Op deze dag in 1469 wordt de Italiaanse filosoof en schrijver Niccolo Machiavelli geboren. Machiavelli, een levenslange patriot en een voorstander van een verenigd Italië, werd een van de vaders van de moderne politieke theorie.

Machiavelli trad op 29-jarige leeftijd in de politieke dienst van zijn geboorteland Florence. Als minister van defensie onderscheidde hij zich door beleid uit te voeren dat Florence politiek versterkte. Hij merkte al snel dat hij diplomatieke missies kreeg toegewezen voor zijn vorstendom, waardoor hij zulke beroemdheden ontmoette als Lodewijk XII van Frankrijk, paus Julius II, de Heilige Roomse keizer Maximiliaan I, en misschien het belangrijkste voor Machiavelli, een prins van de pauselijke staten genaamd Cesare Borgia . De sluwe en sluwe Borgia inspireerde later het titelpersonage in het beroemde en invloedrijke politieke verhandeling van Machiavelli De prins (1532).

Het politieke leven van Machiavelli kende een neerwaartse wending na 1512, toen hij uit de gratie raakte bij de machtige Medici-familie. Hij werd beschuldigd van samenzwering, gevangengezet, gemarteld en tijdelijk verbannen. Het was een poging om een ​​politieke functie terug te krijgen en de goede gunst van de familie Medici die Machiavelli heeft geschreven De prins, dat zijn meest bekende werk zou worden.

Hoewel postuum in 1532 in boekvorm uitgegeven, De prins werd voor het eerst gepubliceerd als pamflet in 1513. Daarin schetste Machiavelli zijn visie op een ideale leider: een amorele, berekenende tiran voor wie het doel de middelen rechtvaardigt. De prins slaagde er niet alleen in om de gunst van de Medici-familie te winnen, het vervreemde hem ook van het Florentijnse volk.

Machiavelli werd nooit echt verwelkomd in de politiek, en toen de Florentijnse Republiek in 1527 werd hersteld, was Machiavelli een voorwerp van grote achterdocht. Hij stierf later dat jaar, verbitterd en buitengesloten van de Florentijnse samenleving waaraan hij zijn leven had gewijd.

Hoewel Machiavelli al lang wordt geassocieerd met de praktijk van duivelse opportuniteit in het rijk van de politiek dat beroemd werd in De prins, zijn feitelijke opvattingen waren niet zo extreem. In feite, in zulke langere en meer gedetailleerde geschriften als Discoursen over de eerste tien boeken van Livy (1517) en Geschiedenis van Florence (1525) toont hij zich een meer principiële politieke moralist. Toch wordt de term 'Machiavellian' zelfs vandaag gebruikt om een ​​actie te beschrijven die voor winst wordt uitgevoerd zonder rekening te houden met goed of fout.