Sjiitische islamitische ontvoerders in Libanon bevrijden Anglicaanse kerkgezant Terry Waite na meer dan vier jaar gevangenschap. Waite, die er dunner uitzag en zijn haar grijzer, werd samen met de Amerikaanse opvoeder Thomas M. Sutherland bevrijd na intensieve onderhandelingen door de Verenigde Naties.
Waite, speciale gezant van de aartsbisschop van Canterbury, had de vrijlating van in Iran vastgehouden zendelingen na de islamitische revolutie veiliggesteld. Hij haalde ook Britse gijzelaars uit Libië en slaagde er zelfs in om in 1986 Amerikaanse gijzelaars uit Libanon vrij te laten.
In totaal werden 10 gevangenen vrijgelaten door Waite's inspanningen voordat Shiitische moslims hem in beslag namen tijdens een terugkeermissie naar Beiroet op 20 januari 1987. Hij werd meer dan vier jaar gevangen gehouden voordat hij uiteindelijk werd vrijgelaten.
Tijdens gevangenschap zei Waite dat hij vaak werd geblinddoekt, geslagen en onderworpen aan nepexecuties. Hij bracht een groot deel van de tijd door aan een radiator, leed aan astma en werd in een gigantische koelkast vervoerd terwijl zijn ontvoerders hem rondbewogen.
Waite, 52, maakte een spontane, chaotische verschijning voor verslaggevers in Damascus na zijn vrijlating aan Syrische functionarissen. Hij zei dat een van zijn ontvoerders spijt had geuit toen hij Waite liet weten dat hij op het punt stond te worden vrijgelaten.
"Hij zei ook tegen mij:" We verontschuldigen ons dat we u hebben gevangen. We erkennen dat dit nu verkeerd was om te doen, dat het vasthouden van gijzelaars geen zinvol, constructief doel heeft, 'zei Waite.
De vrijlating van Waite en Sutherland liet vijf Westerse gijzelaars achter in Beiroet's drie Amerikanen, waaronder Terry Anderson, en twee Duitsers. De Amerikanen zouden in december 1991 worden vrijgelaten, de Duitsers in juni 1992.
Ongeveer 96 buitenlandse gijzelaars werden gevangen genomen en vastgehouden tijdens de gijzelaarcrisis in Libanon tussen 1982 en 1992. De slachtoffers waren voornamelijk uit westerse landen, en voornamelijk journalisten, diplomaten of leraren. Vijfentwintig van hen waren Amerikanen. Ten minste 10 gijzelaars stierven in gevangenschap. Sommigen werden vermoord en anderen stierven door gebrek aan voldoende medische aandacht voor ziekten.
De gijzelaars werden oorspronkelijk genomen om te dienen als verzekering tegen vergelding tegen Hezbollah, waarvan werd gedacht dat het verantwoordelijk was voor het doden van meer dan 300 Amerikanen in de Marine-kazerne en bomaanslagen op ambassades in Beiroet. Er werd algemeen aangenomen dat Iran en Syrië ook een rol speelden bij de ontvoeringen.
