Rolling Stones-gitarist Brian Jones wordt dood gevonden aan een kennelijke toevallige verdrinking op deze dag in 1969. Twee jaar later op de dag, in 1971, sterft Jim Morrison aan hartfalen in een badkuip in Parijs.
Voor alle gepubliceerde penselen met de wet die Mick Jagger en Keith Richards in de late jaren zestig zouden hebben, was het de oorspronkelijke leider van de Rolling Stones, Brian Jones, die de oorspronkelijke slechte jongen van de groep was, in de woorden van Pete Townshend, "op een hogere planeet van decadentie dan wie ik ooit zou ontmoeten." Jones was een begenadigde muzikant en hielp bij het creëren van het geluid van talloze klassieke Stones-nummers met zijn werk op gitaar, sitar, marimba en andere instrumenten die vervolgens als exotisch werden beschouwd voor rock and roll. Maar hij hielp ook bij het creëren van het stereotype van de verspilde rockster met zijn geweldige drugsgebruik en zijn afnemende vermogen om bij te dragen aan de opnames van de Stones. "Aanvankelijk was Brian de meest interessante steen," herinnerde John Lennon zich in een interview uit 1970, "hij was een van die jongens die voor je uiteenviel."
Vanwege zijn drugsverslaving niet in staat om te verschijnen voor opnamesessies en niet in staat om goed te spelen bij de gelegenheden die hij deed, werd Brian Jones ook een inreisvisum naar de Verenigde Staten geweigerd in het voorjaar van 1969 vanwege zijn recente drugsveroordeling, verontrustend plannen voor een herfsttournee door de Verenigde Staten. Mick Jagger en Keith Richards hebben hem op 8 juni ontslagen, en iets meer dan drie weken later werd de 27-jarige Jones dood gevonden aan de onderkant van het zwembad in zijn huis in Sussex. Geruchten over vals spel zouden jaren aanhouden onder fans en samenzweringsliefhebbers, maar de officiële uitspraak van de lijkschouwer was "Death by tegenspoed" op 3 juli 1969.
Twee jaar later op de dag zou nog een 27-jarige rockster sterven onder onzekere omstandigheden: Jim Morrison. Als de charismatische frontman van de iconische groep uit de jaren 60, maakte Jim Morrison een sjabloon dat charismatische frontmannen nog steeds bijna een halve eeuw later emuleren. Jong, knap en gekleed in nauwsluitende zwarte lederen broek, de Lizard King betoverde een generatie met zijn aanwezigheid op het podium en zijn teksten over brandstapels en mystieke verwarmde wijn. Maar de trippy mix van Nietzsche, Blake en Huxley die de jonge Dionysius bedreef, werd meestal gefilterd door zware doses bourbon en mescaline, of een andere combinatie van alcohol en drugs.
Hoewel de precieze omstandigheden van de dood van Morrison op 3 juli 1971 vaag genoeg zijn om aanhoudende geruchten te hebben aangewakkerd dat hij nog leeft, is het zeker bekend dat hij dood werd gevonden in de badkuip van het appartement in Parijs waar hij al lang mee deelde vriendin Pamela Courson. Omdat ter plaatse geen bewijs van vals spel werd gevonden, en omdat Courson de Franse autoriteiten vertelde dat Morrison geen drugs had gebruikt, werd geen autopsie uitgevoerd en werd "hartfalen" aangehaald als doodsoorzaak. In de jaren sinds zijn vroegtijdige dood hebben Morrisons meest prominente biografen, Jerry Hopkins en Danny Sugerman, beweerd dat Morrison die nacht een overdosis heroïne heeft gehad, op basis van de bewering van Courson dat hij eigenlijk drugs gebruikte ergens voor haar eigen dood door overdosis in 1974.
Lees meer: Muzieklegendes die snel leefden en stierven op 27
