Op deze dag in 1920 wordt de Nobelprijs voor de vrede uitgereikt aan de Amerikaanse president Woodrow Wilson voor zijn werk bij het beëindigen van de Eerste Wereldoorlog en de oprichting van de Volkenbond. Hoewel Wilson de prijsuitreiking niet kon bijwonen in Oslo, Noorwegen, gaf de Amerikaanse ambassadeur in Noorwegen, Albert Schmedeman, een telegram van Wilson aan het Nobelcomité.
Wilson's betrokkenheid bij het bedenken van een plan om toekomstig internationaal conflict te voorkomen, begon in januari 1918 toen hij zijn "veertien punten" uitdeelde. Het plan richtte zich op specifieke territoriale kwesties in Europa, gelijke handelsvoorwaarden, wapenreductie en nationale soevereiniteit voor voormalige koloniën van Europa's verzwakkende rijken. , maar de primaire strekking van zijn beleid was het creëren van een internationale organisatie die vreedzame oplossingen voor conflicten tussen naties zou bemiddelen. Wilson's Fourteen Points legden niet alleen de basis voor het vredesakkoord dat Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland aan het einde van de Eerste Wereldoorlog hadden ondertekend, maar vormden ook de basis voor het Amerikaanse buitenlands beleid in de 20e en vroege 21e eeuw. Hoewel de Volkenbond nooit is ontstaan, grotendeels vanwege het feit dat deze nooit door het Amerikaanse Congres is geratificeerd, vormde deze het blauw voor de Verenigde Naties, die na de Tweede Wereldoorlog werden opgericht.
Toen Wilson van zijn overwinning hoorde, was hij een lamme president die vocht tegen de resteffecten van een verlammende beroerte die hij in oktober 1919 leed; daarom kon hij zijn prijs niet persoonlijk aanvaarden. (De beroerte vond plaats tijdens een zware langlauftoer om de Amerikaanse kiezers te vragen een terughoudend congres onder druk te zetten om het vredesverdrag van Versailles en de Volkenbond te ratificeren.) Wilson zei in zijn telegram aan het Nobelcomité dankbaar en 'bewogen' door de erkenning van zijn werk voor de zaak van de vrede, maar benadrukte de noodzaak van verdere inspanningen om 'de onuitsprekelijke gruwel van de oorlog kwijt te raken'. Wilson leefde niet om de Verenigde Naties vorm te geven in plaats van zijn Liga van Landen. Hij stierf op 68-jarige leeftijd in februari 1924.
