De omstreden Chinese communisten doorbreken nationalistische vijandelijke linies en beginnen een epische vlucht vanuit hun omsingelde hoofdkwartier in het zuidwesten van China. Bekend als Ch’ang Cheng'De' Lange Mars ', de terugtocht duurde 368 dagen en legde 6.000 mijl af, bijna twee keer de afstand van New York naar San Francisco.
De burgeroorlog in China tussen de nationalisten en de communisten brak uit in 1927. In 1931 werd de communistische leider Mao Zedong gekozen tot voorzitter van de nieuw opgerichte Sovjetrepubliek China, gevestigd in de provincie Jiangxi in het zuidoosten. Tussen 1930 en 1934 lanceerden de nationalisten onder Chiang Kai-shek een reeks van vijf omringende campagnes tegen de Sovjetrepubliek. Onder leiding van Mao pasten de communisten guerrillatactieken toe om de eerste vier campagnes met succes te weerstaan, maar in de vijfde bracht Chiang 700.000 troepen bijeen en bouwde hij vestingwerken rond de communistische posities. Honderdduizenden boeren werden gedood of stierven van de honger tijdens het beleg, en Mao werd als voorzitter verwijderd door het Communistisch Centraal Comité. Het nieuwe communistische leiderschap gebruikte meer conventionele oorlogvoeringstactieken en het Rode Leger werd gedecimeerd.
Met een nederlaag op handen, besloten de communisten op hun zwakste punten uit de omsingeling te breken. De lange maart begon om 17:00 uur op 16 oktober 1934. Geheimhouding en acties van de achterhoede brachten de nationalisten in verwarring en het duurde enkele weken voordat ze zich realiseerden dat het hoofdlichaam van het Rode Leger was gevlucht. De terugtrekkende kracht bestond aanvankelijk uit 86.000 troepen, 15.000 personeelsleden en 35 vrouwen. Wapens en voorraden werden gedragen op de rug van mannen of in paardenkarren, en de rij marchers strekte zich uit over 50 mijl. De communisten marcheerden over het algemeen 's nachts, en toen de vijand niet in de buurt was, kon een lange kolom met fakkels over valleien en heuvels in de verte kronkelen.
De eerste ramp vond plaats in november, toen nationalistische troepen de route van de communisten over de rivier de Hsiang blokkeerden. Het duurde een week voordat de communisten de vestingwerken doorbraken en ze 50.000 man meer dan de helft van hun aantal hadden gekost. Na dat debacle herwon Mao gestaag zijn invloed en in januari werd hij opnieuw voorzitter tijdens een vergadering van de partijleiders in de veroverde stad Tsuni. Mao veranderde van strategie en brak zijn kracht in verschillende kolommen die verschillende paden zouden nemen om de vijand te verwarren. Er zouden geen directe aanvallen meer zijn op vijandelijke posities. En de bestemming zou nu de provincie Shaanxi zijn, in het uiterste noordwesten, waar de communisten hoopten de Japanse indringers te bestrijden en het respect van de Chinese massa te verdienen.
Na honger, luchtbombardementen en bijna dagelijkse schermutselingen met nationalistische troepen te hebben doorstaan, stopte Mao zijn kolommen aan de voet van de Chinese muur op 20 oktober 1935. Op hen wachtten vijf machinegeweer- en rode vlag dragende ruiters . "Welkom, voorzitter Mao," zei iemand. “Wij vertegenwoordigen de provinciale Sovjet van Noord-Shensi. We hebben met spanning op je gewacht. Alles wat we hebben staat tot uw beschikking! ”De Lange Mars was voorbij.
De communistische marchers staken 24 rivieren en 18 bergketens over, meestal met sneeuw bedekte. Slechts 4.000 troepen voltooiden de reis. De meerderheid van degenen die niet zijn omgekomen. Het was de langste doorlopende mars in de geschiedenis van de oorlogvoering en markeerde de opkomst van Mao Zedong als de onbetwiste leider van de Chinese communisten. Toen ze hoorden van de heldenmoed en vastberadenheid van de communisten in de Lange Mars, reisden duizenden jonge Chinezen naar Shensi om zich in te schrijven voor het Rode Leger van Mao. Na tien jaar vechten tegen de Japanners hervatte de Chinese burgeroorlog in 1945. Vier jaar later werden de nationalisten verslagen en Mao riep de Volksrepubliek China uit. Hij was voorzitter tot zijn dood in 1976.
