Op deze dag in 1884 sterven de vrouw en moeder van de toekomstige president Theodore Roosevelt, slechts enkele uren na elkaar.
Roosevelt was aan het werk in de staatswetgever van New York en probeerde een wetsvoorstel voor de hervorming van de overheid door te voeren toen hij door zijn familie naar huis werd opgeroepen. Hij keerde terug naar huis en ontdekte dat zijn moeder, Mittie, was bezweken aan tyfus. Op dezelfde dag stierf zijn vrouw van vier jaar, Alice Lee, aan de ziekte van Bright, een ernstige nieraandoening. Slechts twee dagen voor haar dood was Alice Lee bevallen van de dochter van het paar, Alice.
De dubbele tragedie verwoestte Roosevelt. Hij beval de mensen om hem heen de naam van zijn vrouw niet te noemen. Belast door verdriet verliet hij de politiek, verliet het kind Alice met zijn zus Bamie en ging eind 1884 op zoek naar de Dakota-gebieden, waar hij als veeboer woonde en twee jaar lang als sheriff werkte. Toen hij zich niet bezighield met het grootbrengen van vee of zich gedroeg als de plaatselijke advocaat, vond Roosevelt tijd om zijn passie voor lezen en schrijven van geschiedenis te verwennen. Nadat een sneeuwstorm zijn gewaardeerde kudde in 1885 had weggevaagd, besloot Roosevelt terug te keren naar de oosterse samenleving. Eenmaal terug in New York in 1886 begon hij opnieuw met politiek en nam hij zijn vroegrijpe dochter Alice over, die later een nationale beroemdheid werd.
Na stints in de Spaans-Amerikaanse oorlog en als gouverneur van New York, won Roosevelt een plek als vice-presidentiële running mate van William McKinley in 1896. Toen McKinley stierf aan het begin van zijn tweede termijn in 1901, verhuisde Roosevelt naar het Witte Huis, waar hij en zijn gezin de komende acht jaar zouden doorbrengen.
Alice groeide om haar vader te bewonderen en te respecteren, maar volgens haar memoires en vrienden koesterde ze wrok jegens hem omdat hij haar als baby had verlaten. Niet lang nadat hij in 1886 met zijn tweede vrouw, Edith, trouwde, concurreerde Alice niet alleen met de politieke vriendjes van haar vader en de nieuwe vrouw om zijn aandacht, maar ook met haar vijf halfbroers en -zussen die snel achter elkaar aankwamen. De opgewekte Alice nam misschien wraakzuchtig gedrag als vergelding.
Het Roosevelt-tijdperk viel samen met een repressieve tijd in de geschiedenis van de vrouw, maar de uitgesproken en onafhankelijke Alice betwistte acceptabel gedrag en genoot in de schijnwerpers als eerste dochter. Alice's activiteiten als een jonge volwassene, zoals roken en laat uitblijven met jongens, irriteerde haar vader, die haar toch verwende. In één geval toen ze herhaaldelijk in een vergadering van het Witte Huis barstte, haalde Roosevelt verontschuldigend haar schouders op, ik kan het land besturen of ik kan Alice beheersen, maar ik kan onmogelijk allebei doen.
Nadat Roosevelt zijn ambt verliet, bleef Alice bekend in de samenleving van Washington. Ze werd verbannen om het Witte Huis van Taft te bezoeken nadat een voodoo-pop van mevrouw Taft werd begraven (door Alice) in de voortuin. President Wilson verbood haar ook uit de Witte Huis-maatschappij als vergelding omdat ze in het openbaar een onheilspellende opmerking over hem maakte. Wilson was niet haar enige doelwit, ze merkte ooit op dat haar vriend, Warrern Harding's vice-president Calvin Coolidge, eruit ziet alsof hij gespeend is van een augurk.
