Koning Richard II benoemt Geoffrey Chaucer op deze dag in 1389 in de functie van chef-griffier van de werken van de koning in Westminster.

Chaucer, de middenklasse zoon van een wijnhandelaar, diende als een pagina in een aristocratisch huishouden tijdens zijn tienerjaren en werd de rest van zijn leven geassocieerd met de aristocratie. In 1359 vocht hij in Frankrijk met Edward III en werd hij gevangen genomen. Edward III heeft hem vrijgekocht en hij werkte later voor Edward III en John of Gaunt. Een van zijn vroegst bekende werken was een elegie voor de overleden vrouw van Jan van Gaunt, Boek van de hertogin.

In 1372 reisde Chaucer naar Italië op diplomatieke missies, waar hij mogelijk is blootgesteld aan Dante, Petrarch en Boccaccio. Hij bezocht ook Vlaanderen en Frankrijk en werd benoemd tot douanecontroller. Hij schreef verschillende gedichten in de jaren 1380, waaronder Het Parlement van Foules en Troilus en Criseyde. In de late 1380s of vroege 1390s begon hij te werken aan de Canterbury Tales, waarin een gemengde groep edelen, boeren en geestelijken een bedevaart maken naar het heiligdom van Thomas a Becket in Canterbury. Het werk, een compilatie van verhalen verteld door elk personage, is opmerkelijk voor zijn presentatie van het spectrum van sociale klassen. Hoewel Chaucer bedoelde dat het boek 120 verhalen zou bevatten, stierf hij in 1399, met slechts 22 verhalen voltooid.