Op 7 januari 1999 begint het beschuldigingsproces van president Bill Clinton, formeel beschuldigd van het onder ede liggen en het belemmeren van rechtvaardigheid, in de senaat. Zoals voorgeschreven in artikel 1 van de Amerikaanse grondwet, werd opperrechter William Rehnquist beëdigd om te presideren en werden de senatoren beëdigd als juryleden. Het Congres had alleen geprobeerd om een president bij een andere gelegenheid te verwijderen: het afzettingsproces tegen president Andrew Johnson uit 1868, die de toorn van de Republikeinse partij opliep nadat hij een conservatief wederopbouwplan had voorgesteld.
In november 1995 begon Clinton een affaire met Monica Lewinsky, een 21-jarige onbetaalde stagiair. Meer dan anderhalf jaar hadden de president en Lewinsky bijna een dozijn seksuele ontmoetingen in het Witte Huis. In april 1996 werd Lewinsky overgedragen aan het Pentagon. Die zomer vertrouwde ze eerst Pentagon-medewerker Linda Tripp toe over haar seksuele relatie met de president. In 1997, met de relatie voorbij, begon Tripp in het geheim gesprekken met Lewinsky op te nemen waarin ze details over de affaire gaf.
In december werd Lewinsky door advocaten gedagvaard voor Paula Jones, die de president aanklaagde wegens aanklacht wegens seksuele intimidatie. In januari 1998 diende Lewinsky naar verluidt op aanbeveling van de president een verklaring in waarin ze ontkende ooit ooit een seksuele relatie met hem te hebben gehad. Vijf dagen later nam Tripp contact op met het kantoor van Whitewater Independent Counsel Ken Starr om te praten over Lewinsky en de banden die ze maakte van hun gesprekken. Tripp, aangesloten door FBI-agenten in samenwerking met Starr, ontmoette Lewinsky opnieuw en op 16 januari werd Lewinsky door FBI-agenten en Amerikaanse advocaten naar een hotelkamer gebracht waar ze werd ondervraagd en immuniteit bood als ze meewerkte aan de vervolging. Een paar dagen later brak het verhaal en Clinton ontkende publiekelijk de aantijgingen en zei: "Ik had geen seksuele relaties met die vrouw, mevrouw Lewinsky."
Eind juli hebben advocaten voor Lewinsky en Starr een volledige immuniteitsovereenkomst gesloten voor zowel Lewinsky als haar ouders, die allemaal met vervolging hadden gedreigd. Op 6 augustus verscheen Lewinsky voor de grote jury om met haar getuigenis te beginnen en op 17 augustus getuigde president Clinton. In tegenstelling tot zijn getuigenis in de zaak over seksuele intimidatie in Paula Jones, erkende president Clinton aanklagers van het kantoor van de onafhankelijke raadsman dat hij een buitenechtelijke affaire had gehad met mevrouw Lewinsky.
In een vier uur durende getuigenis met gesloten deuren, gehouden in de Kaartenkamer van het Witte Huis, sprak Clinton live via een gesloten televisiecircuit met een grote jury in een nabijgelegen federaal gerechtsgebouw. Hij was de eerste zittende president die ooit getuigde voor een grote jury die zijn gedrag onderzocht. Die avond gaf president Clinton ook een televisie-uitzending van vier minuten aan de natie waarin hij toegaf dat hij een ongepaste relatie met Lewinsky had. In de korte toespraak, die met legalismen werd bewerkstelligd, werd het woord "seks" nooit gesproken en werd het woord "spijt" alleen gebruikt als verwijzing naar zijn erkenning dat hij het publiek en zijn gezin misleidde.
Minder dan een maand later, op 9 september, diende Kenneth Starr zijn rapport en 18 dozen met ondersteunende documenten in bij de Tweede Kamer. Twee dagen later vrijgegeven aan het publiek, schetste het Starr-rapport een zaak voor het afzetten van Clinton op 11 gronden, waaronder meineed, obstructie van justitie, manipulatie van getuigen en machtsmisbruik, en gaf ook expliciete details van de seksuele relatie tussen de president en Mevrouw Lewinsky.
Op 8 oktober gaf het Huis toestemming voor een uitgebreid onderzoek naar beschuldiging en op 11 december keurde de Gerechtelijke Commissie drie artikelen van afzetting goed. Op 19 december, na bijna 14 uur debat, keurde het Huis twee artikelen van beschuldiging goed, waarbij president Clinton werd beschuldigd onder ede te leggen aan een federale grand jury en gerechtigheid te belemmeren.
Clinton, de tweede president in de Amerikaanse geschiedenis die werd afgezet, beloofde zijn termijn af te ronden. Op 7 januari 1999 begon het proces van beschuldiging. Vijf weken later, op 12 februari, stemde de senaat over het al dan niet verwijderen van Clinton. Clinton werd vrijgesproken op beide artikelen van beschuldiging. De aanklager had een tweederde meerderheid nodig om te veroordelen, maar slaagde er niet in zelfs een kale meerderheid te bereiken. Afwijzing van de eerste aanklacht wegens meineed, 45 Democraten en 10 Republikeinen stemden "niet schuldig", en op beschuldiging van obstructie van justitie werd de Senaat verdeeld 50-50. Nadat het proces was afgerond, zei president Clinton dat hij 'diep spijt' had voor de last die hij oplegde aan het Congres en het Amerikaanse volk.
