Een Wichita, Kansas, commissie stemt om politieagent Wyatt Earp niet opnieuw in te huren nadat hij een kandidaat voor de sheriff van het district heeft geslagen.
Wyatt werd geboren in 1848 en was een van de vijf gebroeders Earp, van wie sommigen beroemd werden vanwege hun deelname aan de shootout in de O.K. Corral in 1881. Voordat Wyatt in 1879 naar Tombstone verhuisde, was hij echter al een controversieel figuur geworden. Het grootste deel van zijn leven werkte hij in wetshandhaving, maar zijn eigen trouw aan de rechtsstaat was op zijn best voorwaardelijk.
In 1870 kozen de inwoners van Lamar, Missouri, de gemeente Wyatt. Hij deed het goed als agent, maar binnen een jaar stierf zijn vrouw aan tyfus en begon hij rond te lopen in het Westen. Niet lang daarna werd Wyatt gearresteerd voor het stelen van paarden op Indian Territory en vluchtte hij naar Kansas om aan vervolging te ontsnappen.
In 1873 sloot Wyatt zich aan bij zijn oudere broer James in Wichita, Kansas, de luidruchtige vee-stad die het noordelijke eindpunt was van de Chisholm Trail. Wyatt spelde opnieuw een insigne. In eerste instantie leek het erop dat hij werkte voor een particuliere beveiligingsdienst in dienst van lokale saloons en bedrijven om de orde te handhaven, maar Wichita maarschalk Michael Meagher huurde hem in 1875 in als officiële stadsagent.
Wyatt bleek al snel een ontmoedigende politieagent te zijn. Hij wist hoe hij zijn Remington-pistool moest gebruiken en hij hield zijn vaardigheden scherp met frequente sessies van doeloefeningen. Wyatt hield echter ook van de Remington omdat hij een riem had die hem tot een effectieve club maakte: waar mogelijk gaf hij er de voorkeur aan zijn tegenstanders met een pistool te slaan in plaats van hen te schieten. Hij was ook een formidabele vuistjager. Zijn vriend en mede-officier, Bat Masterson, herinnerde zich later dat: "Er waren maar weinig mannen in het Westen die Earp konden verslaan in een ruw gevecht."
In het jaar daarop bewees Wyatt opnieuw zijn vaardigheden als wetsofficier, maar zijn politieke vaardigheden waren minder verfijnd. In april hield Wichita een verkiezing voor stadsmaarschalk. Een tegenstander genaamd William Smith daagde de baas van Wyatt, Michael Meagher, uit voor het kantoor. Op 2 april maakte Smith verschillende minachtende opmerkingen over Meagher en Wyatt beledigde zich. Wyatt confronteerde Smith en sloeg hem in een vuistgevecht.
Hoewel Meagher herverkiezing won, kon hij de baan van Wyatt niet redden. Op deze dag in 1876 besloot een commissie van Wichita dat het gewelddadige gedrag van Wyatt onaanvaardbaar was en hem niet opnieuw als politieagent in dienst nam. Zoals de stadskrant toegaf: "Het is maar rechtvaardig aan Earp om te zeggen dat hij een uitstekende officier is", maar de jonge advocaat moest leren zijn passies te beheersen en het politieke spel te spelen.
Nadat hij zijn baan in Wichita had verloren, verhuisde Wyatt onmiddellijk naar Dodge City, waar hij werk vond bij de politie. Een paar jaar later voegde hij zich bij verschillende van zijn broers in de bloeiende mijnstad Tombstone, Arizona. Helaas, waar Wyatt ook reisde, leken er problemen te volgen. In 1881, de controversiële vuurgevecht bij de O.K. Corral stelde opnieuw vragen over de loyaliteit van Wyatt aan de rechtsstaat. Velen beweerden dat Wyatt Billy Clanton en Tom en Frank McLaury hielp vermoorden in het O.K. Corral niet om legitieme redenen van rechtshandhaving, maar vanwege een persoonlijke vete tussen de gebroeders Earp en de Clanton-McLaury-clans. Hoewel vrijgesproken door een lokale vrederechter, was Wyatt kort daarna betrokken bij verschillende andere dubieuze moorden en werd hij uiteindelijk gedwongen om Tombstone te ontvluchten.
Wyatt Earp leek zijn passies niet te beheersen of het politieke spel te spelen, hoewel zijn neiging om problemen met bloedvergieten op te lossen afnam naarmate hij ouder werd. Hij bracht de volgende vijf decennia van een lang en interessant leven door het Westen, zwervend in voornamelijk mislukte zakelijke ondernemingen in goud, zilver en olie. Hij vestigde zich uiteindelijk in Los Angeles, waar hij stierf in 1929 op 80-jarige leeftijd.
