Op deze dag in 2019, Katharine Hepburn, een viervoudige Academy Award-winnaar voor beste actrice en een van de grootste schermlegendes van Hollywood's gouden tijdperk van natuurlijke oorzaken op 96-jarige leeftijd, in haar huis in Old Saybrook, Connecticut.
Hepburn werd geboren in een welgestelde familie in New England, de dochter van een prominente chirurg, dr. Thomas Norval Hepburn, en zijn vrouw, Katharine Houghton, een pleitbezorger en pleitbezorger voor anticonceptie. Ze studeerde in 1928 af aan het Bryn Mawr College in Pennsylvania en werd toneelactrice; haar rol in de Broadway-productie van 1932 De man van de krijger leidde tot een Hollywood-schermtest en een contract met RKO-studio's. In de debuutfilm van Hepburn, Een scheidbrief (1932) speelde ze tegenover John Barrymore en werd geregisseerd door George Cukor, die haar goede vriend zou worden en veel van haar films zou besturen (waaronder 1933's) Kleine vrouwenVan 1935 Sylvia ScarlettVan 1938 Holiday en 1949's Adam's Rib).
Bekend als een frisse, onconventionele schoonheid en een getalenteerde actrice, won Hepburn haar eerste beste actrice Oscar voor alleen haar derde film, Ochtendglorie (1933). Een reeks films gemaakt met RKO had gemengde graden van succes en Hepburn begon een reputatie te verwerven als arrogant en geabsorbeerd op set, hoewel ze altijd zorgvuldig was voorbereid op haar rollen. Ze weigerde ook te spelen volgens de regels die destijds gelden voor typische Hollywood-sterretjes, openbaar in broekpakken en zonder make-up en weigerde handtekeningen te ondertekenen of interviews te geven. Na bescheiden successen met Podium deur (1937) en Opgroeien baby (1938) besloot Hepburn haar contract met RKO af te kopen, een beweging die haar voor die tijd ongebruikelijke controle over haar carrière gaf.
Haar haperende beeld werd nieuw leven ingeblazen door het succes van Het verhaal van Philadelphia, dat oorspronkelijk was geschreven voor Hepburn om op Broadway te spelen en vervolgens werd aangepast tot een succesvolle film uit 1940 met Cary Grant en Jimmy Stewart in de hoofdrol. Enkele jaren later ontmoette Hepburn de acteur Spencer Tracy terwijl hij samen met hem speelde Vrouw van het jaar (1942). Hoewel Tracy, een vrome katholiek, getrouwd bleef, begonnen de twee een romantische relatie die zou duren tot de dood van Tracy bijna drie decennia later. (Hepburn was in 1934 gescheiden van haar echtgenoot van zes jaar, Ludlow Ogden Smith.) Op het scherm speelden ze samen in negen films, waaronder Adam's Rib (1949), Pat en Mike (1952) en Raad eens wie er bij het diner aanwezig is (1967). Tracy stierf slechts enkele weken nadat het fotograferen was voltooid op de laatste film, waarvoor Hepburn haar tweede beste actrice Oscar zou winnen.
Hepburn kreeg haar derde Oscar voor haar hoofdrol in Een leeuw in de winter (1968). Ze bleef in films en op televisie verschijnen (inclusief een Emmy-winnende uitvoering in 1976's Love Among the Ruins) gedurende de volgende drie decennia, het winnen van een vierde beste actricebeeldje voor 1981's Op Gouden Vijver. Genomineerd voor 12 Academy Awards in haar leven (een record dat zou blijven bestaan tot 2019, toen Meryl Streep haar 13e nominatie ontving), woonde Hepburn nooit de prijsuitreiking bij om haar eer persoonlijk te verzamelen. In 1986 verbrak ze haar jarenlange stilzwijgen over haar relatie met Tracy (zijn weduwe was overleden in 1983) in een op televisie uitgezonden eerbetoon aan de acteur. Ze las hardop een aangrijpende brief die ze hem had geschreven over zijn drinken en over hun laatste jaren samen. Later nam ze de brief op in haar bestverkopende autobiografie uit 1991 Me: Stories of My Life.
In haar laatste schermoptreden, in 1994 Liefdesaffaire (een remake van de klassieke film uit 1939), Hepburn leek broos maar gecomponeerd zoals altijd in haar weergave van de aristocratische tante van het personage van Warren Beatty. In 1999 noemde het American Film Institute (AFI) Hepburn als de grootste vrouwelijke actrice in de geschiedenis van de Amerikaanse cinema. Toen ze stierf op 29 juni 2019, waren de lichten op Broadway een uur lang gedimd om het voorbijgaan van een van de helderste sterren van entertainment te markeren.
