Inhoud

• Vietnam War: Weapons of the Air
• Amerikaanse en Zuid-Vietnamese artillerie- en infanteriewapens
• Noord-Vietnamese en Viet Cong-wapens in Vietnam
• Andere wapens gebruikt in Vietnam

Van luchtmacht tot infanterie tot chemicaliën, de wapens die in de oorlog in Vietnam werden gebruikt, waren verwoestender dan die van eerdere conflicten. Verenigde Staten en Zuid-Vietnamese troepen vertrouwden sterk op hun superieure luchtmacht, waaronder B-52 bommenwerpers en andere vliegtuigen die duizenden ponden explosieven over Noord-Vietnam en communistische doelen in Zuid-Vietnam lieten vallen. Terwijl Amerikaanse troepen en hun bondgenoten voornamelijk door de VS vervaardigde wapens gebruikten, gebruikten de communistische troepen wapens die in de Sovjetunie en China werden vervaardigd. Behalve artillerie- en infanteriewapens, gebruikten beide partijen een verscheidenheid aan hulpmiddelen om hun oorlogsdoelen te bevorderen, waaronder zeer giftige chemische ontbladeringsmiddelen of herbiciden (aan de Amerikaanse kant) en inventieve boobytraps met geslepen bamboestokken of kruisbogen veroorzaakt door tripwires (op de Noord-Vietnamees-Viet Cong-zijde).

Vietnam War: Weapons of the Air

Tijdens de oorlog vlogen de Amerikaanse luchtmacht en hun Zuid-Vietnamese bondgenoten duizenden massale bombardementen op lage hoogte over Noord- en Zuid-Vietnam, evenals over sites van vermoedelijke communistische activiteiten in het naburige Laos en Cambodja. De B-52 zware bommenwerper, ontwikkeld door Boeing in de late jaren 1940, hielp de VS en Zuid-Vietnamezen de lucht te domineren, samen met kleinere, gemakkelijker te manoeuvreren gevechtsvliegtuigen zoals de F-4 Phantom. Ook veel gebruikt werd de Bell UH-1 helikopter, de "Huey" genoemd, die op lage hoogtes en snelheden kon vliegen en gemakkelijk in kleine ruimtes kon landen. Amerikaanse troepen gebruikten de Huey om troepen, voorraden en uitrusting te vervoeren, grondtroepen te helpen met extra vuurkracht en geëvacueerde gedode of gewonde soldaten.

Wist je dat? Het in de VS gemaakte M-16-geweer werd opnieuw ontworpen in 1966 om beter te presteren in de natte, vuile omstandigheden die heersten in grondgevechten tijdens de Vietnam-oorlog, en het werd het wapen dat het meest wordt geassocieerd met Amerikaanse troepen in het conflict.

Een van de meer verwoestende explosieven die in Amerikaanse en Zuid-Vietnamese bombardementen werden gebruikt, was napalm, een chemische verbinding die werd ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wanneer gemengd met benzine en opgenomen in brandbommen of vlammenwerpers, kan napalm over grotere afstanden worden voortgestuwd dan benzine en grote hoeveelheden koolmonoxide vrijgeven wanneer het explodeert, waardoor de lucht wordt vergiftigd en nog grotere schade wordt aangericht dan traditionele bommen. Hoewel de grootschalige Amerikaanse en Zuid-Vietnamese luchtbombardementen veel van het land en de bevolking van Vietnam hebben beschadigd of vernietigd, bleken ze minder destructief voor de vijand dan verwacht, omdat Noord-Vietnamese en Viet Cong-troepen vochten tegen een onregelmatige stijl van guerrillaoorlogvoering die bewezen veel veerkrachtiger dan de Amerikanen hadden gehoopt.

Amerikaanse en Zuid-Vietnamese artillerie- en infanteriewapens

De M-48 tank, met gemonteerde machinegeweren, kon tot 30 mph rijden en werd gebruikt om Amerikaanse en Zuid-Vietnamese troepen te ondersteunen. Vanwege het doorweekte oerwoudterrein van Vietnam werden tanks niet intensief gebruikt in gevechten tijdens de Vietnamoorlog. Gepantserde personeelsdragers zoals de M-113 transporteerden troepen en voerden verkennings- en ondersteuningsfuncties uit. Een veelgebruikt geschut, eerder gebruikt in de Tweede Wereldoorlog, was de 105 mm houwitser, die achter een vrachtwagen kon worden getrokken of per helikopter kon worden vervoerd en in positie kon vallen. Bediend door bemanningen van acht mannen elk, vuurden de houwitsers explosieven met een hoog explosief granaatscherven of “bijenkorf” patronen (duizenden kleine, scherpe pijlen) met een snelheid van drie tot acht ronden per minuut over een bereik van ongeveer 12.500 meter.

Een van de meest voorkomende infanteriewapens die door Amerikaanse troepen in Vietnam werden gebruikt, was het M-60 machinegeweer, dat ook kan worden gebruikt als artillerie wanneer het wordt gemonteerd of bediend vanuit een helikopter of tank. De op gas aangedreven M-60 kan snel achter elkaar tot 550 kogels afvuren op een bereik van bijna 2.000 meter of op korte afstand wanneer hij vanaf de schouder wordt afgevuurd. Een nadeel van de M-60 was het zware gewicht van de patroonbanden, waardoor de munitie die soldaten konden dragen werd beperkt. Standaarduitgifte voor infanteristen in Vietnam was de M-16, een op gas werkend, tijdschriftgevoed geweer dat kogels met een kaliber van 5,56 mm nauwkeurig over enkele honderden werven met 700-900 ronden per minuut kon afvuren op zijn automatische instelling; het kan ook worden gebruikt als semi-automatisch. De munitie kwam in tijdschriften van 20-30 rondes, waardoor het relatief gemakkelijk te herladen is.

Noord-Vietnamese en Viet Cong-wapens in Vietnam

De meeste wapens, uniformen en uitrusting die door Noord-Vietnamese en Viet Cong-strijdkrachten werden gebruikt, werden vervaardigd door de Sovjetunie en China. De draagbare, vanaf de schouder afgevuurde SA-7 Grail-raket was een van de vele luchtafweerwapens die uitvoerig waren tegen Amerikaanse vliegtuigen die bombardementen in Noord-Vietnam uitvoeren. Op de grond was het DP 7,62 mm lichte machinegeweer (het equivalent van de in de VS gemaakte M-60) gebaseerd op een Sovjet-ontwerp en vervaardigd in zowel de Sovjetunie als China. De eenvoudige maar dodelijke nauwkeurige AK-47, bij velen bekend als het "boerengeweer", was korter en zwaarder dan de M-16, met een lagere vuursnelheid (tot ongeveer 600 rondes per minuut). Het was echter buitengewoon duurzaam en kon 7,62 mm kogels afvuren, hetzij automatisch of semi-automatisch vanuit een 30-ronde clip met een snelheid van maximaal ongeveer 600 rondes per minuut, met een bereik van maximaal 435 meter. Een ander veel gebruikt semi-automatisch geweer was de SKS-karabijn of 'Chicom'.

Communistische troepen droegen niet alleen door Sovjet of China geleverde wapens, maar ook door de Fransen en Japanners gevangen in eerdere Indochina-oorlogen of gebruikten met de hand gemaakte wapens in Vietnam. Troepen in het Noord-Vietnamese leger (NVA) of het Volksleger van Vietnam (PAVN) hadden toegang tot standaardkleding en wapens, terwijl Viet Cong vaak geïmproviseerde wapens gebruikte en boerenkleding droeg om zich te mengen in de Zuid-Vietnamese bevolking.

Andere wapens gebruikt in Vietnam

Naast geweren en machinegeweren waren Amerikaanse infanterietroepen gewapend met handgranaten (zoals de Mark-2), die met geweergemonteerde lanceerinrichtingen konden worden gegooid of voortgestuwd. Mijnen werden gebruikt om de omtrek rond campings te bewaken; ze kunnen worden geactiveerd door struikeldraden of handmatig worden ontploft. Op het gebied van chemische wapens hebben Amerikaanse luchtmachtvliegtuigen van 1961 tot 1972 meer dan 19 miljoen gallons herbiciden meer dan 4,5 miljoen acres land in Vietnam gespoten als onderdeel van Operation Ranch Hand, een grootschalig ontbladeringsprogramma gericht op het elimineren van bosbedekking voor Noord Vietnamese en Viet Cong-troepen, evenals gewassen die kunnen worden gebruikt om ze te voeden. De meest gebruikte defoliant, een mengsel van herbiciden die de giftige dioxine bevatten en bekend als Agent Orange, bleek later ernstige gezondheidsproblemen te veroorzaken, waaronder tumoren, geboorteafwijkingen, huiduitslag, psychische symptomen en kanker onder terugkerende Amerikaanse militairen en hun families als evenals onder grote delen van de Vietnamese bevolking.

Van hun kant gebruikten Noord-Vietnamese en met name Viet Cong-troepen vaak explosieven van Amerikaanse en Zuid-Vietnamese troepen of sneden niet-ontplofte bommen open om hun eigen ruwe explosieven te produceren. Ze gebruikten ook boobytraps, waaronder verborgen bamboestukken of kruisbogen die konden worden geactiveerd wanneer soldaten op een struikeldraad stapten. Een bijzonder veel voorkomende dreiging was de punji-val, een bed van geslepen bamboestaken dat verborgen was in een kuil waar vijandelijke soldaten over konden struikelen.