John Jacob Astor is voorbestemd om een fortuin te verdienen uit het bont van het Amerikaanse Westen en wordt in bescheiden omstandigheden geboren in het kleine Duitse dorp Waldorf.
Hoewel het aantal buitenlandse immigranten in de VS dat erin slaagde om het rijk te maken, vaak overdreven is in de populaire geest, toont het briljante succes van Astor aan dat verhalen over 'vodden tot rijkdom' soms zijn gebeurd. In zijn thuisdorp Waldorf, Duitsland, niet ver van de stad Heidelberg, waren de kansen van de jonge Astor respectabel, hoewel beperkt. De zoon van de dorpsslager, Astor had in de voetsporen van zijn vader kunnen treden of een andere bescheiden handel kunnen beginnen. In plaats daarvan verliet Astor Waldorf, toen hij 16 jaar oud was, naar Londen om samen met zijn broer muziekinstrumenten te maken.
Bereid om nieuwe markten te vinden, keken de twee broers naar de nieuwe onafhankelijke Verenigde Staten van Amerika. In 1793 voer Astor naar Amerika met een lading fluiten en weinig geld. Onderweg raakte Astor bevriend met een pelshandelaar die hem overhaalde om zijn fluiten in New York te verkopen en de opbrengsten te gebruiken om bont te kopen bij terugkeer naar Londen. Dat deed hij en de aanzienlijke winst overtuigde hem om full-time in de pelshandel te gaan.
Astor leerde snel alles over de groeiende Amerikaanse pelshandel en maakte talloze reizen naar de westelijke grens, en tegen het einde van de eeuw was hij de toonaangevende pelshandelaar in de Verenigde Staten geworden. Na de Louisiana-aankoop van 1803 bewoog Astor agressief om dit enorme nieuwe territorium voor zijn bont te exploiteren. Hoewel de verkenning van het grondgebied door Lewis en Clark het teleurstellende nieuws terugbracht dat er geen gemakkelijke waterpassage was over het continent naar de Stille Oceaan, was Astor er toch van overtuigd dat een operatie aan de Pacifische kust haar bont kon verkopen aan de enorme Chinese markt. In 1810 richtte hij de Pacific Fur Company op. Binnen twee jaar hadden zijn mannen een handelspost met de naam Astoria gevestigd aan de monding van de Columbia River (ongeveer zestig mijl ten noordwesten van het hedendaagse Portland).
Het uitbreken van de oorlog van 1812 dwong Astor Astoria aan de Britten over te geven, waardoor zijn Pacific Fur Company effectief werd vernietigd, maar hij bereikte uiteindelijk ongeveer hetzelfde doel door zijn in New York gevestigde Amerikaanse Fur Company geleidelijk westwaarts uit te breiden. Tegen 1823 domineerde het bedrijf van Astor de Amerikaanse pelshandel ten oosten van de Rockies, hoewel de Britse Hudson Bay Company zijn positie in Oregon Territory tot 1845 handhaafde. Tegen die tijd ging de pelshandel al in een sterke achteruitgang toen beverspopulaties werden weggevaagd en mode verschoven naar zijde in plaats van bontmutsen.
Gelukkig was de geslepen Astor in de jaren 1830 begonnen zijn zakelijke belangen te diversifiëren door enorme hoeveelheden onroerend goed in New York te kopen. Voortbouwend op de winst die hij had gemaakt in de pelshandel, liet Astor in 1834 zijn interesse in de westelijke grens volledig varen en concentreerde hij zich op zijn investeringen aan de oostkust. Toen hij in 1848 in New York City stierf, was de zoon van de Duitse slager die met alleen een scheepslading fluiten in de VS was aangekomen de rijkste man in Amerika. Zijn nalatenschap werd conservatief geschat op $ 20 miljoen.
