Op 17 april 1790 sterft de Amerikaanse staatsman, eh, wetenschapper en schrijver Benjamin Franklin op 84-jarige leeftijd in Philadelphia.
Franklin, geboren in Boston in 1706, werd op 12-jarige leeftijd een leerling van zijn halfbroer James, een re en uitgever. Hij leerde het vak en ging in 1723 naar Philadelphia om te werken na een geschil met zijn broer. Na een verblijf in Londen begon hij een pers en uitgeverij met een vriend in 1728. In 1729 kreeg het bedrijf een contract om de papieren valuta van Pennsylvania te publiceren en begon het ook de Pennsylvania Gazette, die werd beschouwd als een van de betere koloniale kranten. Van 1732 tot 1757 schreef en publiceerde hij Arme Richard's Almanack, een leerzaam en humoristisch tijdschrift waarin Franklin praktische Amerikaanse spreekwoorden bedacht als "God helpt degenen die zichzelf helpen" en "Vroeg naar bed en vroeg opstaan, maakt een man gezond, rijk en wijs."
Naarmate zijn eigen rijkdom en prestige groeide, nam Franklin grotere maatschappelijke verantwoordelijkheden op in Philadelphia en hielp hij de eerste circulerende bibliotheek, politie, vrijwillige brandweer en een academie oprichten die de Universiteit van Pennsylvania werd. Van 1737 tot 1753 was hij postmeester van Philadelphia en diende gedurende deze tijd ook als griffier van de wetgevende macht van Pennsylvania. In 1753 werd hij plaatsvervangend postmeester-generaal, verantwoordelijk voor post in alle noordelijke koloniën.
Diep geïnteresseerd in wetenschap en technologie, vond hij de Franklin-kachel uit, die nog steeds wordt vervaardigd, en bifocale brillen, naast andere praktische uitvindingen. In 1748 droeg hij zijn bedrijf over aan zijn partner, zodat hij meer tijd had voor zijn experimenten. Het fenomeen elektriciteit fascineerde hem, en in een dramatisch experiment vloog hij een vlieger in een onweer om te bewijzen dat bliksem een elektrische ontlading is. Hij vond later de bliksemafleider uit. Veel termen die worden gebruikt bij het bespreken van elektriciteit, waaronder positief, negatief, batterij en geleider, zijn bedacht door Franklin in zijn wetenschappelijke artikelen. Hij was de eerste Amerikaanse wetenschapper die in hoog aanzien stond in Europese wetenschappelijke kringen.
Franklin was actief in koloniale aangelegenheden en stelde in 1754 de unie van de koloniën voor, die door Groot-Brittannië werd verworpen.In 1757 ging hij naar Londen om te pleiten voor het recht om de enorme landgoederen van de Penn-familie in Pennsylvania te belasten, en in 1764 ging hij opnieuw om een nieuw charter voor Pennsylvania te vragen. Hij was in Engeland toen het parlement de Stamp Act goedkeurde, een belastingmaatregel om inkomsten te genereren voor een permanent Brits leger in Amerika. Zijn aanvankelijke verzuim om zich actief te verzetten tegen de controversiële daad trok brede kritiek in de koloniën, maar hij verloste zichzelf al snel door de Amerikaanse rechten krachtig te verdedigen voor het Lagerhuis. Terwijl de spanningen tussen de Amerikaanse koloniën en Groot-Brittannië toenamen, bleef hij in Londen en diende als agent voor verschillende kolonies.
In 1775 keerde hij terug naar Amerika toen de Amerikaanse revolutie naderde en was hij afgevaardigde op het continentale congres. In 1776 hielp hij met het opstellen van de Onafhankelijkheidsverklaring en in juli ondertekende hij het definitieve document. Ironisch genoeg was Franklins onwettige zoon, William Franklin, die Franklin en zijn vrouw hadden grootgebracht, tegelijkertijd naar voren gekomen als een leider van de Loyalisten. In 1776 stuurde het Congres Benjamin Franklin, een van de meest prominente staatslieden van de Verenigde Staten, als diplomaat naar Frankrijk. Hartelijk omarmd, slaagde hij erin in 1778 twee verdragen te sluiten die de Amerikanen aanzienlijke militaire en economische hulp boden. In 1781 werden de Britten met Franse hulp verslagen. Met John Jay en John Adams onderhandelde Franklin vervolgens over het Verdrag van Parijs met Groot-Brittannië, dat in 1783 werd ondertekend.
In 1785 keerde Franklin terug naar de Verenigde Staten. In zijn laatste grote openbare dienst was hij afgevaardigde bij de Constitutionele Conventie van 1787 en werkte hij hard aan de ratificatie van het document. Na zijn dood in 1790 gaf Philadelphia hem de grootste begrafenis die de stad ooit had gezien.
