De korte en eenzijdige Spaans-Amerikaanse oorlog eindigt wanneer Spanje formeel akkoord gaat met een vredesprotocol onder Amerikaanse voorwaarden: de overdracht van Cuba, Puerto Rico en Manilla in de Filippijnen aan de Verenigde Staten in afwachting van een definitief vredesverdrag.
De Spaans-Amerikaanse oorlog vond zijn oorsprong in de rebellie tegen de Spaanse overheersing die in 1895 in Cuba begon. De repressieve maatregelen die Spanje nam om de guerrillaoorlog te onderdrukken, zoals de plattelandsbevolking van Cuba in door ziekte geteisterde garnizoenssteden, werden grafisch weergegeven in Amerikaanse kranten en de gevlamde publieke opinie. In januari 1898 leidde geweld in Havana de Amerikaanse autoriteiten ertoe het oorlogsschip USS te bevelen Maine naar de haven van de stad om Amerikaanse burgers te beschermen. Op 15 februari zonk een enorme explosie van onbekende oorsprong Maine in de haven van Havana, waarbij 260 van de 400 Amerikaanse bemanningsleden aan boord werden gedood. Een officieel Amerikaans marine-onderzoeksgerechtshof oordeelde in maart, zonder veel bewijs, dat het schip door een mijn was opgeblazen, maar legde niet direct de schuld op Spanje. Een groot deel van het Congres en een meerderheid van het Amerikaanse publiek uitten weinig twijfel dat Spanje verantwoordelijk was en riepen op tot een oorlogsverklaring.
In april bereidde het Amerikaanse congres zich voor op oorlog, nam het gezamenlijke congresresoluties aan waarin een Spaanse terugtrekking uit Cuba werd geëist en president William McKinley werd gemachtigd om geweld te gebruiken. Op 23 april vroeg president McKinley om 125.000 vrijwilligers om tegen Spanje te vechten. De volgende dag gaf Spanje een oorlogsverklaring af. De Verenigde Staten verklaarden op 25 april de oorlog. Op 1 mei vernietigde het Amerikaanse Aziatische squadron onder Commodore George Dewey de Spaanse Pacific-vloot in de Baai van Manilla in de eerste slag om de Spaans-Amerikaanse oorlog. De beslissende overwinning van Dewey maakte de weg vrij voor de Amerikaanse bezetting van Manilla in augustus en de uiteindelijke overdracht van de Filippijnen van Spaanse naar Amerikaanse controle.
Aan de andere kant van de wereld legde een Spaanse vloot in mei aan in de haven van Santiago in Cuba, nadat hij vanuit Spanje over de Atlantische Oceaan was gevlogen. Een superieure Amerikaanse zeemacht arriveerde kort daarna en blokkeerde de haveningang. In juni landde het Amerikaanse vijfde korps in Cuba met als doel naar Santiago te marcheren en een gecoördineerde land- en zee-aanval op het Spaanse bolwerk te lanceren. Onder de Amerikaanse grondtroepen waren de door Theodore Roosevelt geleide "Rough Riders", een verzameling westerse cowboys en Oost-blauwe bloed officieel bekend als de eerste Amerikaanse vrijwillige cavalerie. Op 1 juli wonnen de Amerikanen de Slag bij San Juan Hill en de volgende dag begonnen ze een beleg van Santiago. Op 3 juli werd de Spaanse vloot vernietigd uit Santiago door Amerikaanse oorlogsschepen onder admiraal William Sampson, en op 17 juli gaven de Spanjaarden de stad en dus Cuba over aan de Amerikanen.
In Puerto Rico stortten ook Spaanse troepen af in het gezicht van superieure Amerikaanse troepen, en op 12 augustus werd een wapenstilstand getekend tussen Spanje en de Verenigde Staten. Op 10 december beëindigde het Verdrag van Parijs officieel de Spaans-Amerikaanse oorlog. Het ooit zo trotse Spaanse rijk werd vrijwel ontbonden en de Verenigde Staten verwierven hun eerste overzeese rijk. Puerto Rico en Guam werden afgestaan aan de Verenigde Staten, de Filippijnen werden gekocht voor $ 20 miljoen en Cuba werd een Amerikaans protectoraat. Filippijnse opstandelingen die tijdens de oorlog tegen de Spaanse overheersing vochten, richtten onmiddellijk hun wapens op de nieuwe bezetters en 10 keer meer Amerikaanse troepen stierven door de Filippijnen te onderdrukken dan door Spanje te verslaan.
