Hoewel hij nooit het hoogste ambt van zijn geadopteerde land heeft bereikt, hebben weinig Amerikaanse stichters zijn politieke systeem meer beïnvloed dan Alexander Hamilton (1755-1804). Hij werd geboren in Brits-Indië, arriveerde als tiener in de koloniën en begon snel aan een opmerkelijke carrière. Hij was lid van het Continentale Congres, een auteur van de Federalist Papers, een kampioen van de Grondwet en de eerste secretaris van de Schatkist, waar hij hielp bij het vinden van de eerste nationale bank, de US Mint en een belastinginningbureau dat later zou worden de Amerikaanse kustwacht. Hamilton werd in zijn latere jaren getroffen door persoonlijke en politieke schandalen en werd in juli 1804 neergeschoten en gedood in een van de meest beruchte duels van de geschiedenis door een van zijn grootste rivalen, de toenmalige vice-president Aaron Burr.

Hamilton werd geboren in West-Indië en verhuisde in 1772 naar het vasteland en het jaar daarop ging hij naar King’s College (nu Columbia University). In 1774 sprak hij op openbare bijeenkomsten en schreef hij revolutionaire essays, en in 1776 werd hij kapitein van artillerie. Nadat hij had deelgenomen aan de Slag om Long Island en de terugtocht uit New York City, trad hij toe tot de staf van Washington in 1777, waar hij bleef tot februari 1781. Hij had het bevel over een batterij artillerie in de Slag om Yorktown.

Wist je dat? De geliefde eerstgeboren zoon van Alexander Hamilton, Philip, werd gedood in een duel in 1801 terwijl hij probeerde de eer van zijn vader te verdedigen tegen aanvallen door de New Yorkse advocaat George Eacker. Philip's dood verwoestte de Hamiltons, en veel historici geloven dat het leidde tot Hamilton's eigen terughoudendheid om rechtstreeks naar Aaron Burr te schieten tijdens hun legendarische duel slechts drie jaar later.

In 1780 trouwde hij met Elizabeth Schuyler, dochter van de grote generaal en huisbaas van Hudson Valley, Philip Schuyler. Hij stond al dicht bij de familie Livingston en het huwelijk bevestigde zijn sociale positie en zijn politieke, elitaire standpunt. Hij pleitte gedurende de jaren 1780 voor het versterken van de nationale regering in de essays van The Continentalist, de twee brieven van Phocion en The Federalist, geschreven met James Madison en John Jay. Hij diende in het Congres en de staatswetgever van New York en was afgevaardigde bij de Federale Conventie van 1787. Hoewel hij centraal stond in de beweging die tot de conventie leidde, was zijn rol relatief gering en was hij kritisch over de grondwet die het produceerde . Hij wijdde niettemin zijn volledige energie aan ratificatie in 1787 en 1788.

Als secretaris van de schatkist financierde Hamilton de federale schuld tegen nominale waarde, waardoor de financiële chaos die was geërfd van de revolutie werd gecorrigeerd en genationaliseerd. Maar hij heeft nog meer bereikt. Hij was verantwoordelijk voor de oprichting van de Eerste Bank van de Verenigde Staten naar het model van de Bank of England, en zijn rapport over fabrikanten bevorderde de commerciële en industriële ontwikkeling in de nieuwe natie. Hij speelde ook een belangrijke rol bij het genereren van het beleid van de regering van Washington inzake onvriendelijke neutraliteit ten opzichte van de Franse revolutie en bij het bereiken van toenadering tot Groot-Brittannië.

Het beleid en de acties van Hamilton veroorzaakten intense oppositie, geleid door Thomas Jefferson en James Madison. Net zoals Hamilton en Madison in de jaren 1780 hadden samengewerkt in de Federalistische beweging, zo werkten Jefferson en Madison nu samen tegen de Federalistische partij van Hamilton in de jaren 1790. Het resultaat was verdeeldheid, zowel binnen de regering van Washington als in het hele land. Nadat Hamilton in 1795 de Schatkist had verlaten om rechten te oefenen, bleef hij actief in de federale politiek, maar hij was diep kritisch over het presidentschap van John Adams. Desalniettemin werd hij op aandringen van Washington tijdens de Quasi-oorlog met Frankrijk in 1798 tot inspecteur-generaal van het leger benoemd.

Ondanks zijn persoonlijke en politieke afkeer van Jefferson, speelde Hamilton een belangrijke rol bij het veiligstellen van zijn overwinning op Aaron Burr in de presidentsverkiezingen van 1800. Dat en zijn daaropvolgende oppositie tegen Burr's poging om gouverneur van New York te worden, leidde tot zijn dood in handen van Burr in een duel in 1804.

Broadus Mitchell, Alexander Hamilton, 2 vols. (1957, 1972); Clinton Rossiter, Alexander Hamilton and the Constitution (1964).

Edward Countryman

The Reader's Companion to American History. Eric Foner en John A. Garraty, redacteuren. Copyright © 1991 door Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Alle rechten voorbehouden.

Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.