Op deze dag in 1797 schrijft toekomstige president Thomas Jefferson aan zijn vriendin Angelica Church en vraagt ​​terloops naar hun wederzijdse vriendin, Maria Cosway, een vrouw die ooit zijn hart had veroverd en een essay met een romantisch thema had geïnspireerd.

In 1786 ontmoette een weduwe Thomas Jefferson Maria (uitgesproken als Mariah) Cosway in Parijs terwijl hij diende als de Amerikaanse minister van Frankrijk. Cosway werd geboren bij Engelse ouders in Italië en tegen de tijd dat ze Jefferson ontmoette, was ze een volleerd schilder en muzikant geworden. Ze was ook getrouwd. De twee ontwikkelden een diepe vriendschap en mogelijk meer, hoewel een seksuele relatie nooit is bewezen. De meestal op zichzelf staande Jefferson gedroeg zich als een duizelingwekkende schooljongen met Cosway, op een gegeven moment over een stenen fontein springen terwijl de twee buiten liepen en vielen en zijn rechterpols braken. Nadat de pols was genezen, schreef een chagrined Jefferson zijn beroemde hoofd- en hartbrief aan Cosway in oktober 1786, net nadat ze voor onbepaalde tijd met haar man naar Londen was vertrokken. Uit de brief blijkt dat hij een verliefde man was wiens intellect vocht met een hart dat smacht naar een vrouw die hij niet had kunnen hebben.

In de hoofd- en hartbrief smacht Jefferson naar een vrouw die hem tot de meest ellendige van alle aardse wezens heeft gemaakt en zich tegelijkertijd berispt voor het toegeven aan emotionele gehechtheden. De dialoog onthult de strijd van Jefferson tussen zijn verlangen naar Cosway en zijn wens om zijn integriteit te handhaven (ze was tenslotte getrouwd). Uiteindelijk wint het hoofd van de verlangens van het hart en Jefferson verklaart dat de enige effectieve beveiliging tegen dergelijke pijn van onbeantwoorde liefde is om met pensioen te gaan in onszelf en te volstaan ​​voor ons eigen geluk. Twee jaar later uitten zijn brieven aan haar echter nog steeds een onbeantwoorde wens.

In 1787 schreef Jefferson aan Cosway terwijl hij door Italië reisde, een idyllisch beeld schetsen van de twee samen op een dag in de toekomst: we ontbijten elke dag weg naar de woestijn, dineren onder de boog van Marly en vergeten dat we zijn ooit weer uit elkaar gaan. Hij schreef haar opnieuw in 1788 uit Parijs en uitte zijn tederheid van genegenheid en wenste haar aanwezigheid hoewel hij wist dat hij geen recht had om het te vragen.

Uiteindelijk koos Jefferson's fysieke scheiding van Maria en de hopeloosheid van een relatie met haar zijn hartstocht. Na zijn terugkeer in Amerika in 1789, werden zijn brieven aan haar minder frequent, deels vanwege het feit dat hij zich steeds meer bezig hield met zijn positie als staatssecretaris van president George Washington. Ze bleef hem echter schrijven en uitte haar frustratie over zijn groeiende afstandelijkheid. In zijn laatste brieven sprak hij meer over zijn wetenschappelijke studies dan over zijn liefde en verlangen naar haar, en gaf uiteindelijk toe dat zijn liefde voor haar was verbannen naar goede herinneringen aan toen hun relatie zuiver was geweest.

Cosway verliet Engeland in 1789 nadat haar man stierf en verhuisde naar een dorp in Italië om een ​​kloosterschool voor meisjes te openen.