Inhoud

• Geboorte van de Medici-dynastie
• De afstammelingen van Cosimo de ’Medici
• Een nieuwe Medici-tak komt aan de macht
• De Medici-dynastie in verval

De familie Medici, ook bekend als het Huis van Medici, bereikte voor het eerst rijkdom en politieke macht in Florence in de 13e eeuw door zijn succes in de handel en het bankwezen. Beginnend in 1434 met de opkomst van de macht van Cosimo de ’Medici (of Cosimo de Oude), maakte de steun van het gezin van kunst en geesteswetenschappen Florence tot de bakermat van de Renaissance, een culturele bloei die alleen wordt geëvenaard door die van het oude Griekenland. De Medicis produceerde vier pausen (Leo X, Clement VII, Pius IV en Leon XI), en hun genen zijn gemengd in veel van de koninklijke families van Europa. De laatste Medici-heerser stierf zonder mannelijke erfgenaam in 1737 en beëindigde de familiedynastie na bijna drie eeuwen.

Geboorte van de Medici-dynastie

Het verhaal van Medici begon rond de 12e eeuw, toen familieleden uit het Toscaanse dorp Cafaggiolo naar Florence emigreerden. Door bankieren en commercie zijn de Medicis uitgegroeid tot een van de belangrijkste huizen in Florence. Hun invloed was tegen het einde van de 14e eeuw echter afgenomen, toen Salvestro de ’Medici (toen dienend als gonfaliere, of standaarddrager, van Florence) werd gedwongen in ballingschap te gaan.

Wist je dat? Toen Cosimo I (1519-1574) de Florentijnse administratieve kantoren verhuisde naar een gebouw dat bekend staat als de Uffizi, richtte hij ook een klein museum op. Het gebouw is nu de locatie van de beroemde Uffizi-galerij van Florence, de thuisbasis van veel van de grote schatten uit de renaissancetijd uit de Medicis sinds de tijd van Cosimo de Oude.

Een andere tak van de familie, afstammend van Salvestro's verre neef Giovanni di Bicci de ’Medici, zou de grote Medici-dynastie beginnen. De oudste zoon van Giovanni, Cosimo (1389-1464), groeide uit tot politieke macht in 1434 en regeerde Florence als een ongekroonde vorst voor de rest van zijn leven. Bekend in de geschiedenis als Cosimo de Oude, was hij een toegewijde beschermheer van de geesteswetenschappen, ter ondersteuning van kunstenaars zoals Ghiberti, Brunelleschi, Donatello en Fra Angelico. In de tijd van Cosimo, evenals die van zijn zonen en met name zijn kleinzoon, Lorenzo de Magnifieke (1449-1492), bloeide de Renaissance-cultuur en werd Florence het culturele centrum van Europa.

De afstammelingen van Cosimo de ’Medici

Lorenzo was zelf een dichter en ondersteunde het werk van Renaissance-meesters als Botticelli, Leonardo da Vinci en Michelangelo (die de Medicis opdracht gaven hun familiegraven in Florence te voltooien). Na de vroegtijdige dood van Lorenzo op 43-jarige leeftijd volgde zijn oudste zoon Piero hem op, maar maakte het publiek al snel woedend door een ongunstig vredesverdrag met Frankrijk te accepteren. Na slechts twee jaar aan de macht werd hij in 1494 de stad uitgezet en stierf in ballingschap.

Mede dankzij de inspanningen van Piero's jongere broer Giovanni (destijds kardinaal en de toekomstige paus Leo X) kon de familie Medici in 1512 terugkeren naar Florence. De volgende jaren markeerden het hoogtepunt van de Medici-invloed in Europa , zoals Leo X in de humanistische voetsporen van zijn vader trad en zich wijdde aan artistieke patronage. Piero's zoon, ook Lorenzo genoemd, herwon de macht in Florence, en zijn dochter Catherine (1519-1589) zou koningin van Frankrijk worden na het trouwen met koning Henry II; drie van haar vier zonen zouden ook Frankrijk regeren.

Een nieuwe Medici-tak komt aan de macht

Tegen het begin van de jaren 1520 waren er nog maar weinig afstammelingen van Cosimo de Oude. Giulio de 'Medici, de onwettige zoon van de broer Giuliano van Lorenzo de Prachtige, deed in 1523 afstand van de macht om paus Clement VII te worden en de korte en brutale heerschappij van Alessandro (naar verluidt de eigen onwettige zoon van Giulio) eindigde met zijn moord in 1537. Bij op dit punt kwamen de nakomelingen van de broer van Cosimo de Oude (bekend als Lorenzo de Oude) naar voren om een ​​nieuwe Medici-dynastie te lanceren. Lorenzo's achterkleinzoon Kleinzoon Cosimo (1519-1574) werd hertog van Florence in 1537, vervolgens groothertog van Toscane in 1569. Als Cosimo I vestigde hij absolute macht in de regio, en zijn nakomelingen zouden regeren als groothertogen in de 1700s .

Cosimo's oudste zoon Francis volgde zijn vader op, maar bleek een minder effectieve heerser. Zijn dochter Marie zou koningin van Frankrijk worden toen ze in 1600 met Henry IV trouwde; haar zoon zou regeren als Louis XIII van 1610-43. Ferdinand, de jongere broer van Francis, die in 1587 groothertog werd, herstelde Toscane tot stabiliteit en welvaart. Hij stichtte ook de Villa Medici in Rome en bracht vele kunstwerken van onschatbare waarde naar Florence.

De Medici-dynastie in verval

Over het algemeen zag de latere Medici-lijn af van de republikeinse sympathieën van de oudere generatie en vestigde ze een meer autoritair bewind, een verandering die stabiliteit veroorzaakte in Florence en Toscane, maar leidde tot de achteruitgang van de regio als cultureel centrum. Nadat Ferdinand's zoon Cosimo II (die het werk van de wiskundige, filosoof en astronoom Galileo Galilei ondersteunde) stierf in 1720, leden Florence en Toscane onder ineffectieve Medici-heerschappij.

Toen de laatste hertog van Medici, Gian Gastone, stierf zonder mannelijke erfgenaam in 1737, stierf de familiedynastie met hem. Met instemming van de Europese mogendheden (Oostenrijk, Frankrijk, Engeland en Nederland) werd de controle over Toscane overgedragen aan Franciscus van Lotharingen, wiens huwelijk met Hapsburg-erfgename Maria Theresa van Oostenrijk zou beginnen met het lange Europese bewind van de familie Hapsburg-Lotharingen.