fete, een parade en een openluchtbeurs waarop John en zijn Quarrymen Skiffle Group waren uitgenodigd om te spelen. De belangrijkste attracties waren een hondenshow en een fanfare, maar een familieband had geholpen de Quarrymen aan de rekening toe te voegen als een knipoog naar de honderden aanwezige tieners. Halverwege hun eerste set kwam de 15-jarige Paul McCartney opdagen en kijken, genageld, terwijl John, ondanks zijn rudimentaire gitaarvaardigheden en zijn neiging tot ad-lib in plaats van vergeten teksten, de menigte met charme en swagger vasthield. Na de show was het de beurt aan Paul om indruk te maken op John.
Een wederzijdse vriend maakte de inleiding in het nabijgelegen kerkauditorium, waar John en zijn bandleden op klapstoelen hingen en de jongere jongen nauwelijks erkenden. Toen haalde Paul de gitaar die hij op zijn rug droeg en begon Eddie Cochran's "Twenty Flight Rock" te spelen, vervolgens Gene Vincent's "Be Bop A Lula", vervolgens een medley van Little Richard-nummers. Zoals Jim O'Donnell schrijft De dag waarop John Paul ontmoette, zijn boeklange verslag van dit historische moment in de muziekgeschiedenis: "Een jongeman die niet snel verbaasd is, Lennon is verbaasd." Paul's muzikaliteit overtrof de oudere Lennon veel, maar meer dan dat, John herkende in Paul dezelfde passie die Paul had ontdekt in John tijdens zijn eerdere optreden op het podium. Al snel leerde Paul een rapt John hoe hij zijn gitaar moest afstemmen en de akkoorden en teksten uitschreef naar enkele van de nummers die hij zojuist had gespeeld.
Later die avond, toen hij met een van zijn bandgenoten naar huis liep, kondigde John zijn voornemens aan voor hun nieuwe kennis. Twee weken later nodigde John Lennon Paul McCartney uit om zich bij de Quarrymen aan te sluiten.
