George Kennan, de Amerikaanse aanklager in Moskou, stuurt een telegram van 8.000 woorden naar het ministerie van Buitenlandse Zaken met zijn visie op de Sovjetunie en het Amerikaanse beleid ten aanzien van de communistische staat. De analyse van Kennan leverde een van de meest invloedrijke onderbouwingen op voor het Amerikaanse inperkingsbeleid van de Koude Oorlog.
Kennan behoorde tot de Amerikaanse diplomaten om de eerste Amerikaanse ambassade in de Sovjet-Unie in 1933 te helpen vestigen. Hoewel hij vaak respect uitte voor het Russische volk, werd zijn beoordeling van het communistische leiderschap van de Sovjet-Unie steeds negatiever en strenger. Gedurende de Tweede Wereldoorlog was hij ervan overtuigd dat de geest van vriendelijkheid en samenwerking van president Franklin D. Roosevelt met de Sovjetleider Joseph Stalin volledig misplaatst was. Minder dan een jaar na de dood van Roosevelt gaf Kennan, die toen als Amerikaanse aanklager voor zakenmensen in Moskou diende, zijn mening over wat bekend werd als het 'lange telegram'.
Het lange memorandum begon met de bewering dat de Sovjetunie geen "permanente vreedzame coëxistentie" met het Westen kon voorzien. Deze 'neurotische kijk op wereldzaken' was een manifestatie van het 'instinctieve Russische gevoel van onveiligheid'. Als gevolg daarvan waren de Sovjets diep achterdochtig ten opzichte van alle andere landen en geloofden ze dat hun veiligheid alleen te vinden was in 'geduldige maar dodelijke strijd voor totale vernietiging van rivaliserende macht. ”Kennan was ervan overtuigd dat de Sovjets zouden proberen hun invloedssfeer uit te breiden, en hij wees op Iran en Turkije als de meest waarschijnlijke onmiddellijke probleemgebieden. Bovendien geloofde Kennan dat de Sovjets alles zouden doen wat ze konden "om de macht en invloed van de Westerse mogendheden op koloniale achterlijke of afhankelijke volkeren te verzwakken." Gelukkig was de Sovjet-Unie "ongevoelig voor logica van de rede", maar "zeer gevoelig" naar logica van geweld. ”Daarom zou het achteruitgaan“ wanneer er op enig moment sterke weerstand wordt aangetroffen. ”De Verenigde Staten en hun bondgenoten, concludeerde hij, zouden die weerstand moeten bieden.
Kennan's telegram veroorzaakte een sensatie in Washington. De agressieve toespraken en dreigende gebaren van Stalin tegen Iran en Turkije in 1945-1946 brachten de regering Truman ertoe te besluiten een hardere houding aan te nemen en te vertrouwen op de militaire en economische kracht van de natie in plaats van diplomatie in de omgang met de Sovjets. Deze factoren zorgden voor een warme ontvangst voor de analyse van Kennan.Zijn mening dat het Sovjet-uitbreidingsbeleid moest worden ingeperkt door een beleid van "sterk verzet", vormde de basis voor de Amerikaanse Koude Oorlog-diplomatie gedurende de komende twee decennia. Kennans diplomatieke carrière kreeg zeker een boost, hij werd in 1952 benoemd tot Amerikaanse ambassadeur in de Sovjetunie.
Nadat hij de overheidsdienst had verlaten, diende Kennan tot zijn overlijden in 2019 op 101-jarige leeftijd aan de faculteit van het Institute for Advanced Study.
