Twee maanden na de dood van haar halfzus, koningin Mary I van Engeland, wordt Elizabeth Tudor, de 25-jarige dochter van Henry VIII en Anne Boleyn, gekroond tot koningin Elizabeth I in Westminster Abbey in Londen.
De twee halfzussen, beide dochters van Henry VIII, hadden een stormachtige relatie tijdens het vijfjarige bewind van Mary. Mary, die werd opgevoed als katholiek, voerde pro-katholieke wetgeving uit en deed inspanningen om de pauselijke suprematie in Engeland te herstellen. Een protestantse opstand volgde en koningin Mary nam Elizabeth, een protestant, gevangen in de Tower of London op verdenking van medeplichtigheid. Na de dood van Mary overleefde Elizabeth verschillende katholieke complotten tegen haar; hoewel haar hemelvaart met goedkeuring werd begroet door de meeste Engelse heren, die grotendeels protestants waren en hoopten op grotere religieuze tolerantie onder een protestantse koningin. Onder de vroege leiding van staatssecretaris Sir William Cecil trok Elizabeth de pro-katholieke wetgeving van Mary in, richtte ze een permanente protestantse kerk van Engeland op en moedigde ze de calvinistische hervormers in Schotland aan.
In buitenlandse zaken voerde Elizabeth een beleid om de protestantse bondgenoten van Engeland te versterken en haar vijanden te verdelen. Elizabeth werd tegengewerkt door de paus, die weigerde haar legitimiteit te erkennen, en door Spanje, een katholieke natie die op het hoogtepunt van haar macht was. In 1588 leidde de Engels-Spaanse rivaliteit tot een mislukte Spaanse invasie van Engeland waarin de Spaanse Armada, de grootste zeemacht ter wereld op dat moment, werd vernietigd door stormen en een aanhoudende Engelse marine.
Met toenemende Engelse overheersing op zee moedigde Elizabeth ontdekkingsreizen aan, zoals Sir Francis Drake's rondvaart door de wereld en de expedities van Sir Walter Raleigh naar de Noord-Amerikaanse kust.
Het lange bewind van Elizabeth, die bekend werd als de 'Maagdelijke Koningin' vanwege haar terughoudendheid om haar gezag door het huwelijk in gevaar te brengen, viel samen met de bloei van de Engelse Renaissance, geassocieerd met gerenommeerde auteurs als William Shakespeare. Door haar dood in 1603 was Engeland in alle opzichten een grote wereldmacht geworden en koningin Elizabeth I ging de geschiedenis in als een van de grootste vorsten van Engeland.
