Inhoud

• Rassenvermenging
• Richard en Mildred Loving
• Richard en Mildred Loving’s Children
• The Loving V. Virginia Supreme Court Case
• Wat is er met de liefdes gebeurd?
• Legacy of Loving V. Virginia
• bronnen

Loving v. Virginia was een zaak van het Hooggerechtshof die staatswetten neerhaalde die interraciaal huwelijk in de Verenigde Staten verbieden. De eisers in de zaak waren Richard en Mildred Loving, een blanke man en een zwarte vrouw wier huwelijk volgens de staatswet van Virginia als illegaal werd beschouwd. Met de hulp van de American Civil Liberties Union (ACLU) gingen de Lovings in beroep bij het Amerikaanse Hooggerechtshof, dat unaniem oordeelde dat de zogenaamde 'anti-miscegenation'-statuten ongrondwettelijk waren onder het 14e amendement. De beslissing wordt vaak aangehaald als een keerpunt in de ontmanteling van de 'Jim Crow'-raswetten.

Rassenvermenging

De Loving-zaak was een uitdaging voor eeuwen Amerikaanse wetten die miscegenatie verbieden, d.w.z. elk huwelijk of kruising tussen verschillende rassen. Beperkingen op miscegenation bestonden al in het koloniale tijdperk, en van de 50 Amerikaanse staten hadden alle op negen na een wet tegen de praktijk op een bepaald punt in hun geschiedenis.

Vroege pogingen om op ras gebaseerde huwelijksverboden voor de rechtbank te betwisten, hadden weinig succes. Een van de eerste en meest opmerkelijke gevallen was die van 1883 Tempo v. Alabama, waarin het Amerikaanse Hooggerechtshof oordeelde dat een anti-miscegenation-wet in Alabama constitutioneel was omdat deze zwarten en blanken gelijk strafte. In 1888 oordeelde het hooggerechtshof ondertussen dat staten de bevoegdheid hadden om het huwelijk te reguleren.

Tegen de jaren 1950 had meer dan de helft van de staten in de Unie, inclusief elke staat in het Zuiden, nog steeds wetten die het huwelijk beperken door raciale classificaties. In Virginia was interraciaal huwelijk illegaal volgens de wet van 1924 om raciale integriteit te behouden. Degenen die de wet overtreden, riskeerden ergens een tot vijf jaar in een staatsgevangenis.

Richard en Mildred Loving

De centrale figuren in Loving v. Virginia waren Richard Loving en Mildred Jeter, een echtpaar uit de stad Central Point in Caroline County, Virginia.

Richard, een blanke bouwvakker, en Mildred, een vrouw van gemengde Afro-Amerikaanse en Indiaanse afkomst, waren oude vrienden die verliefd waren geworden. In juni 1958 wisselden ze huwelijksgeloften uit in Washington D.C., waar interraciaal huwelijk legaal was, en keerden vervolgens terug naar Virginia.

Op 11 juli 1958, slechts vijf weken na hun huwelijk, werden de Lovings rond 02:00 uur in hun bed gewekt en gearresteerd door de plaatselijke sheriff. Richard en Mildred werden aangeklaagd wegens het overtreden van de anti-miscegenationwet van Virginia, die interraciale huwelijken als een misdrijf beschouwde.

Toen het echtpaar het jaar daarop schuldig pleitte, veroordeelde rechter Leon M. Bazile hen tot een jaar gevangenisstraf, maar schortte de straf op op voorwaarde dat ze Virginia zouden verlaten en niet samen zouden terugkeren voor een periode van 25 jaar.

Richard en Mildred Loving’s Children

Na hun rechtszaak werden de Lovings gedwongen Virginia te verlaten en naar Washington, DC te verhuizen. Het echtpaar woonde enkele jaren in ballingschap in de hoofdstad van het land en voedde drie kinderen Sidney en Donald en een dochter op, Peggy, maar zij verlangden ernaar terug te keren naar hun woonplaats.

In 1963 schreef een wanhopige Mildred Loving een brief aan de Amerikaanse procureur-generaal Robert F. Kennedy waarin hij om hulp vroeg. Kennedy verwees de Lovings naar de American Civil Liberties Union, die ermee instemde hun zaak aan te nemen.

The Loving V. Virginia Supreme Court Case

The Lovings begon hun juridische strijd in november 1963. Met de hulp van Bernard Cohen en Philip Hirschkop, twee jonge ACLU-advocaten, diende het paar een verzoek in om rechter Bazile te verlaten om hun veroordeling te verlaten en hun straffen opzij te zetten.

Toen Bazile weigerde, legden Cohen en Hirschkop de zaak voor aan het Hooggerechtshof van Virginia, dat ook de oorspronkelijke uitspraak bevestigde. Na nog een hoger beroep vond de zaak zijn weg naar het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in april 1967.

Tijdens mondelinge argumenten voor het Hooggerechtshof verdedigde de assistent-procureur-generaal van Virginia Robert D. McIlwaine III de grondwettigheid van de anti-miscegenationwet van zijn staat en vergeleek deze met soortgelijke voorschriften tegen incest en polygamie. Cohen en Hirschkop beweerden ondertussen dat het statuut van Virginia illegaal was volgens het 14e amendement op de grondwet, dat alle burgers een eerlijk proces en gelijke bescherming volgens de wet garandeert.

Tijdens één uitwisseling verklaarde Hirschkop dat de interraciale huwelijkswet van Virginia en anderen zoals deze geworteld waren in racisme en blanke suprematie. "Dit zijn geen gezondheids- en welzijnswetten," betoogde hij. "Dit zijn slavernijwetten, puur en eenvoudig."

Het Hooggerechtshof heeft zijn uitspraak aangekondigd in Loving v. Virginia op 12 juni 1967. In een unaniem besluit constateerden de rechters dat de interraciale huwelijkswet van Virginia het 14e amendement op de grondwet schond.

"Volgens onze grondwet, de vrijheid om te trouwen, of niet trouwen, woont een persoon van een ander ras bij het individu, en kan niet worden geschonden door de staat," schreef Chief Justice Earl Warren.

De historische uitspraak vernietigde niet alleen de strafrechtelijke veroordeling van de Lovings uit 1958, maar sloot ook wetten tegen interraciaal huwelijk in 16 Amerikaanse staten, waaronder Virginia.

Wat is er met de liefdes gebeurd?

De Lovings hadden voor het grootste deel van hun juridische strijd in het geheim op een boerderij in Virginia gewoond, maar na de beslissing van het Hooggerechtshof keerden ze terug naar de stad Central Point om hun drie kinderen op te voeden.

Richard Loving werd gedood in 1975 toen een dronken bestuurder in Caroline County de auto van het paar raakte. Mildred overleefde de crash en bracht de rest van haar leven door in Central Point. Ze stierf in 2019, nooit hertrouwd.

Legacy of Loving V. Virginia

Loving v. Virginia wordt beschouwd als een van de belangrijkste juridische beslissingen van het tijdperk van de burgerrechten. Door de anti-miscegeneratiewet van Virginia ongrondwettelijk te verklaren, beëindigde het Hooggerechtshof de verboden op interraciaal huwelijk en sloeg het een grote klap toe voor segregatie.

Ondanks de beslissing van de rechtbank, waren sommige staten echter traag in het wijzigen van hun wetten. De laatste staat die de uitspraak officieel accepteerde, was Alabama, dat pas in 2019 een anti-miscegenatiestatuut uit zijn grondwet verwijderde.

Naast de implicaties voor interraciaal huwelijk, Loving v. Virginia werd ook ingeroepen in daaropvolgende rechtszaken over het homohuwelijk.

In 2019 citeerde Justice Anthony Kennedy bijvoorbeeld de Loving-zaak in zijn mening over de Supreme Court-zaak Obergefell v. Hodges, die het homohuwelijk in de Verenigde Staten legaliseerde.

12 juni, de verjaardag van de Loving v. Virginia-beslissing, wordt nu elk jaar herdacht als "Loving Day", een feestdag voor multiraciale families.

bronnen

Vertel het Hof dat ik van mijn vrouw hou: ras, huwelijk en Amerikaanse geschiedenis. Door Peter Wallenstein.
Loving v. Virginia. Encyclopedie Virginia.
Loving v. Virginia. Cornell Law School Instituut voor juridische informatie.
Wet en de politiek van het huwelijk: Loving v. Virginia Na 30 jaar introductie. Robert A. Destro.
Wat u niet wist over Loving v. Virginia. Tijd tijdschrift.