Deze zaak, beslist door het Hooggerechtshof in 1819, beweerde nationale suprematie ten aanzien van staatsoptreden in gebieden met grondwettelijk verleende autoriteit. Maryland had een verbodsbelasting op de bankbiljetten van de Second Bank of the United States geplaatst. Toen de rechtbanken van Maryland deze wet handhaafden, ging de Bank, in naam van de kassier James W. McCulloch in Baltimore, in beroep bij het Hooggerechtshof. Daniel Webster, met William Pinkney, debatteerde de zaak namens de Bank.
Opperrechter John Marshall schreef de unanieme mening van het Hof. Hij verklaarde eerst dat de Grondwet het Congres de macht gaf om 'alle wetten ... noodzakelijk en gepast' te maken om de specifieke bevoegdheden uit te oefenen die aan het Congres zijn verleend in artikel I, Afdeling 8. Integratie van Alexander Hamilton's 'brede constructie' van de Grondwet, Marshall schreef: "Laat het einde legitiem zijn, laat het binnen de reikwijdte van de grondwet vallen, en alle middelen die geschikt zijn, ... die niet verboden zijn, ... zijn constitutioneel." Aangezien de Bank een wettig instrument van specifieke federale autoriteit was, wet tot oprichting van de Bank was constitutioneel.
Marshall wees vervolgens op artikel VI van de Grondwet, dat zegt dat de Grondwet de hoogste wet van het Land is; ... wat dan ook in de ... Wetten van een Staat tegenover de Raad, niettegenstaande. 'Bewerend dat' de belastingbevoegdheid de bevoegdheid om te vernietigen inhoudt ', zei hij dat de staten' niet bevoegd zijn, door belastingen of anderszins, te vertragen, te belemmeren, of ... controle 'de wetten van de federale overheid, en dus de wet' die een belasting oplegt aan de Bank van de Verenigde Staten, is ongrondwettelijk en ongeldig. '
The Reader's Companion to American History. Eric Foner en John A. Garraty, redacteuren. Copyright © 1991 door Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Alle rechten voorbehouden.
