Strijdkrachten van het communistische Noord-Korea slaan in Zuid-Korea neer en beginnen de Koreaanse oorlog. De Verenigde Staten, handelend onder auspiciën van de Verenigde Naties, sprongen snel in de verdediging van Zuid-Korea en vochten de komende drie jaar een bloedige en frustrerende oorlog.

Korea, een voormalig Japans bezit, was na de Tweede Wereldoorlog opgedeeld in bezettingszones. Amerikaanse troepen accepteerden de overgave van Japanse troepen in Zuid-Korea, terwijl Sovjet-troepen hetzelfde deden in Noord-Korea. Net als in Duitsland werd de "tijdelijke" divisie echter al snel permanent. De Sovjets hielpen bij de oprichting van een communistisch regime in Noord-Korea, terwijl de Verenigde Staten de belangrijkste bron van financiële en militaire steun voor Zuid-Korea werden.

Op 25 juni 1950 verrasten Noord-Koreaanse troepen het Zuid-Koreaanse leger (en de kleine Amerikaanse troepen die in het land waren gestationeerd) en gingen snel op weg naar de hoofdstad Seoul. De Verenigde Staten reageerden met een resolutie via de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties waarin werd opgeroepen tot militaire hulp aan Zuid-Korea. (Rusland was niet aanwezig om een ​​veto uit te spreken over de actie, omdat het destijds de Veiligheidsraad boycotte.) Met deze resolutie in handen stuurde president Harry S. Truman snel land-, lucht- en zeestrijdkrachten naar Korea om deel te nemen aan wat hij noemde een 'politie-actie'. De Amerikaanse interventie keerde het tij en Amerikaanse en Zuid-Koreaanse troepen marcheerden Noord-Korea binnen. Deze actie leidde echter tot de massale interventie van communistische Chinese troepen eind 1950. De oorlog in Korea liep vervolgens vast in een bloedige patstelling. In 1953 tekenden de Verenigde Staten en Noord-Korea een wapenstilstand die het conflict beëindigde. De wapenstilstandsovereenkomst resulteerde ook in de voortdurende verdeling van Noord- en Zuid-Korea op ongeveer hetzelfde geografische punt als vóór het conflict.

De Koreaanse oorlog was de eerste 'hete' oorlog van de Koude Oorlog. Meer dan 55.000 Amerikaanse troepen werden gedood in het conflict. Korea was de eerste 'beperkte oorlog', waarbij het doel van de VS niet de volledige en totale nederlaag van de vijand was, maar eerder het 'beperkte' doel om Zuid-Korea te beschermen. Voor de Amerikaanse regering was een dergelijke benadering de enige rationele optie om een ​​derde wereldoorlog te voorkomen en te voorkomen dat eindige Amerikaanse hulpbronnen te dun over de hele wereld zouden worden uitgerekt. Het bleek een frustrerende ervaring te zijn voor het Amerikaanse volk, dat gewend was aan het soort totale overwinning dat in de Tweede Wereldoorlog was behaald. Het publiek vond het concept van beperkte oorlog moeilijk te begrijpen of te ondersteunen en de Koreaanse oorlog kreeg nooit echt steun van het volk.

LEES MEER: De Koreaanse oorlog is niet officieel beëindigd. Een reden: krijgsgevangenen