Inhoud

• Raciale spanningen stijgen in Los Angeles
• De Rodney King Beating
• De L.A. Riots exploderen
• Geweld verspreidt zich snel
• Los Angeles begint zich te herstellen
• Nasleep van de L.A. Riots
• LAPD hervormt langzaam

De rellen in Los Angeles kwamen voort uit jaren van stijgende spanningen tussen de LAPD en de Afro-Amerikanen van de stad, benadrukt door de videobandslag van de automobilist Rodney King in 1991. Op 29 april 1992 brak woede over nadat vier LAPD-officieren niet schuldig waren bevonden aan het aanvallen van King, wat leidde tot meerdere dagen van wijdverbreid geweld, plunderingen en brandstichting in heel LA. Op 3 mei hadden duizenden nationale wachters en federale troepen de opstand grotendeels afgeremd , waarbij meer dan 60 mensen omkwamen en ongeveer $ 1 miljard schade veroorzaakte.

Raciale spanningen stijgen in Los Angeles

De jaren tachtig brachten stijgende werkloosheid, bendeactiviteit, drugs en gewelddadige criminaliteit naar de armere buurten van Los Angeles. Agressieve inspanningen om controle uit te oefenen door de politie van Los Angeles wekten het geloof onder minderheidsgemeenschappen op dat zijn officieren niet aansprakelijk werden gesteld voor misbruik door de politie.

In augustus 1988 scheurden meer dan 80 officieren in het kader van LAPD Chief Daryl Gates 'operatie Hammer' een paar flatgebouwen uit elkaar in Dalton Street in South L.A. en lieten tientallen daklozen achter.

In januari 1990 resulteerde een schermutseling tussen de LAPD en de Nation of Islam-leden na een verkeersstop in de dood van de 27-jarige luchtmachtveteraan Oliver Beasley.

De Rodney King Beating

Vroeg op 3 maart 1991 leidde een bedwelmde parolee genaamd Rodney King de politie op een snelle achtervolging voordat hij stopte in Lakeview Terrace.

Zijn daaropvolgende pak slaag, waardoor hij een gebroken schedel en jukbeen had, werd op video vastgelegd door ingezetene van Lakeview, George Holliday, die het doorstuurde naar lokaal station KTLA. Binnen enkele dagen werd het beeldmateriaal van de politie die herhaaldelijk een zwarte man met wapenstokken sloeg, uitgezonden op alle belangrijke netwerken, waardoor landelijke verontwaardiging tegen de betrokken officieren opdook.

Op 15 maart werden LAPD-sergeant Stacey Koon en officieren Laurence Powell, Timothy Wind en Theodore Briseno aangeklaagd wegens mishandeling in het slaan van de koning, waarbij Koon en Powell ook werden belast met het indienen van valse politie-rapporten. De Afro-Amerikaanse gemeenschap kreeg de volgende dag opnieuw een klap, toen de 15-jarige Latasha Harlins werd neergeschoten en gedood door de Koreaanse kruidenier Al snel Ja Du over een betwiste winkeldiefstal.

Kort daarna vormde L.A. burgemeester Tom Bradley de onafhankelijke Christopher Commission, genoemd naar co-voorzitter Warren Christopher, om operaties binnen de LAPD te onderzoeken. In juli publiceerde de commissie een rapport met gedetailleerd herhaald gebruik van buitensporig geweld en beval een nieuw systeem van verantwoording aan, hoewel Gates zijn praktijken krachtig verdedigde.

Op 15 november trok Du een zin die gemeenschapsdienst omvatte en de gevangenisstraf opschortte, een beslissing die de familie en aanhangers van Harlins verontwaardigde. Elf dagen later werd aangekondigd dat het proces voor de vier officieren in de koningsslag zou worden verplaatst van Los Angeles County naar overwegend witte Ventura County. In februari 1992 begon het proces met een jury van 12 leden, waaronder een Latino, een Aziatische Amerikaan en een half-Afrikaanse Amerikaan.

De L.A. Riots exploderen

Om ongeveer 15.15 uur op woensdag 29 april gaf de jury hun vonnis vrij: alle vier officieren werden vrijgesproken van beschuldigingen in de King-zaak, behalve een mistrial op één beschuldiging tegen Powell van buitensporig geweld.

Het antwoord was onmiddellijk, toen boze demonstranten de straat op gingen. Honderden mensen kwamen bijeen in het gerechtsgebouw in Los Angeles om te protesteren tegen het vonnis. Tegen 17:30 uur waren de onrust gewelddadig geworden nabij de kruising van Florence en Normandie Avenue in South L.A., waar de lokale bevolking passerende automobilisten aanviel en overweldigde LAPD-officieren dwong zich terug te trekken.

Een nieuwshelikopter nam beelden op van witte vrachtwagenchauffeur Reginald Denny die uit zijn tuig werd getrokken en bijna dood werd geslagen, zonder tekenen van politie-assistentie. Minuten later onderging een Latino-coureur genaamd Fidel Lopez een vergelijkbare aanval.

Geweld verspreidt zich snel

Binnen enkele uren stonden buurten in Zuid- en Centraal-Los Angeles in brand terwijl oproerkraaiers duizenden gebouwen bombardeerden, ramen kapotmaakten, winkels plunderden en zelfs het politiebureau van Parker Center in het centrum van LA aanvielen. Tegen het einde van de dag, Californië, gouverneur Pete Wilson had de noodtoestand uitgeroepen en de activering van reserve Nationale Garde soldaten bevolen.

De onrust in de hele stad vertoonde op 30 april weinig tekenen van verzacht, waardoor de snelle doorvoer, postdienst, scholen en professionele sportspellen werden opgeschort. Veel bedrijven sloten, waardoor bewoners in lange rijen moesten wachten op voedsel en gas, terwijl andere winkeleigenaren, zoals groepen gewapende Koreaanse handelaren, ervoor kozen de plunderaars te betrekken.

Hoewel zo'n 2.000 nationale wachters die ochtend om 8.00 uur de stad hadden bereikt, verhinderde een gebrek aan goede communicatie en apparatuur een effectieve inzet tot later in de middag.

1 mei, de derde dag van voortdurende rellen, werd gekenmerkt door het uiterlijk van de televisie op televisie, die vroeg om de chaos te stoppen, zachtjes smekend: "Kunnen we allemaal met elkaar opschieten?"

Die avond heeft president George H.W. Bush ging ook de lucht in om zowel de 'zinloze dood' van de rellen als de politie-wreedheid die hen inspireerde aan de kaak te stellen en om de verzending van duizenden federale officieren naar Los Angeles aan te kondigen.

Los Angeles begint zich te herstellen

Op 2 mei, met 6.000 nationale wachters versterkt door de toevoeging van nog eens 4.000 federale troepen en mariniers, was de stoornis grotendeels verdwenen. Naar schatting 30.000 mensen marcheerden op een vreedzame bijeenkomst voor Koreaanse handelaren en vrijwilligers begonnen de straten op te ruimen. Ondertussen begonnen er geschillen voor ongeveer 6.000 vermeende plunderaars en brandstichters.

Snelwegafritten heropend en de politie begon de volgende dag met het terughalen van gestolen koopwaar, het enige grote probleem dat kwam toen de National Guardsmen een chauffeur neerschoten die probeerde ze om te rijden.

Op 4 mei tilde burgemeester Bradley de avondklok in de stad op, en bewoners probeerden de dagelijkse activiteiten met scholen, bedrijven en snelle hervatting van de activiteiten te hervatten. Federale troepen trokken zich terug op 9 mei en de Nationale Garde volgde al snel, hoewel sommige soldaten bleven tot het einde van de maand.

Nasleep van de L.A. Riots

De uiteindelijke telling voor de L.A.-rellen omvatte 2.000 gewonden, 12.000 arrestaties en 63 doden toegeschreven aan de opstand. Meer dan 3.000 gebouwen werden verbrand of vernietigd en 3.000 bedrijven werden getroffen als onderdeel van de $ 1 miljard aan geleden schade door de stad, waardoor naar schatting 20.000 tot 40.000 mensen werkloos werden.

Aan het einde van de rellen begonnen gekozen functionarissen de stad weer samen te brengen door een combinatie van federale subsidies, samenwerkingen met financiële instellingen en belastingvoorstellen.

Gouverneur Wilson en burgemeester Bradley trokken Major League Baseball Commissioner Peter Ueberroth aan om de "Rebuild L.A." -inspanning te leiden, die bijna $ 400 miljoen aan bedrijfsinvesteringen aantrok en een reeks basisbewegingen in gang zette om baantraining en maatschappelijke betrokkenheid te bevorderen.

LAPD hervormt langzaam

De aandacht was ook gericht op de schuld van de rechtshandhaving van de stad. Op 11 mei werd voormalig FBI-directeur William H. Webster benoemd om een ​​onderzoek te leiden naar de LAPD-reactie tijdens de rellen, en eind juni streed de omstreden Chief Daryl Gates.

In oktober bracht de commissie een rapport uit waarin zowel de LAPD als het stadhuis werden bekritiseerd omdat ze onvoorbereid waren en traag om te gaan met de reactie op de rellen. Het publiceerde een lijst met aanbevelingen, waaronder het opnieuw inzetten van baliemedewerkers in gemeenschapspatrouilles en het upgraden van de communicatie- en informatiesystemen van de stad.

Critici van de LAPD verdienden enige rechtvaardiging in 1993 toen officieren Koon en Powell werden veroordeeld tot 30 maanden per stuk voor het schenden van de burgerrechten van King. In april 1994 ontving King $ 3,8 miljoen in een civiel proces tegen de stad.

Hoewel de LAPD verbeteringen aantoonde met op de gemeenschap gebaseerde programma's, verzette het zich tegen de uitvoering van de meeste aanbevelingen van de Christopher Commission van 1991. Het was pas bij het Rampart-schandaal van de late jaren 1990, dat wijdverspreide corruptie binnen een LAPD-anti-bende-eenheid blootlegde, dat er serieuze verandering werd doorgevoerd.

In 2019 heeft de stad Los Angeles een toestemmingsdecreet gesloten met het Amerikaanse ministerie van Justitie, waardoor een onafhankelijke monitor toezicht kon houden op hervormingen. Na het overnemen als LAPD-chef in 2019, kreeg William Bratton de eer om de perceptie van de afdeling aanzienlijk te herzien en te verbeteren. Hij gebruikte informatietechnologie om wangedrag en gebruik van geweld te volgen, bevorderde diversiteit en gedisciplineerde officieren in plaats van zich te houden aan een code van stilte.

Tegen het einde van Bratton's ambtstermijn, in 2019, bleek uit een onderzoek van Harvard dat 83 procent van de inwoners van Los Angeles geloofde dat de LAPD goed of uitstekend werk verrichtte, en een federale rechter keurde een overgangsplan goed dat toezicht in handen van de Los legde Angeles Police Commission. In 2019 werd het toezicht op het ministerie van Justitie van de LAPD volledig opgeheven.