Lou Hoover (1874-1944) was een Amerikaanse first lady (1929-1933) en de vrouw van Herbert Hoover, de 31ste president van de Verenigde Staten. Als kind ontwikkelde Lou een interesse in de natuur en het buitenleven, een passie die ze zou volgen aan Stanford University, waar ze een van de eerste vrouwen in Amerika werd die een graad in geologie behaalde en haar toekomstige echtgenoot ontmoette. De Hoovers reisden de wereld rond terwijl Herbert een succesvolle carrière opbouwde in de mijnindustrie, voordat hij de politiek inging. Lou Hoover heeft haar hele leven een actieve publieke rol gespeeld; ondersteuning van Europese hulpinspanningen tijdens de Eerste Wereldoorlog, als nationale president van de Girl Scouts en de eerste first lady die haar eigen radio-uitzendingen afleverde. Ze verdiende het respect van velen toen ze moedig de vrouw van het enige zwarte congreslid van de natie uitnodigde voor een receptie van het Witte Huis, maar kreeg ook harde kritiek op haar weelderige onderhoudende stijl, die door velen als ongepast werd beschouwd in het midden van de depressie.
Hoewel Lou Henry's liefde voor het buitenleven haar achteraf een geologiegraad deed lijken, was ze achteraf onzeker over haar professionele vooruitzichten als tiener. Ze behaalde haar onderwijsdiploma aan de San Jose Normal School in 1893 en werkte daarna als vervangend docent en bankbediende. Haar leven veranderde van koers toen ze een lezing bijwoonde van Stanford University geologieprofessor John Casper Branner, die haar inspireerde om zich in 1894 aan de school in te schrijven. Hoover werd de eerste vrouw in Amerika die een graad in geologie behaalde. Hoewel ze nooit een baan in het veld heeft verdiend, heeft ze haar opleiding geologie (en taal) jaren later gebruikt om Hoover te helpen bij het vertalen van de baanbrekende 16e-eeuwse mijnbouwhandleiding De Re Metallica van Latijn naar Engels.
Lou bracht begin 1900 door met het bezoeken van buitenlandse locaties zoals India, Egypte, Australië, Rusland en Birma via het werk van haar man als mijninspecteur, maar hun dagen als wereldreizigers eindigden bijna kort nadat ze begonnen waren. Na hun verhuizing naar Tientsin, China, bevonden de Hoovers zich in 1899 in het midden van de gewelddadige anti-West Boxer-rebellie. Lou duwde zichzelf in het midden van de actie, hielp bij het opbouwen van beschermende barricades, bood vrijwilligerswerk aan en zorgde voor de gewonden. Ondanks de dagelijkse gevaren om hen heen, slaagden de Hoovers erin ongeluk te voorkomen totdat de opstand in de zomer van 1900 werd vernietigd.
Terwijl ze in Londen woonde bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, richtte ze het American Women's War Relief Fund en het American Women's Hospital op. Nadat haar man onder Warren Harding werd benoemd tot Amerikaanse secretaris van handel, werd ze in 1922 vice-president van de National Amateur Athletic Association en het jaar daarop president van de vrouwendivisie. En in de nasleep van het Teapot Dome Scandal van de regering Harding richtte Lou in 1924 de Nationale Vrouwenconferentie over wetshandhaving op.
Lou Hoover heeft ook haar stempel op het Witte Huis gedrukt. Ze verzamelde meubels van de 16e Amerikaanse president en transformeerde een logeerkamer in de "Lincoln Study", een voorloper van de Lincoln-slaapkamer, opgericht door Harry Truman. Ze deed hetzelfde met de meubels van James Monroe, hoewel de 'Monroe-kamer' meer gerenoveerd werd voordat ze de huidige Verdragskamer werd. Hoover werkte ook samen met een assistent om een uitgebreide inventaris van de verzameling historische objecten van het Witte Huis samen te stellen.
Lou bleef toegewijd aan haar activisten en goede doelen na het verlaten van het Witte Huis in 1933. Ze hervatte haar eerdere presidentschap van de Girl Scouts, hield toezicht op de oprichting van haar beroemde cookie-fondsenwerving en hielp de non-profit Friends of Music in Stanford te vinden. Na de verhuizing van de Hoovers naar New York in 1940, voerde de voormalige presidentsvrouw speerpunten uit om kleding te verzamelen voor vluchtelingen uit de Tweede Wereldoorlog als voorzitter van het Westerse Vrouwencomité. Ze stierf plotseling aan een hartaanval na het bijwonen van een concert in New York City begin 1944.
Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.
