Inhoud

• Legende van de Bermuda-driehoek
• Bermuda-driehoekstheorieën en tegentheorieën

De Bermuda-driehoek is een mythisch deel van de Atlantische Oceaan grofweg begrensd door Miami, Bermuda en Puerto Rico, waar tientallen schepen en vliegtuigen zijn verdwenen. Onverklaarbare omstandigheden omringen sommige van deze ongevallen, waaronder een waarbij de piloten van een squadron Amerikaanse marinebommenwerpers gedesoriënteerd raakten tijdens het vliegen over het gebied; de vliegtuigen werden nooit gevonden. Andere boten en vliegtuigen zijn blijkbaar bij goed weer uit het gebied verdwenen zonder zelfs noodsignalen uit te zenden. Maar hoewel er talloze fantasievolle theorieën zijn voorgesteld over de Bermuda-driehoek, bewijst geen van hen dat mysterieuze verdwijningen daar vaker voorkomen dan in andere goed bereide delen van de oceaan. In feite navigeren mensen elke dag zonder incidenten door het gebied.

Legende van de Bermuda-driehoek

Het gebied dat de Bermuda-driehoek wordt genoemd, of Devil's Triangle, beslaat ongeveer 500.000 vierkante mijl oceaan voor de zuidoostelijke punt van Florida. Toen Christopher Columbus tijdens zijn eerste reis naar de Nieuwe Wereld door het gebied zeilde, meldde hij dat een grote vlam van vuur (waarschijnlijk een meteoor) op een nacht in zee stortte en dat een vreemd licht een paar weken later in de verte verscheen. Hij schreef ook over onregelmatige kompasmetingen, misschien omdat op dat moment een strook van de Bermuda-driehoek een van de weinige plaatsen op aarde was waar het ware noorden en het magnetische noorden op één lijn stonden.

Wist je dat? Joshua Slocum werd bekend als de eerste persoon die solo over de hele wereld zeilde en verdween op een reis uit 1909 van Martha's Vineyard naar Zuid-Amerika. Hoewel het onduidelijk is wat er precies gebeurde, schreven veel bronnen zijn dood later toe aan de Bermuda-driehoek.

William Shakespeare's toneelstuk 'The Tempest', waarvan sommige wetenschappers beweren dat het was gebaseerd op een echt Bermuda-scheepswrak, heeft mogelijk de mysterieuze uitstraling van het gebied verbeterd. Niettemin trokken rapporten van onverklaarde verdwijningen pas echt de aandacht van het publiek tot de 20e eeuw. Een bijzonder beruchte tragedie vond plaats in maart 1918 toen de USS Cyclops, een 542 voet lang marinevrachtschip met meer dan 300 man en 10.000 ton mangaanerts aan boord, ergens tussen Barbados en de Chesapeake Bay zonk. De Cyclops stuurden nooit een SOS-noodoproep uit, ondanks dat ze daartoe waren uitgerust, en een uitgebreide zoekopdracht vond geen wrakstukken. 'Alleen God en de zee weten wat er met het grote schip is gebeurd,' zei de Amerikaanse president Woodrow Wilson later. In 1941 verdwenen twee zusterschepen van de Cyclops op dezelfde manier spoorloos.

Naar verluidt begon zich een patroon te vormen waarin schepen die de Bermuda-driehoek overstaken ofwel zouden verdwijnen ofwel verlaten zouden worden. In december 1945 vertrokken vijf marine-bommenwerpers met 14 man vanaf een vliegveld in Fort Lauderdale, Florida, om oefenbombardementen uit te voeren over enkele nabijgelegen scholen. Maar met zijn kompassen blijkbaar niet goed functionerend, raakte de leider van de missie, bekend als Flight 19, ernstig verloren. Alle vijf vliegtuigen vlogen doelloos totdat ze bijna leeg waren en gedwongen werden om op zee te graven. Diezelfde dag verdwenen ook een reddingsvliegtuig en zijn 13-koppige bemanning. Nadat een massale wekenlange zoektocht geen enkel bewijs had opgeleverd, verklaarde het officiële rapport van de Marine dat het was "alsof ze naar Mars waren gevlogen."

Bermuda-driehoekstheorieën en tegentheorieën

Tegen de tijd dat auteur Vincent Gaddis de uitdrukking 'Bermuda Triangle' bedacht in een tijdschriftartikel uit 1964, waren er nog meer mysterieuze ongelukken gebeurd in het gebied, waaronder drie passagiersvliegtuigen die zijn neergestort ondanks het feit dat ze zojuist 'alles goed' hadden gestuurd. Charles Berlitz, wiens grootvader de Berlitz-talenscholen oprichtte, stak de legende in 1974 nog verder met een sensationele bestseller over de legende. Sindsdien geven tientallen collega-paranormale schrijvers de schuld van de veronderstelde dodelijkheid van de driehoek aan alles, van buitenaardse wezens, Atlantis en zeemonsters tot tijdketting en omgekeerde zwaartekrachtvelden, terwijl meer wetenschappelijk onderlegde theoretici hebben gewezen op magnetische anomalieën, waterspuiten of enorme uitbarstingen van methaangas uit de oceaanbodem.

Naar alle waarschijnlijkheid is er echter geen enkele theorie die het mysterie oplost. Zoals een scepticus het uitdrukt, is het niet logischer om een ​​gemeenschappelijke oorzaak te vinden voor elke verdwijning van de Bermuda-driehoek dan een gemeenschappelijke oorzaak te zoeken voor elk auto-ongeluk in Arizona. Bovendien, hoewel stormen, riffen en de Golfstroom daar navigatieproblemen kunnen veroorzaken, erkent maritieme verzekeringsleider Lloyd's of London de Bermuda-driehoek niet als een bijzonder gevaarlijke plaats. De Amerikaanse kustwacht ook niet, die zegt: “In een overzicht van de vele verliezen van vliegtuigen en schepen in het gebied door de jaren heen is er niets ontdekt dat erop wijst dat slachtoffers het gevolg zijn van iets anders dan fysieke oorzaken. Er zijn nooit buitengewone factoren geïdentificeerd. "