Op deze dag in 1943 fungeert de toekomstige president John F. Kennedy als commandant van een torpedoboot op de Salomonseilanden wanneer zijn schip wordt beschoten door de Japanse marine.
Als jonge man wilde Kennedy wanhopig bij de marine gaan, maar werd oorspronkelijk afgewezen vanwege chronische gezondheidsproblemen, met name een rugblessure die hij had opgelopen tijdens het studeren aan de universiteit van Harvard. In 1941 gebruikte zijn politiek verbonden vader echter zijn invloed om Jack, zoals hij werd genoemd, bij de marine te krijgen. In 1942 bood Kennedy zich aan als vrijwilliger voor PT (gemotoriseerde torpedo) bootdienst in de Stille Oceaan.
In juli 1943, volgens het officiële rapport van de Marine, Kennedy en de bemanning van PT 109 werden bevolen in de strijd nabij de Salomonseilanden. Midden in de nacht op 2 augustus werd hun boot geramd door een Japanse torpedojager en vloog in brand. Verschillende scheepsmaten van Kennedy werden overboord geblazen in een zee van brandende olie. Kennedy dook in om drie van de bemanning te redden en slikte daarbij een deel van het giftige mengsel in. (Kennedy zou dit later de schuld geven voor chronische maagproblemen.) Gedurende 12 uur klampten Kennedy en zijn bemanning zich vast aan de verwoeste romp, voordat hij hen beval het schip te verlaten. Kennedy en de andere goede zwemmers plaatsten de gewonden op een geïmproviseerd vlot en om de beurt duwden en slepen het vlot vier mijl in veiligheid op een nabijgelegen eiland.
Zes dagen lang wachtten Kennedy en zijn bemanning op het eiland op redding. Ze overleefden door kokosmelk en regenwater te drinken totdat inheemse eilandbewoners de matrozen ontdekten en voedsel en onderdak boden. Elke nacht probeerde Kennedy andere Amerikaanse marineschepen in het gebied te signaleren.Naar verluidt tekende hij ook een kokosnootschil en gebaarde naar de eilandbewoners om hem naar een nabijgelegen PT-basis in Rendova te brengen. Uiteindelijk, op 8 augustus, pakte een patrouilleboot van de marine de haveloze overlevenden op.
Op 12 juni 1944, terwijl hij in het ziekenhuis was aan het recupereren van een rugoperatie, ontving Kennedy de hoogste eer van de marine en marine voor 'moed, uithoudingsvermogen en uitstekend leiderschap hebben bijgedragen aan het redden van meerdere levens en was in overeenstemming met de hoogste tradities van de Marine-dienst van de Verenigde Staten. 'De toekomstige president ontving ook een Purple Heart voor wonden die tijdens de strijd waren opgelopen.
