In een verrassende wending van gebeurtenissen, vraagt ​​president Harry Truman het Congres om Amerikaanse militaire en economische hulp voor de communistische natie Joegoslavië. De actie was onderdeel van het Amerikaanse beleid om een ​​diepere wig te drijven tussen Joegoslavië en de Sovjet-Unie. Joegoslavië beëindigde de Tweede Wereldoorlog met de communistische strijdkrachten van Josip Broz Tito in controle. De Verenigde Staten steunden hem tijdens de oorlog toen zijn groep vocht tegen de nazi-bezetting. In de naoorlogse periode, toen de vijandelijkheden van de Koude Oorlog plaatsvonden, werd het Amerikaanse beleid ten aanzien van Joegoslavië verhard. Tito werd beschouwd als gewoon een ander hulpmiddel van Sovjetuitbreiding in Oost- en Zuid-Europa. In 1948 brak Tito echter openlijk met Stalin, hoewel hij zijn trouw aan de communistische ideologie bleef beweren. Voortaan, zo verklaarde hij, zou Joegoslavië zijn eigen binnenlandse en buitenlandse beleid bepalen en leiden zonder inmenging van de Sovjetunie. Amerikaanse functionarissen zagen snel een propagandakans in de gevolgen van de voormalige communistische bondgenoten. Hoewel Tito een communist was, was hij tenminste een onafhankelijke communist die misschien een nuttige bondgenoot in Europa zou kunnen blijken. Om gunst te vragen bij Tito, steunden de Verenigde Staten de inspanningen van Joegoslavië in 1949 om een ​​zetel te krijgen in de prestigieuze Veiligheidsraad bij de Verenigde Naties. In 1951 vroeg president Truman het Congres om Joegoslavië economische en militaire hulp te bieden. Deze steun is verleend. Joegoslavië bleek echter een wildcard uit de Koude Oorlog te zijn. Tito gaf stilzwijgende steun aan de Sovjet-invasie van Hongarije in 1956, maar bekritiseerde fel de Russische interventie in Tsjechoslowakije in 1968. Terwijl de Verenigde Staten Tito bewonderden om zijn onafhankelijke houding, kon hij soms een beetje te onafhankelijk.In de jaren vijftig en zestig moedigde en steunde hij de niet-afstemmingsbeweging tussen derdewereldlanden, een beleid dat betrekking had op Amerikaanse functionarissen die van plan waren die naties te dwingen partijen in de Oost-West-strijd te kiezen. De betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Joegoslavië warmden aanzienlijk na de opzegging van de Tsjechische interventie door Tito, maar koelden weer toen hij de kant van de Sovjets koos tijdens het Arabisch-Israëlische conflict van 1973. Tito stierf in 1980.