Na meer dan twee eeuwen als koninklijk paleis, wordt het Louvre geopend als een openbaar museum in Parijs door de Franse revolutionaire regering. Tegenwoordig is de collectie van het Louvre een van de rijkste ter wereld, met kunstwerken en artefacten die representatief zijn voor 11.000 jaar menselijke beschaving en cultuur.
Het Louvre-paleis werd in 1546 door koning Franciscus I begonnen op de plaats van een 12e-eeuws fort gebouwd door koning Filips II. Francis was een grote kunstverzamelaar en het Louvre zou als zijn koninklijke residentie dienen. Het werk, dat onder toezicht stond van de architect Pierre Lescot, ging verder na de dood van Francis en onder het bewind van koningen Henry II en Charles IX. Bijna elke daaropvolgende Franse monarch breidde het Louvre en zijn gronden uit, en belangrijke toevoegingen werden aangebracht door Louis XIII en Louis XIV in de 17e eeuw. Beide koningen breidden ook de kunstbezit van de kroon enorm uit en Louis XIV verwierf de kunstcollectie van Karel I van Engeland na zijn executie in de Engelse Burgeroorlog. In 1682 verplaatste Lodewijk XIV zijn hof naar Versailles en het Louvre was niet langer de belangrijkste koninklijke residentie.
In de geest van de Verlichting begonnen velen in Frankrijk te pleiten voor de openbare vertoning van de koninklijke collecties. Denis Diderot, de Franse schrijver en filosoof, was een van de eersten die een nationaal kunstmuseum voor het publiek voorstelde. Hoewel koning Lodewijk XV tijdelijk een selectie schilderijen in het paleis van Luxemburg in 1750 toonde, werd pas bij het uitbreken van de Franse revolutie in 1789 echte vooruitgang geboekt bij de oprichting van een permanent museum. Op 10 augustus 1793 opende de revolutionaire regering het Musée Central des Arts in de Grande Galerie van het Louvre.
De verzameling in het Louvre groeide snel, en het Franse leger greep kunst en archeologische voorwerpen uit territorium en naties veroverd in de revolutionaire en Napoleontische oorlogen. Veel van deze geplunderde kunst werd teruggegeven na de nederlaag van Napoleon in 1815, maar de huidige Egyptische antiquiteitencollecties en andere afdelingen van het Louvre hebben veel te danken aan de veroveringen van Napoleon. Twee nieuwe vleugels werden toegevoegd in de 19e eeuw, en het Louvre-complex met meerdere gebouwen werd voltooid in 1857, tijdens het bewind van Napoleon III.
In de jaren 1980 en 1990, de Groot Louvre, zoals het museum officieel bekend staat, is het grondig gerenoveerd. Moderne museumfaciliteiten werden toegevoegd en duizenden vierkante meters nieuwe tentoonstellingsruimte werden geopend. De Chinees-Amerikaanse architect I.M. Pei bouwde een piramide van staal en glas in het midden van de binnenplaats van Napoleon. Traditionalisten noemden het een verontwaardiging. In 1993, op de 200e verjaardag van het museum, werd een herbouwde vleugel die voorheen door het Franse ministerie van Financiën werd bezet, geopend voor het publiek. Het was de eerste keer dat het hele Louvre werd gewijd aan museale doeleinden.
