Roe v. Wade was een mijlpaal 1973 Supreme Court-beslissing die het wettelijke recht van een vrouw op abortus vestigde.

Het Hof oordeelde in een 7-2 beslissing dat het recht van een vrouw om een ​​abortus te kiezen, werd beschermd door de privacyrechten die worden gegarandeerd door het veertiende amendement op de Amerikaanse grondwet. Het juridische precedent voor de beslissing was geworteld in het geval van 1965 Griswold v. Connecticut, die het recht op privacy met medische procedures vestigde.

Ondanks de karakterisering van de beslissing door tegenstanders, was het niet de eerste keer dat abortus een juridische procedure werd in de Verenigde Staten. In feite was abortus zoals we die nu kennen gedurende de meeste van de eerste 100 jaar van het land niet alleen geen strafbaar feit, het werd ook niet als immoreel beschouwd.

In de jaren 1700 en begin 1800 verwijst het woord 'abortus' alleen naar de beëindiging van een zwangerschap na 'versnelling', het moment waarop de foetus voor het eerst merkbare bewegingen begon te maken. Het geïnduceerde einde van een zwangerschap vóór dit punt had niet eens een naam, maar niet omdat het ongewoon was. Vrouwen in de jaren 1700 gebruikten vaak medicijnen om hun ongewenste zwangerschappen te beëindigen.

In 1827 nam Illinois echter een wet aan die het gebruik van abortusdrugs strafbaar stelde met een gevangenisstraf van maximaal drie jaar. Hoewel andere staten het Illinois-voorbeeld volgden, was reclame voor 'Vrouwelijke maandelijkse pillen', zoals ze bekend waren, nog steeds gebruikelijk tot het midden van de 19e eeuw.

Abortus zelf werd pas een ernstig misdrijf in de periode tussen 1860 en 1880. En de criminalisering van abortus kwam niet voort uit morele verontwaardiging. De wortels van de nieuwe wet kwamen van de nieuw opgerichte artsenorganisatie, de American Medical Association. Artsen besloten dat abortusbeoefenaars ongewenste concurrentie waren en probeerden die concurrentie te elimineren. De katholieke kerk sloot zich aan bij de artsen en veroordeelde de praktijk.

Aan het begin van de eeuw hadden alle staten wetten tegen abortus, maar voor het grootste deel werden ze zelden gehandhaafd en vrouwen met geld hadden geen probleem om zwangerschappen te beëindigen als ze dat wilden. Pas eind jaren dertig werden abortuswetten toegepast. Het daaropvolgende optreden leidde tot een hervormingsbeweging die erin slaagde om abortusbeperkingen in Californië en New York op te heffen, zelfs vóór de beslissing van het Hooggerechtshof in Roe v. Wade.

Het gevecht om abortus strafbaar te stellen is de laatste jaren steeds heviger geworden, maar opiniepeilingen suggereren dat de meeste Amerikanen liever hebben dat vrouwen abortussen kunnen krijgen in de vroege stadia van de zwangerschap, vrij van overheidsinmenging.