Na 44 maanden gevangenisstraf wordt voormalig regeringsfunctionaris Alger Hiss vrijgelaten en beweert hij opnieuw dat hij onschuldig is aan de beschuldigingen die tot zijn gevangenneming hebben geleid.Een van de beroemdste figuren uit de Koude Oorlog, werd Hiss in 1950 veroordeeld voor meineed wegens het liegen tegen een federale grand jury. In het bijzonder werd Hiss beoordeeld te hebben gelogen over zijn medeplichtigheid bij het doorgeven van geheime regeringsdocumenten aan Whittaker Chambers, die vervolgens de papieren doorbracht aan agenten van de Sovjet-Unie. Na zijn vrijlating verklaarde Hiss onmiddellijk dat hij wilde "mijn volledige onschuld van de beschuldigingen opnieuw bevestigen. die tegen mij werden gebracht door Whittaker Chambers. 'Hij beweerde dat zijn overtuiging het gevolg was van de' angst en hysterie van die tijd ', en verklaarde dat hij' mijn inspanningen zou hervatten om het bedrog dat op de Amerikaanse mensen. 'Hij was ervan overtuigd dat dergelijke inspanningen' mijn naam zouden rechtvaardigen '. Sommige waarnemers bleven sceptisch over Hiss' protesten. Senator Karl Mundt vond dat verder onderzoek van de zaak waarschijnlijk tijdverspilling zou zijn, tenzij Hiss besloot "schoon te komen en het hele verhaal te vertellen." Chambers gaf een korte verklaring af waarin hij verklaarde dat de "meest trieste factor over de Hiss" het geval is dat niemand de feiten kan veranderen zoals ze bekend staan ​​... Ze zijn er voor altijd. Dat is de inherente tragedie van deze zaak. ”De controverse over de feiten in de Hiss-zaak is hier ook voor altijd. Het blijft een zeer geladen probleem. Zijn verdedigers beweren dat Hiss een slachtoffer was van de Rode Schrik die in de jaren 40 en 50 door de VS vloog. Anderen zijn even vastberaden in het handhaven van zijn schuld en beweren dat documenten die onlangs uit Sovjet-archieven zijn vrijgegeven, sterk pleiten voor de zaak dat Hiss een spion was voor de Sovjet-Unie.