Op 3 juni 1916 tekent president Woodrow Wilson van de Verenigde Staten de National Defence Act in, die de omvang en reikwijdte van de National Guard'the netwerk van milities van staten uitbreidt die zich sinds koloniale tijden gestaag heeft ontwikkeld en haar status als de permanente reservekracht van het land.
Hoewel Theodore Roosevelt en andere republikeinen aandrongen op Amerikaanse interventie in de Eerste Wereldoorlog, handhaafde Wilson, gekozen in 1912, een positie van neutraliteit gedurende de eerste verscheidene jaren van de oorlog. In de eerste helft van 1916 echter, met de troepen van het reguliere Amerikaanse leger en de nationale garde opgeroepen om de Mexicaanse rebellenleider Pancho Villa het hoofd te bieden tijdens zijn aanvallen op staten in het Amerikaanse zuidwesten, zagen Wilson en het Congres de noodzaak om de nationale strijdkrachten en de Amerikaanse militaire paraatheid vergroten. De National Defence Act, geratificeerd door het Congres in mei 1916 en ondertekend door Wilson op 3 juni, bracht de milities van de staten meer onder federale controle en gaf de president autoriteit, in geval van oorlog of nationale noodsituatie, om de Nationale Garde te mobiliseren voor de duur van de noodsituatie.
De Nationale Defensiewet verplichtte de term Nationale Garde te gebruiken om te verwijzen naar het gecombineerde netwerk van milities van staten die de primaire reservemacht voor het Amerikaanse leger werden. De term was voor het eerst overgenomen door de milities van New York in de jaren vóór de burgeroorlog ter ere van de markies de Lafayette, een Franse held van de Amerikaanse revolutie die de Garde Nationale leidde tijdens de vroege dagen van de Franse revolutie in 1789. De nationale Defensiewet stelde ook kwalificaties vast voor officieren van de Nationale Garde, waardoor ze naar legerscholen konden gaan; alle nationale garde-eenheden zouden nu worden georganiseerd volgens de normen van reguliere legereenheden. Voor de eerste keer zouden nationale guardsmen betaling ontvangen van de federale overheid, niet alleen voor hun jaarlijkse training 'die werd verhoogd van 5 tot 15 dagen' maar ook voor hun oefeningen, die ook werden verhoogd, van 24 per jaar naar 48. Ten slotte, de National Defence Act heeft formeel het Reserve Officer Training Corps (ROTC) ingesteld om middelbare scholieren en studenten voor te bereiden op de legerdienst.
Eveneens in juni 1916 verzekerde Wilson de passage van de Naval Appropriations Act, die erop gericht was een Amerikaanse marine te creëren die gelijk was aan de machtigste ter wereld in 1925. 'Wilson werd in november herkozen met de campagneslogan die hij hield ons uit de oorlog. Zijn succes was echter minder te danken aan zijn neutraliteit dan aan zijn staat van dienst op het gebied van binnenlands beleid, aangezien de Amerikaanse publieke opinie en de president van de president dichter bij degenen kwamen die voor interventie stonden. In de volgende lente had Wilson zijn land op de rand van de oorlog gebracht na voortdurende Duitse aanvallen op Amerikaanse belangen op zee. Op 2 april 1917 zou hij naar het Congres gaan om een oorlogsverklaring te vragen. Vier dagen later gingen de VS formeel de Eerste Wereldoorlog binnen.
