James Earl Ray, een ontsnapte Amerikaanse gevangene, wordt gearresteerd in Londen, Engeland, en beschuldigd van de moord op Afro-Amerikaanse burgerrechtenleider Martin Luther King, Jr.
Op 4 april 1968 raakte King in Memphis dodelijk gewond door een kogel van een sluipschutter terwijl hij op het balkon stond buiten zijn kamer met tweede verdieping in het Motel Lorraine. Die avond werd een Remington .30-06 jachtgeweer gevonden op de stoep naast een kamergebouw op een steenworp afstand van het Lorraine Motel. Gedurende de volgende weken hadden het geweer, ooggetuigenverslagen en vingers op het wapen allemaal betrekking op een enkele verdachte: ontsnapte veroordeelde James Earl Ray. Een twee-bit crimineel, Ray ontsnapte een gevangenis in Missouri in april 1967 terwijl hij een straf uitzag voor een overval. In mei 1968 begon een enorme klopjacht op Ray. De FBI stelde uiteindelijk vast dat hij een Canadees paspoort had verkregen met een valse identiteit, wat op dat moment relatief eenvoudig was.
Op 8 juni arresteerden Scotland Yard-onderzoekers Ray op een luchthaven in Londen. Ray probeerde naar België te vliegen, met het uiteindelijke doel, gaf hij later toe, om Rhodesië te bereiken. Rhodesië (nu Zimbabwe genoemd) werd destijds geregeerd door een onderdrukkende en internationaal veroordeelde blanke minderheidsregering. Uitgeleverd aan de Verenigde Staten, stond Ray in maart 1969 voor een rechter in Memphis en pleitte hij schuldig aan de moord op King om de elektrische stoel te vermijden. Hij werd veroordeeld tot 99 jaar gevangenisstraf.
Drie dagen later probeerde hij zijn schuldige pleidooi in te trekken, bewerend dat hij onschuldig was aan de moord op King en in een grotere samenzwering als een patsy was opgezet. Hij beweerde dat in 1967 een mysterieuze man genaamd "Raoul" hem had benaderd en hem had aangeworven voor een schietpartij. Op 4 april 1968 besefte hij echter dat hij de valpartij voor de moord op de koning moest zijn en vluchtte naar Canada. Ray's motie werd geweigerd, evenals zijn tientallen andere verzoeken om een proces in de komende 29 jaar.
In de jaren negentig spraken de weduwe en de kinderen van Martin Luther King jr. Publiekelijk ter ondersteuning van Ray en zijn claims, noemden ze hem onschuldig en speculeerden ze over een moordcomplot waarbij de Amerikaanse regering en het leger betrokken waren. Amerikaanse autoriteiten waren, in de geest van samenzweerders, indirect betrokken. FBI-directeur J. Edgar Hoover was geobsedeerd door King, die volgens hem onder communistische invloed stond. Gedurende de laatste zes jaar van zijn leven onderging King voortdurend aftappen en pesten door de FBI. Voor zijn dood werd Dr. King ook gevolgd door Amerikaanse militaire inlichtingendiensten, die mogelijk zijn opgeroepen om over King te waken nadat hij in 1967 de Vietnam-oorlog in het openbaar had opgezegd. Verder door te pleiten voor radicale economische hervormingen in 1968, inclusief gegarandeerde jaarlijkse inkomsten voor Alles maakte King weinig nieuwe vrienden in de Amerikaanse regering van het tijdperk van de Koude Oorlog.
In de loop der jaren is de moord opnieuw onderzocht door het House Select Committee on Assassinations, de Shelby County, Tennessee, het kantoor van de officier van justitie en driemaal door het Amerikaanse ministerie van Justitie. Al deze onderzoeken zijn met dezelfde conclusie geëindigd: James Earl Ray heeft Martin Luther King, Jr. vermoord. De Huiscommissie heeft erkend dat er mogelijk een samenzwering op laag niveau heeft bestaan, waarbij een of meer medeplichtigen aan Ray betrokken waren, maar heeft geen bewijsmateriaal gevonden om definitief te bewijzen deze theorie. Naast de berg bewijs tegen hem, zoals zijn vingers aan het moordwapen en de aanwezigheid in het huis op 4 april, had Ray een duidelijk motief bij het vermoorden van King: haat. Volgens zijn familie en vrienden was hij een uitgesproken racist die hun vertelde dat hij King wilde vermoorden. Ray stierf in 1998.
