Rachel Jackson (1767-1828) was de echtgenote van de Amerikaanse legergeneraal en president-elect Andrew Jackson, die de zevende president van de Verenigde Staten werd (1829'37). Ze stierf minder dan drie maanden voor zijn inhuldiging.
Rachel Donelson werd geboren op 15 juni 1767 in Pittsburgh, Virginia, aan Rachel Stockley en kolonel John Donelson. Ze groeide op op een landelijke plantage en kreeg geen formele opleiding, maar leerde lezen en schrijven, samen met andere nuttige vaardigheden zoals paardrijden en huishoudelijk management. Toen ze 12 was, leidde haar vader een excursie van enkele honderden Virginians naar Tennessee en was mede-oprichter van de nederzetting die Nashville werd. Hoewel Rachel en haar directe familie snel naar Harrodsburg, Kentucky verhuisden, werden haar uitgebreide familieleden onderdeel van de politieke en economische elite van Nashville.
Rachel huwde de landeigenaar en speculant Lewis Robards van Harrodsburg in maart 1785, maar hun huwelijk werd aangetast door zijn misbruik. Ze keerde terug naar Nashville tijdens een periode van scheiding, waar Andrew Jackson een kamer huurde in het huis van haar moeder. Rachel en Jackson namen spoedig hun intrek in Natchez, Mississippi, en beiden geloofden dat Robards een scheiding had verkregen, trouwden ze in 1791. Robards moest de procedure echter nog voltooien en hij deed dit in 1793 met bewijs dat zijn vrouw was betrokken bij een andere man. Tegen die tijd hadden de Jacksons het leven in Nashville hervat, waar ze op 7 januari 1794 hertrouwden om eventuele juridische geschillen over de staat van hun vakbond op te lossen.
Littekens van de negatieve publiciteit rondom haar scheiding, trok Rachel zich terug uit haar sociale kringen om een rustig toegewijde huisvrouw te worden tijdens haar tweede huwelijk. Zij en Jackson adopteerden een van de zonen van haar broer en werden wettelijke voogden voor verschillende anderen, en met de toekomstige Amerikaanse president die vaak weg was voor zaken, beheerde ze hun grote plantage in Tennessee, bekend als de Hermitage. Rachel werd in die jaren ook godvruchtiger en probeerde haar man te overtuigen om de verkoop en consumptie van alcohol op zondag tijdens zijn tijd als gouverneur van Florida te verbieden.
In navolging van de vijandigheid van de presidentiële race van 1824 tussen Jackson en de overwinnaar John Quincy Adams, was de rematch van 1828 opmerkelijk als de eerste waarin de vrouw van een kandidaat door tegenstanders als eerlijk spel werd behandeld. In vergelijking met de verfijnde Louisa Adams, werd Rachel bespot vanwege haar provinciale manier van denken en haar gewicht. Erger nog, de details van haar scheiding werden uitgebaggerd voor publieke consumptie, met aanhangers van Adams die stelden dat deze “overspelige vrouw” geen zaken in het Witte Huis had. Hoewel Jackson de overhand had, wilden zijn campagnebeheerders naar verluidt de vrouwen van politieke bondgenoten afronden ter ondersteuning van de nieuwe first lady bij de inhuldiging van 1829.
Rachel merkte op dat ze 'liever een portier in het huis van God zou zijn dan in dat paleis in Washington' na de verkiezingsoverwinning van haar man, een wens die griezelig vooruitziende bleek te zijn. Met een reeds bestaande hartaandoening verergerd door de kwaadaardige campagneaanvallen, bezweek de zogenaamde first lady op 22 december voor een hartaanval. Ze werd begraven in de Hermitage in haar inauguratietoga en slippers, met hoogwaardigheidsbekleders als Tennessee Governor Sam Houston aanwezig . Terwijl Jackson opmerkte dat hij hoopte op de "genade om me in staat te stellen mijn vijand die ooit zijn kwaadaardige vrouw heeft vergeven" te vergeten of te vergeven, overwon hij nooit zijn wrok tegen Adams en zijn volgelingen voor de giftige atmosfeer van het presidentiële ras van 1828.
Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.
