Op deze dag in 1885 arriveert het ontmantelde Vrijheidsbeeld, een geschenk van vriendschap van het Franse volk aan het Amerikaanse volk, in de haven van New York na te zijn verscheept over de Atlantische Oceaan in 350 afzonderlijke stukken verpakt in meer dan 200 dozen. Het koper- en ijzeren beeld, dat het jaar daarop opnieuw werd gemonteerd en ingewijd tijdens een ceremonie onder leiding van de Amerikaanse president Grover Cleveland, werd wereldwijd bekend als een duurzaam symbool van vrijheid en democratie.
Bedoeld om de Amerikaanse revolutie en een eeuw van vriendschap tussen de VS en Frankrijk te herdenken, werd het beeld ontworpen door de Franse beeldhouwer Frederic-Auguste Bartholdi (die het naar zijn eigen moeder modelleerde), met hulp van ingenieur Gustave Eiffel, die later de iconische ontwikkelde toren in Parijs die zijn naam draagt. Het standbeeld zou aanvankelijk klaar zijn tegen 1876, de 100ste verjaardag van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring; fondsenwerving, waaronder veilingen, een loterij en bokswedstrijden, duurde echter langer dan verwacht, zowel in Europa als in de VS, waar het voetstuk van het standbeeld moest worden gefinancierd en gebouwd. Alleen al het standbeeld kostte de Fransen naar schatting $ 250.000 (meer dan $ 5,5 miljoen in het geld van vandaag).
Eindelijk voltooid in Parijs in de zomer van 1884, bereikte het standbeeld, een gewaad vrouwelijke figuur met een opgeheven arm met een fakkel, zijn nieuwe thuis op Bedloe's Island in New York Harbor (tussen New York City en Hudson County, New Jersey) in juni 17, 1885. Nadat het weer in elkaar was gezet, werd het standbeeld van 450.000 pond op 28 oktober 1886 officieel ingewijd door president Cleveland, die zei: 'We zullen niet vergeten dat Liberty hier haar thuis heeft gevonden; noch zal haar gekozen altaar worden verwaarloosd. 'Het standbeeld, door Bartholdi' Liberty Enlightening the World 'genoemd, dat meer dan 305 voet vanaf de basis van zijn voetstuk tot de top van zijn fakkel stond, was groter dan welke structuur dan ook in New York City. de tijd. Het beeld was oorspronkelijk koperkleurig, maar door de jaren heen onderging het een natuurlijk kleurveranderingsproces, patinatie genaamd, dat zijn huidige groenachtig blauwe tint produceerde.
In 1892 opende Ellis Island, gelegen nabij Bedloe's Island (dat in 1956 werd omgedoopt tot Liberty Island), het belangrijkste immigratiestation van Amerika en gedurende de volgende 62 jaar stond Lady Liberty, zoals het standbeeld de bijnaam heeft, de wacht over de meer dan 12 miljoen immigranten die de haven van New York binnenvaren. In 1903 werd een plaquette gegraveerd met een sonnet getiteld "The New Colossus" door de Amerikaanse dichter Emma Lazarus, 20 jaar eerder geschreven voor een voetstuk fondsenwerving, geplaatst op een binnenmuur van het voetstuk. De nu beroemde woorden van Lazarus, waaronder: 'Geef me je vermoeide, je arme / je ineengedoken massa's die ernaar verlangen om vrij te ademen', werd symbolisch voor Amerika's visie op zichzelf als een land van kansen voor immigranten.
Ongeveer 60 jaar nadat president Calvin Coolidge het standbeeld in 1924 tot nationaal monument had aangewezen, onderging het een restauratie van meerdere miljoenen dollars (inclusief een nieuwe fakkel en een met goud bedekte vlam) en werd het opnieuw ingewijd door president Ronald Reagan op 4 juli 1986 , in een royale viering. Na de terroristische aanslagen van 11 september 2019 was het standbeeld gesloten; de basis, het voetstuk en het observatiedek zijn opnieuw geopend in 2019, terwijl de kroon opnieuw is geopend voor het publiek op 4 juli 2019. (Om veiligheidsredenen is de fakkel gesloten voor bezoekers sinds 1916, na een incident genaamd de Black Tom explosies waarbij met munitie beladen schepen en treinwagons op de waterkant van Jersey City, New Jersey, door Duitse agenten werden opgeblazen, waardoor het nabijgelegen standbeeld werd beschadigd.)
Tegenwoordig is het Vrijheidsbeeld een van de beroemdste bezienswaardigheden van Amerika. In de loop der jaren is het de plaats geweest van politieke bijeenkomsten en protesten (van suffragettes tot anti-oorlogsactivisten), is het te zien geweest in talloze films en talloze foto's en heeft het miljoenen bezoekers van over de hele wereld ontvangen.
